Maar zo zie je maar weer dat overal eigenlijk wel wat is. En is het niet met je kind, dan wel weer met wat anders...
Poeh he, wat een discussie zeg! Jammer Ga me er absoluut niet in mengen. Het enige wat ik kwijt wil is dat het suikerspiegelverhaal absoluut niet opgaat voor gezonde baby's met een gewicht van boven de 2500 gram. Onze dochter sliep met 2 weken door (zonder dat we daar iets aan hebben gedaan, werd wakker van de "klaptieten" ) en heb het goed nagevraagd bij arts en cb, zeker omdat ons dochtertje toen pas net 3 kg woog. Het was geen enkel probleem en het suikerspiegelverhaal was achterhaald en gold alleen voor prematuurtjes. Dus idd de eerste weken je kindje wakker maken is goed voor de bv, maar voor de suikerspiegel niet noodzakelijk. Kindje mag 8 uur zonder voeding.
Jeetje zeg, wat een reactie's hier! Ik schrik er gewoon van en heb zó te doen met die kindjes die al vanaf dag 1 's nachts aan hun lot worden overgelaten en die 'vieze' flessen te drinken krijgen. We leven niet meer in de Middeleeuwen, toch? *kijkt vanuit haar grot wat voor weer het is buiten* Heb helaas geen tips voor de ts, maar wil je wel sterkte wensen!
Het is wel een heftige discussie geworden en dan krijg je ms ook wat extreme reacties. Maar goed....de vraag was..'vind je t normaal dat...'. Iedereen reageert vanuit haar eigen referentiekader. Ik vind t bv niet normaal omdat mijn dreumes allang doorslaapt en we ook wel eens een paar weken hebben gehad (pas nog) dat t echt een strijd was en die zijn we ook weer doorgekomen. Er zijn natuurlijk ook redenen waarom baby's nog niet doorslapen; gewoonweg nog te jong, allergiën, pijnklachten, ziekte, enz. Ik probeer zo goed mogelijk voor mijn kind te zorgen; als ze iets heeft dan ben ik er voor d'r, uiteraard ook snachts dat hoort er nu eenmaal bij. Bij slapen hoort soms ook een machtstrijd, ik ga die aan, anderen misschien niet. Je moet doen waar je jezelf t beste bij voelt. Uiteindelijk wil iedereen zo goed mogelijk voor d'r kind zorgen en wil je graag een kindje dat gelukkig is lijkt me.....
Per pond lichaamsgewicht een uur slaap 's nachts achter elkaar is de algemene stelregel. Maar goed om te weten dat dit verhaal voor pasgeborenen dus verder achterhaald is... Als onze volgende weer bijna 9 pond is, kunnen we gewoon lekker door blijven slapen dan
Overigens wel weer lekker dat ook elke arts/cb/kraamhulp daar weer verschillende dingen over zal roepen... hahaha
Mijn zoontje was 3500 gram en met 40+ 2 geboren ... en de dalende suikerspiegels hebben zeker tot de 6,5 maand geduurt! Dus het kan wel! :x Wij zijn zelfs bij KA ervoor geweest
Ik mis toch wel wat feitelijk know- how van deze en gene. Vanuit de literatuur is het bekend dat babies en jonge kinderen een slaapritme hebben dat nog volop in ontwikkeling is. Meestal is er sprake van een *ritme* als het kind rond de anderhalf is, maar heel vaak zijn er ook kinderen die pas met 3-4 jaar een nachtje doorslapen. Als je alles uitgesloten hebt,medisch en psychisch,dan kan en mag je ervan uitgaan dat je kind er nog niet aan toe is om door te slapen. Sommigen zullen altijd slechte slapers blijven,daar doe je niets aan.
Poeh, nog steeds wakker. Ik heb geen tips. Onze kids sliepen allemaal binnen 2 maand van elf tot zeven uur of later, kweet ook niet waar we dat aan te danken hadden. In de eerste weken kwamen ze eerst rond vier uur, we lieten ze wel altijd een kwartiertje huilen voordat ze drinken kregen. Al heel snel kwamen ze dan zo een half uurtje later, en zo werd het steeds later en later tot ze een voeding kregen. Het scheelt natuurlijk ook of ze fles of borst krijgen. Bij ons lukt helaas de bv niet, en met flesjes slapen ze veel eerder over. Als ze ouder worden, zoals ts schrijft, al anderhalf jaar, lijkt het slecht en onderbroken slapen een beetje structureel geworden. Ik vrees dat je, als je ze wilt laten doorslapen, toch hard moet optreden en ze moeten laten huilen. Is verhipte moeilijk, maar misschien win je het toch op die manier? Maarja, ik heb makkelijk praten want ik heb daar geen ervaring mee. Veel succes en sterkte ermee in elk geval.
