Zijn er hier mensen die er ervaring mee hebben om pas op volwassen leeftijd de diagnose adhd of add te krijgen? Ik denk dat ik eindelijk de stap ga zetten om mezelf te laten onderzoeken. De eerste stap zal wel naar de huisarts zijn. Maar wat kan ik daarna verwachten? Hoe lang duurt voordat je terecht kunt voor onderzoek en na welke tijd kun je een uitslag verwachten? En misschien wel het belangrijkste; welke hulp kun je krijgen los van medicatie? De concentratieproblemen tijdens met name autorijden zijn voor mij een balngrijke reden om de st ap nu te zetten. Dat lijkt gewoon steeds erger te worden. En ik ben het echt zat om altijd alles kwijt te zijn.
Mijn man heeft zo'n anderhalf jaar terug de diagnose gehad. Ik ben zelf hulpverlener en had het al wel eens gedacht, maar toen kreeg ik een client met ADHD die wel erg veel weg had van mijn man, en toen heeft ie de stap toch maar eens gezet. Idd verwijzing via huisarts en dan door voor onderzoek. Dat gebeurde in 3 gesprekken: een ervan heeft hij alleen gedaan, een is zijn moeder meegeweest en eenmaal ik. Wachttijd weet ik niet meer, maar dat verschilt ook nogal per regio en instelling. Destijds heeft hij verschillende medicatie gebruikt en had daar erg veel bijwerkingen van. Ze konden toen bij de GGZ weinig meer voor hem betekenen, maar een tijdje terug heeft hij besloten om dan toch verder te zoeken, en nu gaat hij binnenkort een training doen om zich bewuster te worden van wat het allemaal betekent, ook voor zijn omgeving, en wat handige manieren zijn om ermee om te gaan. Mijn man heeft nog geen rijbewijs, maar is al wel 2 jaar lang bezig met lessen en heeft erg veel moeite om het rijden en het kijken te combineren en alles te automatiseren. En hij vergeet ook werkelijk waar alles. Soms zelfs om de douche uit te zetten als hij gedoucht heeft, waardoor ik wel eens 's middags thuiskwam uit mijn werk en de douche nog steeds aan stond.... dat soort dingen
Mijn man heeft vorige week eindelijk de diagnose gekregen, na best wel veel onderzoeken. Hij is idd eerst naar de huisarts gegaan en doorverwezen naar de GGZ. Daar waren toen nog behoorlijke wachttijden, voor hij eindelijk voor een intake terecht kon waren we zo 2,5 maand verder. Zal nu wel anders zijn denk ik, sinds de eigen bijdrage is ingevoerd. We zijn nu iets van 8 maanden verder sinds die intake, maar ik moet zeggen dat mn man ook 2 keer een afspraak heeft moeten afzeggen vanwege werk, dan kreeg hij een week of 4 tot 6 later pas weer een nieuwe afspraak. Volgens mij heeft hij 3 of 4 orienterende gesprekken gehad en daarna een onderzoek met vragenlijsten waarvoor hij 3 keer een middag moest langskomen. Best wel intensief, maar misschien is dat omdat ze bij hem ook meer vermoedens hadden dan alleen ADD. Hij is altijd alleen gegaan, wilde dat zelf graag. Uiteindelijk is de diagnose inderdaad ADD, samen met narcisme en trekken van borderline, best heftig dus We zijn nu weer aan het wachten op een afspraak om te praten over het behandelplan, ik vind het echt idioot dat dat telkens zo lang moet duren. Mn man heeft natuurlijk een bredere diagnose dan alleen ADD dus is er ook sprake van gesprekstherapie, maar ik weet dat ADD in principe goed te behandelen is met medicijnen (Ritalin). Autorijden gaat bij mijn man trouwens wel prima. Het kwijtraken van spullen en het aan laten staan van de douche, de oven of de kraan in de wc komen hier wel erg veel voor. En ergens aan beginnen maar het niet afmaken. Maar erger nog vind ik het 'buitensporige gedrag' zoals het genoemd wordt, maar dat wordt hier natuurlijk ook deels veroorzaakt door de trekken van borderline.
