hoihoi, toen ik jaren geleden jaar of 10 de bevalling aan het kijken was met mijn moeder samen riep ik tegen haar je word van mij nooit oma...al die vrouwen die daar lagen te schreeuwen pffffffff vond ik maar niks, toen ik 23 was is mijn tweeling geboren op de gewone manier..de weeen voelen aan als ongipijn maar dan idd veel heftiger en als het kindje geboren word ja het doet pijn maar achteraf kan ik niet na vertellen hoe en wat ik voelde was net of ik op dat moment een beetje verdoofd was,een heel appart moment toen de kindjes geboren werden,toen de kindjes er allebij waren was het ook meteen weg en was ik heel verbaasd want ik had het allemaal veel erger verwacht had een heel senario in mijn hoofd en het was heel anders dan ik dacht, ik was ook heel bang voor de bevalling ik heb ook in mijn zwangerschap niet naar bevallingprogramma´s gekeken... en ik liet me ook niks aan praten door anderen want sommige mensen gaan je de meest gruwelverhalen vertellen en dan moet ik er ook wel bij vertellen dat ik best een makkelijke bevalling heb gehad...het is zeker heel pijnlijk dat kan ik niet ontkennen maar je krijgt er zoiets moois voor terug als je je kindje(s) ziet ben je het vergeten...wij zijn nu voor een derde bezig en ja is toch allemaal weer heel spannend..want ja de ene bevalling is de andere niet.. liefs
Ik was er ook bang voor.......en nu helemaal........ Ik draai er niet omheen, ook al wil ik je nog banger maken. Mijn bevalling was vreselijk, heeft 3 dagen geduurd omdat de ontsluiting niet vorderde omdat ik verkrampte van de pijn. Ik kon niet meer en toen heb ik een ruggenprik gekregen wat voor een paar uurtjes wel wat verlichting gaf, maar daarna moesten ze toch bijstimuleren om de weeen nog krachtiger te maken omdat het allemaal te lang duurde. Ook bleef mijn kindje achter mijn schaambeen steken met een schouder en ben ik vervolgens ook subtotaal uitgescheurd. Tegen mij is gezegd dat je de pijn vergeet zodra het allemaal achter de rug is, maar ik ben het nog steeds niet vergeten, echt niet. Dus ik maak het niet mooier dan het is. Toch ben ik nu weer zwanger, dat wilden we heel erg graag. Maar ik had meteen al besloten voor pijnstilling tijdens de weeen thuis (TENS) en in het ziekenhuis met Remifentanyl en anders een ruggenprik. Die pijn wil ik gewoon niet nog een keer op dezelfde manier doormaken. De mogelijkheid van pijnstilling geeft mij wat rust. Dus mijn advies is: als je erg bang bent voor de pijn, laat je dan goed voorlichten over pijnstilling, want dat is gewoon mogelijk. Ga gewoon eens naar een voorlichtingsavond over bevallen, in het ziekenhuis. Dat heb ik ook gedaan, zelfs toen ik nog niet eens zwanger was. Heel veel sterkte! Emma
Hallo! Voordat ik zwanger was van onze dochter, was ik niet bang voor de bevalling. Tijdens de zwangerschap was het meer de angst voor het onbekende. Nu ik een bevalling heb meegemaakt ( en die was de gemakkelijkste niet ) is het gewoon iets wat erbij hoort. Ik wil hier niemand bangpraten ofzo, maar baren doet gewoon ontzettend zeer. Maar je krijgt er zoiets moois voor terug, dat het allemaal de moeite waard is. Ondanks mijn zware, lange en pijnlijke bevalling, gaan we nu voor ons 2e wonder! Dat zegt genoeg... He, succes met zwanger worden, hoop dat het gauw raak is! Liefs Elly.