Eens hoor dat je daar van uit mag gaan... als je ook heel goed gekeken hebt (of belangrijker nog: er naar hebt laten kijken want zelf zit je er te dicht op...) welke rol je zelf speelt bij het niet doorslapen. Als je DAT ook kunt uitsluiten dan kun je er misschien vanuit gaan dat je dat enkele kindje hebt wat af en toe (en dus niet als regel) niet doorslaapt. En dat 'heel vaak' zijn er ook kinderen die met 3-4 jaar.... Dat is gewoon niet waar. Er zijn kinderen die met 3-4 jaar niet regulier niet doorslapen maar dit is een flinke minderheid! (dus dat heel vaak getuigt ook van gebrek aan know-how).
tja lastig!! Mijn dochters slapen allebei super goed. Bij de oudste moest ik in haar hele leventje tot nu toe 5 keer s`nachts mijn bed uit, nadat ze na 3 weken doorsliep. De jongste was in het begin een ander verhaal. Deze huilde meer en ik wist totaal niet wat ik er mee aan moest, was het niet gewend van de oudste en met al die hormonen in mijn lijf raakte ik totaal in paniek. Ik liep 100 keer naar boven voor het speentje, in bed uit bed, draagdoek. Na 3 weken was ik compleet gesloopt en mezelf helemaal voorbij gelopen en deed dingen waar ik eigenlijk helemaal niet achterstond, zoals continu uit haar bedje halen. Ze was helemaal overprikkeld en sliep op het laatst helemaal niet meer. Ben haar met 5 weken toen gaan inbakeren en vanaf toen sliep ze als een roosje en ook door. Ook liet ik nadat ik ben gaan inbakeren haar even huilen voordat ze in sliep viel, ook als ze tussen door even wakker werd, ze viel daarna namelijk weer in slaap. Ik kon haar weer laten huilen na het inbakeren en dat hielp haar om goed te slapen. Bij mijn meiden ben ik dus voor even laten huilen, ook dus als ze nog heel klein zijn. Mijn dochters weten allebei dat ik er voor hun ben, maar hebben ook geleerd dat de nacht om te slapen is. Met de oudste heb ik ook wat medische problemen gehad, heupluxatie; spreidbroek, gipsbroek, 4 weken tractie in het ziekenhuis. Maar ondanks dat ze pijn had sliep ze wel! Vanuit mijn opleiding en werk durf ik te zeggen dat gedrag is aangeleerd. Ook al denk je pedagogisch het beste te doen dat wil niet altijd zeggen dat je kindje daar positief op reageert. De meeste ouders hebben het beste met hun kind voor en zullen vanuit hun eigen referentiekader op hun kind reageren. Ik denk dan ook dat veel slaapproblemen een pedagogisch probleem is. Ik zeg dus niet dat je het als ouders dan verkeerd aanpakt, maar de methode die je toepast heeft niet de gewenste uitwerking. Vaak is het dan ook heel helpend als een objectief iemand met je meekijkt om de sterke punten van jouw als ouder te benadrukken en zodat je deze kan toepassen waar het nodig is.
Onze kleine sliep de eerste 2 maanden s'nachts wel goed maar overdag en sávonds was een drama!!! Dacht in het begin ook ik moet hem laten huilen maar vond het zoooo zielig dus met een draagzak aan de slag gegaan en toen ging het gelijk goed icm inbakeren s'nachts. Ik heb er bewust voor gekozen hem niet te laten huilen toen hij heel jong was en heb er nooit spijt van gehad. Hij heeft totaal geen problemen met inslapen en slaapt meestal prima door (nu wat minder ivm tandjes) maar over het algemeen gaat het goed. Als hij nu huilt is er echt wat aan de hand en troost ik hem gewoon en neem ik hem zelfs af en toe in bed zodat ik (heel egoistisch) ook nog even kan blijven liggen. Zo doet iedereen wat hij of zij denkt dat goed is en anderen hoeven het daar niet mee eens te zijn als het voor jou maar werkt toch? Persoonlijk als je het eerlijk vraagt vind ik 19 maanden en niet doorslapen erg laat maar of je er iets aan kan doen weet ik niet. Denk toch dat het misschien niet onverstandig is om het een keer te gaan bespreken met of het CB of de huisarts misschien hebben hun goede tips...en wat ik altijd wel merk is dat ons zoontje beter doorslaapt in een donkere stille kamer als hij bijv. ziek is en bij ons in de kamer ligt dan is hij veel vaker wakker. En misschien moet je er in het begin 's nacht 5 keer uit maar je kan het natuurlijk een keer in de zoveel tijd weer even proberen of het misschien nu wel gaat? Ik blijf altijd proberen totdat ik iets vind dat werkt en als het dan werkt kan ik meestal een aantal weken later weer op zoek naar wat anders omdat het niet meer werkt...probeer de moed niet te verliezen blijf dingetjes uitproberen, en blijf positief meer kun je niet doen! Succes, Groetjes Kylain
Ik word echt misselijk als ik berichten lees en ben alleen maar trots dat wij 8 maanden lang met liefde uit bed gingen om ons mannetje te troosten. Hoe erg is het als je je niet veilig voelt. Huilen kan soms best even maar er zit verschil in huilen en huilen. Ons zoontje is nu bijna een jaar en slaapt gelukkig bijna iedere nacht door..........zo niet dan kan hij zeker rekenen op een bezoekje van papa of mama zodat ie weer heerlijk naar dromenland kan vertrekken. Ik hoop voor alle mama's( en de bijbehorende papa's) die graag willen slapen het binnenkort dan ook echt gaat lukken. Heel veel sterkte allemaal!!
