Niks van aantrekken, als jullie zo allemaal kunnen slapen is het een prima oplossing. Slaapgebrek word echt onderschat
O Tuc dat geeft toch niks. Wij deden het ook als ze door de allergie huilde. dan liep je nte haar kamr uit, steek je benen in bed en ze begint weer. Dan sleepten we het bddje naast ons bed en als ze begon te huilen was het: Stt.. lekker slapen. Zelf ben je dan wel wakkerder, dus voor vaak wil ik het niet. Alleen voor echte drama nachten.
ja dat is absoluut zo...slaapgebrek is zo zwaar. Tot het punt dat je amper meer kunt functioneren...ons is het heilig iig en ik ben zelf ook heel blij dat wij het zo kunnen oplossen.
Wij zijn lang oververmoeid geweest voor we achter de allergieën van ons zoontje waren. Hij lag toen vaker wel dan niet bij ons in bed hoor, kregen we tenminste een paar uurtjes. Ik vond het wel spannend om voor een derde te gaan met dat in gedachte, maar het is voorbij gegaan en de slapenloze nachten die er met nr. 3 nog komen gaat vast ook ooit weer voorbij. (hopen we dan maar )
Hier wordt het inmiddels wat beter durf ik voorzichtig te zeggen. Alledrie de kids zijn moeilijke slapers. Ze begonnen met 2 jaar een beetje met doorslapen. Dus inmiddels heb ik er zo'n 7 jaar gebroken nachten op zitten. De jongste slaapt bij ons in bed vanaf het begin, ik zag het niet zitten om er weer 2-3 jaar elke nacht een paar keer uit bed te mketen gaan en ik moet zeggen dat dat nog steeds goed bevalt.
Heel herkenbaar. Na lange stressvolle (medische) en slapeloze tijd kreeg ik een flinke burn out voor de kiezen. Mijn dochter slaapt nu sinds een maand of 4 door (ze is bijna 3). Tot ze een maand of 14/15 was, was het vaak wakker, flesje, lopen, wiegen, huilen snachts. Daarna nog steeds heel vaak wakker, maar kon wel in bed getroost worden. Dus ik ken je gevoel. Het is loodzwaar en gewoon niet leuk. Ik ben mijn burn out nu echt wel grotendeels overwonnen en kan echt weer genieten. Snel moe ben ik nog wel, maar ik denk dat dat ook nog wel even wat tijd kost. En dat het bij het hebben van jonge kids hoort. Goed aan jezelf denken meid. Regelmatig eens iets voor jezelf doen: wat leuks met vriendinnen doen, boekje lezen, vroeg naar bed, dagje naar opa en oma brengen en lekker de hele dag voor jezelf indelen, in slaapjestijd niet gaan poetsen, maar slapen of tijd voor jezelf nemen. Sterkte!
Absoluut...! Zoals ik schreef heeft dat en de strijd om gehoord te worden gemaakt dat ik een burn out kreeg. Dus gewoon doen wat werkt voor jullie. Schijt hebben aan anderen.
S. weigert gewoon te gaan slapen tussen ons in of bij ons op de kamer. Dan ligt hij gewoon zo twee uur wakker. Vind ik jammer want leek mij wel fijn. Hier is het echt rondjes lopen, zingen, wiegen, schone luier, afleiden, neusje uitzuigen en als ik het echt niet meer weet een flesje (alleen is het heel vaak toch geen honger en laat hij die halve fles staan maar het is dan wel troost of zoiets) Ik wil eigenlijk wel weer eens (alleen toen hij heel klein was) maar zoontje in bed doorslapen Inderdaad beter dan rondjes lopen!
Dankjewel! Ik had al eerder begrepen dat jullie ook heel vel te stellen gehad hebben met nachtrust. Zwaar hoor. Hier helaas geen slaapjestijd meer en geen opa en oma in de buurt. Maar de avonden zijn weer lekker voor mezelf. En vroeg naar bed he, ook zon lastige. Ik doe dat bijna altijd maar dat is vaak net een cruciale tijd hier. Zo rond 22.00u. Dan slaap ik net en begint ze te huilen of hoesten en ben meestal alleen. Maar gelukkig gisteravond niet! Alleen toen laat door iets anders maar ja
Yep, hier. Ben zelfs eind vorig jaar uit de running geweest wegens een lichte burn out. Ik kon niet meer. Gebroken nachten zorgen bij mij voor een lage weerstand waardoor ik op een gegeven moment vaak ziek was en ook niet in staat was om te werken. Begon me schuldig te voelen naar mijn werkgever en maakte me zorgen om mijn werk. Finley heeft nog steeds wekelijks wel een aantal nachten dat hij een aantal keer wakker is (veelal door dromen en wellicht de laatste kiesjes die doorkomen). Mijn vriend gaat nu meestal heen, omdat hij weet dat ik er niet goed tegen kan. Gelukkig slaapt Finley nu meestal weer binnen 5 minuten. Maar hij heeft ook periodes gehad dat je net bijna weer in slaap viel om vervolgens weer wakker gehuild te worden door hem. En dat een aantal keer achter elkaar. Slopend. Op een gegeven moment durfde ik haast niet meer te slapen en zag ik echt tegen de nachten op. Ben daarom ook een tijdje 's avonds rond 20.00 uur naar bed gegaan. Anders trok ik het niet.