hier precies het omgekeerde, een heel ondernemend typje, hij ligt geen moment stil... soms heeeel vermoeiend... hij kan al aardig zitten, niet te lang want meneer wil dan op zijn buik en laat zich omkukelen totdat ie ligt. Hij draait al alle kanten op, doet ie sinds 5mnd. En nu zit hij vaak op handen en knieen, in de box en in bed komt hij dan ook vooruit, maar op onze parketvloer lukt dat niet want dan glijd hij weg. Ik zou zeggen, geniet er maar even van want dit gaat naar mijn idee net iets te vlug... pff...
Ook even als tegenhanger, wat te doen met een ventje dat zich erg snel ontwikkeld.... Werkelijk overal komt hij aan/bij/op in/over...knap hoor, maar soms ook wel lastig want: te jong om daadwerkelijk iets te snappen (al is het woord NEE niet favoriet!) Hij kan kruipen, zitten, los staan, lopen langs alles wat houvast geeft. Daarbij is Jelte groot en hij kan dus ook overal bij, planten, foto's \, kaarsen, olielampjes, gordijnen! Ik zei altijd, ik ben niet van plan alles in huis op een kind aan te passen maar daar kom ik nu toch wat van terug.... Toch is hij ook niet traag op cognitief gebied, dat zie je toch vaak? Hij zegt mama, dada (papa), nana (opa/oma) en miauw (poes of alles wat lijkt op beest!) neenee en bah.
Had het hier toevallig met mijn moeder over vanavond. Tegenwoordig is het zo erg van als een kindje zo en zo oud is moeten ze dit en dat kunnen, zus en zo wegen... Alles te snel te veel te laat of te vroeg is verkeerd... Mijn broertje die was bijna anderhalf voordat ie liep. Daarvoor deed ie echt niet aan kruipen, optrekken of dat soort dingen. Hij was 16 maanden en ook echt 'lui' en opeens wandelde ie
Ik heb altijd zo'n pest eraan als mensen mijn kind "lui" vinden....hij bepaalt zelf wanneer hij ergens aan toe is, en niet omdat een ander vind dat, dat moet...bah, zelfs mijn moeder heeft hem als lui bestempelt...nou, dat had ik er gauw uit bij haar en ben ook best wel boos geweest... Groetjes, vonneg
Ach ja, met je eerste maak je je al gauw zorgen om iets, hoe meer kindjes je hebt, hoe beter je ziet dat ze allemaal verschillend zijn. Toch vind ik het ook wel fijn dat het cb overal goed op let. Als je kind iets mankeert, zijn ze er wel vroeg bij om het bij proberen te sturen.
Nou, daar ben ik ook van terug gekomen; gezien ons zoontje een knobbel in zijn nekje had. Dit is ontdekt op het CB en we moesten maar afwachten, en mocht het niet goed gaan en hij een voorkeurshouding gaan ontwikkelen, dan kon hij altijd nog een helmpje krijgen....We stonden nog niet buiten of ik zei: "we wachten niks af". Ik ben naar de huisarts gegaan en heb erop gestaan dat hij doorverwezen werd naar de fysiotherapeut om hem na te zien. Om een lang verhaal kort te maken: hij bleek door de vacuümbevalling een aangetaste zenuw en spier te hebben waardoor hij dus veel pijn had en de aangetaste kant ging ontlasten door idd een voorkeurshouding te hebben. Ik vertrouw nu des te meer op mijn instinct en ook qua ontwikkeling van ons zoontje laat ik veel aan hemzelf over, met goede resultaten Groetjes, vonneg