Arme Ts trouwens moet door alle berichten lezen die helemaal niets met haar post te maken heeft. hopelijk kan ze toch nog tussen door vinden wat ze nodig heeft. Ik zat zelf te denken.. Zou het niet een kwestie van proberen kunnen zijn.. Wie weet gaat je kindje beter slapen in een ander kamer (bij broer/zus) Misschien in slaap laten vallen in éigen' kamer om mee te beginnen en dat langzaam opbouwen? Hoe vaak moet je snachts eruit? en ik las hier ook een bericht over iemans oudste kind die geen last heeft van het wakker worden van de jongste snachts. Hoe od zijn je andere kinderen? Zou je het kunnen bespreken met ze om te horen wat ze zelf vinden van je jongste op hun kamer met de mogelijke wakker periodes?
@IEDEREEN DIE REAGEERDE NAAR AANLEIDING VAN MIJN GEPLAATSTE BERICHT: Ik denk dat het helemaal verkeerd is overgekomen /of verkeerd verwoord! Natuurlijk heb ik haar niet maar wat laten huilen! Ik heb mijn meisje ten ALLE tijden getroost! En doe dat nu nog!!! Ik ben helemaaaal geen moeder die haar kind maar laat huilen.... Krijg juist veel commentaar dat als ze eens een keer huilt ik er weer heen ga! Volgens de geleerden is dat fout en hebben ze dat nodig! Nouik weet van mijn EIGEN dat het dan goed fout is! En ga ik er heen en BLIJF ik net zolang totdat ze weer rustig is! En als ze rustig is ga ik weer weg, begint het weer dan begin ik weer van voor af aan! Tsja vanaf dag 1 is beetje te letterlijk genomen.. Toen Marin een week was en naar boven ging was het slapen een DRAMA.. Zodra ze boven lag was het huilen geblazen...Ze sliep naast ons dus ik kon zo met mijn hand bij haar, en dat heb ik ook altijd gedaan... Maar ik heb het wel zo gedaan dat ik haar in haar wiegje hield, en net zolang trooste tot ze in slaap viel. Mensen kunnen mij een killle moeder vinden, maar Marin had/heeft veel pijn en als ik haar maar bij ieder huil eruit zou gaan halen dan sliep ze de hele nacht niet! Want dan viel ze in slaap en een paar minuutjes later begon het huilen weer! Zo heeft dat de eerste weken geduurd van 11 uur tot 2 uur snachts waarop ze vervolgens om 3 uur weer kwam om een flesje. Maar op een gegeven moment werden die momenten steeds korter en sliep ze om 1 uur toen later om 12 uur ... Bij Marin heeft het heeeel lang geduurd voor ze om 21.00 ging slapen. Marin was de eerste maanden van 11 uur tot 23.00 wakker. Dus ja je moet op een gegeven moment wat. Maar lieve MAMS ik ben er altijd om mijn meisje te troosten! Wat mensen daar ook van mogen zeggen! Ook als ze snachts echt huilt dan ga ik er heen om haar een speen te geven. En het is een tijd geweest dta ik er snachts om het uur uit moest om de speen te geven en troosten..Ik doe het graag voor mijn meisje!! Maar zou dit iedere nacht zijn en je weet dat het een gewoonte is en geen pijn dan zal ik toch denk ik wel eventjes wat harder zijn..En toch proberen om haar zelf in slaap te laten komen...