Ik sta op de wachtlijst bij Psyq voor de testen. Ze vermoeden add of asperger. Ik ben al begonnen met therapieen maar daaruit kwam naar voren dat ik heel dwangmatig ben en continu op zoek ben naar rust. Zelf had ik er nooit bij stil gestaan, ik dacht dat ik gewoon overspannen was. Ik heb al een aantal testen gehad daaruit bleek PTSS, aanpassingstoornis en een depressie maar nu hebben ze het idee dat die laatste 2 dus voortgevloeid zijn uit ADD of Asperger. Ik ben heel benieuwd, bij beide diagnoses kan ik me na inlezen wel in vinden. Het lijkt wel alsof ik de ervaringsverhalen had kunnen schrijven die erbij staan dus ik ben heel benieuwd. Ik kan je nog niet veel over de hulp schrijven. Wel heb ik een dochter met ADHD in combinatie met een hechtingstoornis. Zij zit al jaren in therapie en we hebben hulpverlening thuis. Die wachtlijsten zijn verschrikkelijk lang en de testen waren zwaar voor haar. Helaas kan zij alleen redelijk functioneren met medicatie maar ook daarbij zijn we continu aan het zoeken naar de juiste combinaties en doseringen.. zodra we hem hebben gevonden groeit ze weer en kunnen we weer zoeken...
Ik heb me pas nog laten onderdoeken voor adhd, ik kon redelijk snel bij Psy Q terecht, door konden ze niks vinden (ik denk zelf omdat er veel info ontbrak) Nu heb ik me bij poelstra laten testen, hoor woensdag de uitslag, maar dat was ook IQ test, Capasitijten test, en adhd test, ws bij elkaar 5 uur testen bij psy q gaan ze dingen vragen, heel veel dingen, over je school tijd, hoe je als kind was, hoe je later op school was, hoe je thuis bent, je gewoontes etc.. ze gaan eerst met jou alleen praten zoeen anderhalf uur ofzo =P en daarna samen met jou en de personen die je hebt meegenomen, kan je ouders zijn, je man/vrouw, vriendin, of iemand anders die jou goed kent. En dan worden er dingen over jou aan hun gevraagt. En dan een week of twee later moet je weer op gesprek komen voor de uitslag. teminste zo ging het bij mij, hoewel zij me aanbevolen bij stichting mee verder te gaan testen voor mijn iq (ben moeilijkleers) en dat de lang duurde heeft de uwv mij doorverwezen naar Poelstra en kon daar heel snel terecht. Maar dit heeft ook temaken met dat ik een wajong uitkering hebt aangevraagt en ik al moeilijk lerend ben, ben ik vroeger verder niet getest, dus vandaar dat ik dat nu allemaal laat doen (problemen met het werk enz) Edit: Ik vergat er bij te zeggen dat je idd eerst naar je ha moet, en vertellen wat je problemen zijn, dan krijg je een doorverwijzing =3 En ik vergat er bij te zetten dat je eerst een telefonische intake krijgt, en uit de hand daarvan gaan ze beslissen of je in aanmerking komt voor de testen, ook daar zullen ze het een en ander aan je vragen =3
Ik kende de site van PsyQ al wel. Maar die komen bij mij zo verschrikkelijk commercieel over. Ik begrijp dat jullie er op zich wel goede ervaring mee hebben? Ik loop nu al ruim 10 jaar met de gedachte dat ik misschien of waarschijnlijk adhd heb. De ene periode heb ik er meer last van dan de andere periode. De ene keer denk ik: het gaat toch goed zo? Leuke vent, baan waarin het naar mijn zin heb, fijn huis. En een geweldig kind! Ik heb gelukkig absoluut niet het idee dat ik door de klachten die ik heb, mijn kind te kort doe. Dat is wel het belangrijkste! Maar er zijn wel andere dingen die me steeds mee storen. Ik krijg het huis gewoon niet zo netjes als ik zou willen. Ik ben om de haverklap (belangrijke) dingen kwijt. Mijn man doet gelukiig de financiën, want ik zou het niet kunnen. Autorijden is in bepaalde periodes gewoon lastig. Er zijn tijden dat ik helemaal niet rijd, omdat ik het dan zelf niet verantwoord vindt. Ik weet ook niet wat ik er aan zou hebben als de diagnose er eenmaal is. Op zich lijkt het me heerlijk om een pilletje te slikken en dan rust in mijn hoofd te hebben. Maar ik weet ook wel dat het niet zo simpel is. Ik ben bang voor afstomping, rebound, afhankelijkheid... Bovendien wil ik graag nog een keer zwanger worden. Op dit moment geef ik nog bv en dat wil ik bij het tweede kindje ook graag weer (lang) doen. Dan kan ik toch geen ritalin of concerta slikken. Veel twijfels dus nog. Maar ik loop al ruim tien jaar te draaikonten over dit onderwerp. Misschien is het gewoon goed om ervoor te zorgen dat ik duidelijkheid krijg. En dat zit ik in ieder geval ook bij de juiste mensen om te adviseren en verder op weg te helpen.
