Ik opende dit topic, omdat ik niet wist wat A.S.S. was. Toen ik begon te lezen schrok ik eigenlijk wel, want ik herken mijn jongste zoontje een beetje in jullie verhalen (niet alles). Hij is bijna 2 jaar en het liefste jongetje dat ik ken. Alleen praat hij niet (geen enkel woord), fladdert met zijn handjes als hij blij is of er indrukken zijn en zijn enige mogelijkheid om aan te geven dat hij iets wil of juist niet is dingen op de grond gooien of gillen. Hij liep toen hij 1 jaar was en daarna is voor ons gevoel zijn ontwikkeling een beetje gestopt. Hij kán dingen wel, maar laat het zich heel moeilijk aanleren. Ook opdrachtjes ('zet de beker op de tafel') voert hij niet uit. Dingen voordoen heeft bij hem heel weinig effect. Ook leeft hij in zijn eigen wereld, alleen papa, mama en zijn eigen broer laat hij af en toe toe. De rest van de wereld interesseert hem (nog) niet. In september wordt hij onderzocht in een audiologisch centrum om te kijken of hij wel goed hoort (heeft al buisjes gehad en neusamandelen eruit), maar nu ik jullie verhalen lees ben ik bang dat het niet aan zijn gehoor ligt... Kijken ze in een audiologisch centrum ook verder dan alleen het gehoor? Sorry, voor mijn lange verhaal. Maar ik ben echt een beetje geschrokken van jullie verhalen. Het gevoel van onbegrip uit de omgeving dat jullie hebben kan ik mij goed voorstellen. Ik vind het nu al naar dat ik duidelijk zie dat mensen veel positiever op mijn oudste zoontje reageren dan op mijn jongste. En dat doet me al zeer .
Simba, Kan me voorstellen dat je bent geschrokken. Je kan het ook met je ha bespreken of cb, en misschien kunnen hun je verder helpen om te laten onderzoeken. En je voeld zelf als moeder dat er iets niet klopt, ook al krijg je dan de diagnose. Het komt hard aan. En is er om wat voor reden nog geen diagnose dan kan dezelfde manier van omgaan wel helpen. Heel veel succes
Simba, ze kijken in het audiologisch centrum wel verder dan het gehoor alleen maar als er ook een psychologisch/ontwikkelingsonderzoek moet plaatsvinden overleggen ze dat wel met betreffende kinderarts. tenminste zo is het bij ons gegaan, veel sterkte ik kan me voorstellen dat je schrikt als je dit allemaal leest en je veel herkent, geef dat ook aan als je daar bent
Sam en Dana: bedankt voor jullie reacties! Ik ga het zeker aangeven bij de artsen. Eerst maar even de afspraken afwachten: in augustus naar kinderarts en in september naar audiologisch centrum.
hallo ik wilde u wat vragen als dta mag mijnzoontje is bijna 2 jaar een heel lief rustig jongetje praat weinig audio logisch centrum hebben dit onderzocht e hij heeft een licht gehoor verlies maar dat zou geen reden zijn waarom hij haast niet praat ze hebbe veder onderocht en hij liep achter met spraak en taal ontwikkeling rest van ontwikkeling was goed er komen nog een paar onderozken weet alleen niet precies welke maar nu las ik u verhaal en las een paar dingen die mij aan het denken hebben gezet mijn zoontje kna niet tegen veranderingen dangaat hij gillen en wil dan dagen niet de kamer in waar de verandering is aangebravht zijn je kan niets veranderen hij moet aan alles wennen echt alles wij haden in badkamer nieuwe kranen op gezte en hij ging de bad kamer niet meer in weken duurde het voor hij weer naar binnen durfde en gaat als hij wat ziet met zijn armen zwaaien als hij hard geluiden hoort gaan zijn handjes voor zijn oren en gaat hij het op het schreeuwen zetten onerwachte geluiden zoals hond blaffen, boren zijn echt een ramp dan is hijniet meer stil te krijgen als hij ergens kom waar het druk is slaat hij hellemaal dicht blijf stok stijf staan en is er geen beweging meer in te krijgen ziet hij kinderen spelen dan gaat hij de andere kant op hij wil geen contact maken met andere ontwijjkt elke benadering dan ook totaal als hij egrens mee bezig is bijvoorbeeld naar bassie en adriaan kijken en hte is efgelopen en je wil de dvd uitzetten dan wortd hij woest en gooi alles op de grond en moet de dvd weer opniwue starten ook al kijk hij dan niet hij moet aan blijven hij heeft al een lange tijd een rare gewoonte dat hij alle stukjes papier die hij vindt op kauwt uit spuugt en dan weer aan volgende papiertje gaat beginnen kan hij geen paier vinden dan neemt hij zijn behang en pulk die eraf en gaat er weer op kauwen alles wta omhem heen is gebeurt kijkt hij niet naar heeft er geen intreese in wij hebben gevraagt of hij mischien autistisch is maar daar zeiden ze dat je dat pas kan onderzoeken al shij vier is op welke leeftijd hebben ze bij u kind ontdekt dat hij/zij autischtisch was /is hoop dat u het geen probeelm vindt dat wij het vragen vriendelijke groet maris ps sorry voor de fouten in het berichtje heb moeite met schrijven
