We hebben gister te horen gekregen dat het bloedverlies van 2 weken geleden idd een mk was. ben al helemaal schoon..... Had er rekening mee gehouden dus de klap was niet zo groot natuurlijk. Wel ontzettend jammer en verdrietig maar ik hou me vast aan het feit dat ons kindje niet gezond was. Ben ook wel blij dat mij lichaam het zo goed heeft "opgelost" ..... Daarom kan ik het nu ook afsluiten. Het bloedverlies is al een week over dus we gaan er toch weer gewoon voor. We willen heel graag weer proberen om zwanger te worden. Wie ook en wil met me meekletsen over het zwanger worden na een miskraam......
Hoi wij zijn ook weer bezig na een MA. Bijna 5 weken geleden curettage gehad en wacht nu op mijn menstruatie. Vorige week twee testjes gedaan (na 4 weken na curettage) maar helaas negatief Bij de eerste zwangerschap was het in de zevende maand raak. Merk wel dat nu ik een MA heb gehad, mijn kinderwens nog groter is, en hij was al zo groot!! Als ik nu een baby zie, op tv of int echt maakt niet uit, dan wil ik zo graag kinderen dat het kwellend is.. geen goed teken wil er ook niet een obsessie van maken, maar dat vind ik best lastig. Hopen op zowel een posi test binnenkort als een voldragen zwangerschap ergens achterin 2013
hey........jammer he dat je dan nog niet zwanger bent...je wilt gewoon weer zo snel mogelijk. Bij mij liep het helaas nog net even anders omdat mijn hcg zelfs steeg na de mk. Inmiddels is het weer wat gezakt en ik hoop dat we dan snel verder kunnen. Nu dat het alemaal iets langer duurt vindt ik het voor mezelf en het verwerken van niet heel erg....heb jij dat niet?
Hoi! Tja wat jij zegt klopt wel eigenlijk. En ik dacht ook dat ik het ergste al had gehad. Maar toen de test van vorige week negatief was, vond ik dat toch ook wel weer lastig. Maar ik vind het erg knap dat jij er zo in staat! En je hebt ook helemaal gelijk dat het niet verkeerd is om even de tijd te nemen alles te verwerken! Naar mijn idee heb ik dit ook voldoende gedaan, toch zijn er momenten dat het steekt. Welke momenten vind jij het lastigst? En kun je er goed met je vriend/man over praten? Het liefst zou ik zo snel mogelijk weer zwanger zijn! Naar mijn idee zou dat het gemis en de pijn een hoop verlichten.
Ja ik denk dat het voor altijd bij je blijft hangen dit. Moet eerlijk zeggen dat ik dat nooit had verwacht. Zag wel eens vaker een mk voorbij komen in een vroeger stadium en dacht er toch behoorlijk licht over.....schaam me diep nu. Ik kan er gelukkig erg goed over praten met mijn vriend.....maar nu ben ik er wel klaar mee hoor.....bloedverlies moet nu weg en dan gaan we er weer voor. Heb zwlf ook wel gewoon vertrouwen in mijn lijf. Hoor vaker dat vrouwen dat niet meer hebben. Maar ik denk juist....mijn lichaam heeft het eigenlijk gewoon goed gedaan...ons kindje was niet gezond. Dus ik vertrouw er gewoon op dat dit de volgende keer ...mits het kindje gezond is....gewoon goed gaat.
Sterk van je hoor! En ik vind helemaal niet dat je je moet schamen. Dat is gewoon je onbezonnenheid die je hebt bij je eerste zwangerschap. Dit zou je straks denk ik niet meer hebben. Maar ik herken het wel. Niemand in mijn nabije omgeving heeft een miskraam gehad, altijd ging alles goed. Ik heb alleen twee oud-collega's die miskramen hebben gehad, maar dat staat toch wat verder weg. Ik had er ook totaal geen rekening mee gehouden. Mn vriend zei wel steeds 'als het goed is, en gezond' en dan denk je wel owja het kan nog fout gaan, maar echt rekening heb ik er ook te weinig mee gehouden. Mijn buikje groeide goed! Dat is toch een goed teken? Ik ging heel blij naar de tweede echo, kon me niet voorstellen dat het mis zou gaan. Toch ging het mis. Later bleek dat mijn buik niet groeide vanwege de baby, maar vanwege al het bloed. Wat ik wel heb, en wat eigenlijk ook niet heel eerlijk is, is dat ik denk: waarom is het bij hen wel allemaal in één keer goed gegaan en waarom bij mij niet? Meteen daarna zeg ik tegen mezelf: waarom eigenlijk niet? Het komt zoveel voor. Dus waarom dan bij mij niet. Maar ik denk dat het een natuurlijke reactie is. Fijn dat je er zo goed met hem over kan praten. Voor mij heeft het enorm geholpen. Wij gaan er ook meteen weer voor! Hoop dat het bloeden gauw stopt! Moet je nog voor een echo om te kijken of alles schoon is?
Nou ik heb al een aantal echo's gehad em alles was iedere keer helemaal goed. Nu moet ik alleen nog een keer hcg prikken om te kijken of deze nu eindelijk weg is. Hier ben ik nu eens goed ongi....veel,krampen en stolsels....hoop dat het de grote schoonmaak is. Ja het is moeilijk en ik had nooit gedacht dat ik dit nog zou ervaren. Heb al 2 gezonde zwschappen gehad.....maar het kan idd iedereen gebeuren. Dat denkt ook iedereen ..... Gebeurt mij niet......maar ja ...
Hee hoe gaat het nu? Krampen alweer wat minder? Wwnneer moet je hcg prikken? Lees dat je al twee kinderen hebt ! Dan verwacht je het helemaal niet meer nee. Hier blijft de menstruatie helaas uit. Het is bijna zes weken geleden sinds de curettage en ik kan het asherman syndroom maar niet uit mn hoofd zetten heb er vannacht helemaal niet van geslapen (i.c.m. Ziek zijn) heb midden in de nacht de vraag bij de verloskundige neer gelegd hier op het forum. Ik maak mezelf gek maar heb ook wat symptomen die leiden naar verklevingen.. Nog even geduld dus..
Nou meid laat het nakijken hoor......zou ik doen idg! Hier ben ik goed ongi en hoop dat dit het nu eindelijke was hoor.... Mag volgende week bloedprikken maar we willen misschien een midweekje weg....dus een kijken. Dan moet het bloeden wel gestopt zijn
Zoals je in de andere topic misschien al hebt gelezen was er niets aan de hand helemaal opgelucht en ben nu ook ongesteld! Hoop dat het bloeden bij jou gauw stopt en dat je lekker ff met je gezin weg kan! Zullen we verder kletsen in de andere topic? Misschien net zo handig