Ik heb een paar weken terug de diagnose ADD gekregen. Ik was onder behandeling bij een psycholoog bij PSYQ die vond dat er meer aan de hand moest zijn dan een depressie alleen. Toen kreeg ik een gesprek van 3 uur de eerste anderhalf uur voor mij en de tweede voor mijn vriend en mijn oma die ook vragen moesten beantwoorden. Nu sta ik op een wachtlijst en krijg ik waarschijnlijk een soort coach binnenkort en groepsgesprekken. En waarschijnlijk ritalin
Mijn man heeft vorig jaar de diagnose ADHD gekregen. Hij is eerst naar de huisarts geweest en heeft daarna 3 gesprekken gehad bij een GGZ instelling. De eerste keer alleen toen moest hij ook vragenlijsten invullen. De tweede keer met zijn oom omdat hij ook een hoop over hem als kind kon vertellen en de derde keer om nog wat vragenlijsten in te vullen en de uitslag. Hij gaat nu 1 x in de paar weken terug naar de psychiater voor medicatieadvies verder helaas niks.... Hij slikt overigens medicanet.
Ja, ik heb de diagnose ADD op volwassen leeftijd gekregen... Zal morgen ff je topic doorlezen, kan me nu niet meer concentreren(hihi), en kijken of ik antwoord heb op je vragen..
Bij mij duurde het 4 maanden voor het intakegesprek kon plaats vinden(telefonisch was bij mijniet aan de orde) Daarna na elke maand een nieuwe afspraak. Geen idee hoe lang daaroverheen is gegaan, was er in die tijd slecht aan toe en kan me niet heelveel meer herinneren. Ik werd trouwens in het ziekenhuis behandeld. Altijd druk,a ltijd vol, altijd lang wachten.. maar ja, ze doen hun best! Kreeg iig ook een IQ test.. Kreeg de diagnose ADD en PTSS. Maar tis allemaal moeilijk want de klachten komen erg overeen. Daarnaast heb ik last van slapeloosheid en daar krijg je ook weer concentratieproblemen enzo van... Ik heb daarna verschillende medicijnen geprobeerd maar kon er neit goed tegen. Na 3 verschillende zijn we gestopt omdat ik er alleen maar slechter van werd en kreeg ik vanaf die tijd slaapmedicatie. Nu ben ik daar mee aan het stoppen. Als ik goed slaap heb ik minder last van ADD, maar het is er altijd wel... Het is mij ook nog niet gelukt om mijn rijbewijs te halen, misschien ga ik over een poosje weer eens proberen in een automaat. Heb daarna nog een soort coachgroep gevolgt. Daar krijg je allerlei praktische tips. Heeft mij wel flink geholpen, want ik draaide een beetje door van de medicijnen, en in de coachgroep werd mij duidelijk dat de medicijnen niet het resultaat gaven wat ze zouden moet geven. En kreeg ook nog een prive coach maar daar was ik gauw klaar mee. DIe vertelde mij dat ik de rest van mijn leven geen boek meer hoefde te lezen want dat zou mij toch niet lukken met mijn ADD. Belachelijk!! Het heeft mij wel flink geholpen om de diagnose te krijgen. In eerste instantei was ik verdrietig, maar al snel voelde ik me opgelucht. Heb mn hele leven gedacht dat ik dom was, of sloom of niet spoorde. Altijd moe, en voelde me zo'n aansteller(heb ik nog wel hoor, dan voelik me zo'n saaie trut) en mensen om mij heen begrepen ook niet wat er met me aan de hand was.. Dus nu ik het een naam kan geven begrijp ik mezelf beter.
hier herken ik mezelf heel erg in, ik ben al moeilijkleers wat het al niet beter maakt, ben echt benieuwd wat voor uitslag ik woensdag krijg. Misschien hebben ze iets gevonden waar ik zelf totaal niet aan heb gedacht