Hmm wij waren op vakantie met een kindje waarvan de ouders wel vrij zeker weten dat er wat mis is.. maar bij eerdere onderzoeken er vooral uit kwam dat ze behoorlijk slim is... maar niet wat er dan wel aan de hand is. Ik persoonlijk wil daar niet heel hard over oordelen.. ze is nou eenmaal zo. Maar veel van hun vrienden komen dus niet meer langs en ook familie heeft het er soms echt heel moeilijk mee. Die snappen niet dat ze niet het hele kerstdiner aan tafel kan zitten bijvoorbeeld... Nu zijn we er een week mee op vakantie geweest.. en ergens denk ik dat haar ouders gewoon echt een veel zwaardere week hebben gehad dan wij. Wij hadden te maken met veel spontane woedeaanvallen en moedwillig negeren wat volwassenen zeggen tot bewust recalcitrant zijn en niet luisteren om te provoceren.. Terwijl zij zagen dat onze dochter zo verschrikkelijk anders is.. Stil, rustig en makkelijk vooral. Kan overal mee naar toe.. als je zegt: gedraag je.. is de kans toch wel zo'n 90% dat er geen enkel probleem is. Lijkt me toch niet makkelijk hoor.. zeker respect lijkt me dan ook wel op zijn plek voor mensen met kinderen die "anders" zijn. De wereld is er gewoon echt niet op ingericht en je omgeving snapt er de ballen van. (al zouden ze dat misschien wel heel graag willen)
hoi, mijn dochter is 2, omdat ze zich zo langzaam ontwikkelde (vooral motorisch) werd ze al onderzocht toen ze 9 maanden was, ze is geobserveerd (3 dagdelen per week) omdat alle artsen aangaven dat het onmogelijk was haar te onderzoeken, omdat er dan onverwachte bewegingen richting haar gaan en zij dan in volledige paniek raakte. zij heeft wel een autistisch aanverwante stoornis, dat staat al vast maar welke kant het opgaat dat gaan ze nu elk jaar testen en ze gaat ook naar een medisch kinderdagverblijf in september daarvoor. dus voor ons is het iets anders gelopen/sneller op gang gekomen omdat ze nog niks deed met 9 maanden (lag alleen op haar rug).
klopt, dat is het hele probleem, de wereld/maatschappij is niet ingericht voor mensen die anders zijn, daar loop ik nu al tegenaan met mijn dochtertje. terwijl ik onvoorwaardelijk van haar hou krijgt ze van de buitenwereld vooral onbegrip.
Ik ben het met bovenstaand eens,er is veel onbegrip van andere mensen. Dat is hier ook,Jimmy gaat nu naar een zorgboerderij en wij krijgen echt verwijten naar ons hoofd dat we dat niet moeten doen bla bla. Maar hij vind het juist leuk en ik merk aan hem dat het hem goed doet. Waar ik tegenop zie is de 22e augustus dan gata hij naar zijn nieuwe school speciaal voor kindjes met a.s.s Gelukkig brengt papa hem die dag maar de 23e gaat hij met een taxi. Ik zie er als een berg tegenop!
@Lianda: mijn broertjes gingen ook zo'n 3 jaar met de taxi.. Maar ik was altijd hartstikke jaloers Hun school was veel leuker dan de mijne
Sam zat voor ze op het mkd zat op een peutergroepje voor kinderen met spraak/taal achterstand. Ze was toen net 3 en moest ook al met de taxi. Ze vond het zelf helemaal geweldig. Nu gaat ze na de zomer dus ook naar een speciale school en die is ook wat verder weg, ook weer met de taxi. Ik wilde haar de 1e dag graag zelf brengen. Maar dat wil ze echt niet hoor, jij hebt gezegd dat ik met de taxi naar school ga mama. Dus ik rijd er de 1e dag achter aan om nog ff met de juf te kunnen kletsen. Zelf heeft ze er ontzettend veel zin in. Wij kijken er een beetje tegen op want het kan behoorlijk heftig uit pakken. Op school verwacht ik dat ze het super goed zal doen. Maar dat komt er dan thuis wel dubbel en dwars uit.
@lianda, spannend zeg! ik kan me zo goed voorstellen dat je er tegenop ziet, als het hem goed doet dan zie je dat gauw genoeg en kan je er ook wat van genieten misschien. ik vond de feedback altijd heel fijn van de pedagogisch medewerkers in ieder geval maar had in het begin ook zo´n moeite mijn meisje los te laten. @sam, dat komt me bekend voor, dat ze het ergens buiten´s huis heel goed doen en dat het er thuis dan uitkomt, gelukkig betekent dat wel dat sam het thuis veilig genoeg vindt om helemaal haarzelf te zijn en zich te uiten.
Meiden, als eerste respect voor hoe jullie omgaan met zo\n diagnose, lijkt me moeilijk. Ons zoontje is nu ook aangemeld bij vroeghulp om te zien of er iets aan de hand is. Ook aan autisme wordt gedacht. Het valt me op dat veel kinderen via het audiologisch centrum verwezen worden, ik vraag me af hoe dit zit. Wordt er gedacht dat een kind slechthorend is? En hoe zit dat nu met fladderen, is dat altijd een kenmerk van autisme? Of doen kinderen zonder autisme dat ook?
audiologisch centrum is niet alleen een centrum om het gehoor te testen maar ook een centrum voor het onderzoeken van de ontwikkeling en eventuele stoornissen. ik ben doorverwezen naar het audiologisch centrum via het UMCG. fladderen is wel iets dat typisch bij autisme past maar met alleen fladderen en verder geen symptomen weet ik het eigenlijk niet. sterkte met alle onderzoeken, hou je ons op de hoogte?
mensen die blind zijn fladderen ook, die wippen er ook heen en weer bij. het hoeft dus niet persé met ASS te maken te hebben. ik heb ook wel kinderen met down het zien doen. dat je vaak naar een audiologisch centrum gestuurd wordt is omdat veel kinderen en slecht of niet bij praten. de eerste logische stap is dan het gehoor nakijken en een algemeen psygologisch en maatschappelijk onderzoek doen. op deze manier worden de kinderen gefilterd in welke groep ze grofweg thuishoren en aan de hand daarvan kan er naar gerichte hulp verwezen worden. de kinderen die inderdaad slechthorend of doof zijn blijven onder hun eigen hoede. ten minste bij het centrum waar ik was hadden ze een speciale creche aan huis. als er reden is wordt er ook naar een kno arts verwezen uiteraard voor medische hulp.later zullen ze dan ook wel naar speciale scholen gaan neem ik aan.
ik heb trouwens 2 kids met een ASS en hun vader heeft ook een milde vorm. geen van hun 3 fladderd of heeft dat ooit gedaan, eht hoeft dus ook niet persé. het kan gewoon 1 van de vele symptomen zijn. zo lopen ze bij mij bijv typisch. inmiddels na 15 jaar kan ik op een schoolplein aardig goed inschatten welke kinderen een ASS beperking hebben aan de manier van lopen en bewegen. (ik zeg het trouwens niet want men waardeerd dat meestal niet zo erg, maar erg vaak blijk ik jaren later toch wel gelijk te hebben)
Bedankt voor jullie reacties. Het is wel een spannende tijd. Ergens weet ik al heel lang dat er iets aan de hand is, maar aan de andere kant denk ik ook vaak dat het wel mee valt. Het gaat echt met periodes goed en minder goed. Mijn zoontje is al vanaf het begin prikkelgevoelig, fladdert, kan afwijzend zijn in contact en is vaak op zichzelf. Wat betreft taal en spraak is hij juist erg voor. Soms denk ik ook wel eens dat hij erg gevoelig is, en niet iets in het ASS heeft.
Mijn zoontje word ook verdacht van autisme hij was een typische huilbaby. Meerdere huilopnames in het ziekenhuis gehad omdat hij dag en nacht bleef krijsen zonder reden. Wilde niet geknuffeld worden en kon niet getroost worden vanaf de leeftijd van 7 maanden werd hij gefrustreerd en sloeg al bewust. Ook is hij zeer snel overprikkeld en hoofdbonkt met zijn hoofd tegen het uiteinde van zijn ledikant. Kan absoluut niet tegen veranderingen toen hij dus 7 maanden oud was heb ik hem aangemeld bij team vroeghulp van stichting MEE hier heb ik videoopnames moeten laten zien aan kinderartsen, psychologen, MKD's, etc en waren het met me eens dat hij veel kenmerken van autisme vertoonde omdat ik het gevoel had dat zijn ontwikkeling achterliep is hij geplaatst op een speciaal KDV voor kinderen met een beperking. Hij zit er nu 8 maanden en is nu getest en heeft een algehele ontwikkelingsachterstand van 6 maanden, erg veel dus voor een kindje van 22 mnd autisme mogen ze nu nog niet met zekerheid zeggen. Ikzelf heb ook autisme (sydroom van asperger) en ik herken alles van mezelf in hem hij wil bijv 100 keer per dag dezelfde dvd van Sesamstraat zien, en lacht er na de 100e keer nog net zo hard om hij is extreem agressief en is loeisterk. In je eentje een luier verschonen is echt heel erg moeilijk. Ook kan hij dus niet tegen veranderingen. Op het speciaal kdv laat hij alleen ander gedrag zien als thuis. Daar is hij veel liever en heeft haast geen woedeaanvallen en zodra hij thuis over de drempel stapt en thuiskomt barst de bom en laat hij al zijn woede eruit