ik was ook heel bang voor de bevalling toen ik zwanger was. tot op de laatste dag was ik heel erg bang de ene dag dacht ik laat nou maar komen van nieuwschierigheid en de volgende dag dacht ik nee ik kan dit niet. de verloskundige wisten er ook allemaal van. maar toen ik eenmaal weeen kreeg ben je er niet echt mee bezig. je laat het allemaal over je heen komen en je doet wat je moet doen. ik heb een hele zware bevalling gehad en ook een ruggeprik gehad die niet werkte waarschijnlijk zat hij verkeert want mijn linker been was verdooft en de weeen in mijn rug en buik en rechter bil voelde ik nog net zo erg als voor de ruggeprik. dus het is niet allemaal makkelijk gegaan. en zal niet ontkennen dat het niet zo zeer doet het doet gewoon heeel erg zeer. maar je bent ook zo de pijn weer vergeten. en ik ben ook ingeknipt en iets uitgeschuirt maar daar voel je echt niks van ze doen het tijdens een wee dus daar hoef je helemaal niet bang voor te zijn. en het hechten doen ze onder plaatselijk verdoving dus daar heb ik ook totaal niks van gevoelt. en achteraf denk je nou ik had het veeel erger verwacht. ik zou het ook zo weer overdoen. je weet wat je er voor terug krijgt. en daar doe je het allemaal voor. liefs diane
jeetje wat een verhalen allemaal en dan nog zo positief erna Je krijgt er natuurlijk wel iets heel moois voor terug, dat scheelt een hele hoop Ik ben zo benieuwd hoe ik ga reageren als ik ooit een positieve test in handen heb... Hoe gruwelijk sommige verhalen ook zijn, het geeft me wel een beetje moed...
weet je? het mooiste wat er is , is een vrouwenlichaam die oerkrachten kent en de natuur doet de rest.... Bevalling steld niet zoveel voor (heb 2 kids) en als jij er mar genoeg tegen op zie , zal het reuze meevallen... vind/vond erger dat je je darmen leeg drukt tijdens de bevalling dan de pijn! ik stond gewoon weg met 9cm ontsluitiing bij de tweede me hele huis schoon te maken en te dwijlen , tot dat verloskunde zei gGRRR NU OP BED LIGGEN WANT JE MAG STRAKS PERSEN HIIIHIHI
inknippe oejwww au! had bij de oudste 1hechting en VEEL pijn van n iet kunnen zitten en van de oudste 9hectingen en meteen gaan zitten zonder enkele pijn! doet het zeer inknippen?
hier nog 1 die doodsbang is voor de bevalling, ik heb me zus meegemaakt tijdens de bevalling en sinds dien tja ben ik ook bang maar de wil voor een kind is sterker dus ik denk er maar niet aan anders word ik gek hahahah
laat je niet gek maken... zwanger zijn is mooiste eerst 6maand getrappel voelen .. de hik voelen.... en... als je bevallen bent mis je dit... dat je graag herhaling zou willen!
Klopt helemaal! Ik heb altijd zo genoten van het zwanger zijn. De schopjes, hikjes en het feit dat ons meisje lekker dicht bij me was. Na de bevalilng heb ik dit gigantisch gemist. Dus dames, geniet er nog maar lekker van! Liefs Elly.
Ik zag er ook erg tegen op maar op het moment dat ik in de weeen zat(rugweeen) dacht ik daar niet eens meer aan. 18 uur in de weeen gezeten wat savonds begon en dat was niet zo fijn op het moment dat het eiondelijk 10 cm onstluiting was was dat persen eigenlijk best fijn eindelijk! Ook een klein knipje gehad maar dat gebeurd onder een wee dus daar voel je niks van en van het hechten ook niet. En het prikje in mijn been voor het loslaten van placenta vernam ik ook niets. En ja iedereen beleeft het weer anders en geen bevalling is hetzelfde maar als je soms op tv die bevallingen ziet dan denk ik dat is soms ook wel zwaar over the top! Ik denk dat het van aan alles samenhangt ,hoe lang je weeen hebt en welke plek je die hebt,dat zijn de dingen die het zwaar kunnen maken. Want soms hoor je toch ook verhalen nou het was maar even en toen was ie er al! Dus je kunt er geen pijl op trekken. Maar ja zo makkelijk als het erin komt komt,zo makkelijk komt het er niet uit!
Nou ik ben zeker wel nerveus geweest voor mij bevalling, voordat ik zwanger was. toen was ik zwanger en heb ik me daar eigenlijk niet mee bezig gehouden tot 2 weken voordat t zover was!pff wat was ik nerveus. Toen het eenmaal begon was ik niet meer nerveus! Ik was blij dat t eindelijk zover was. Het is bij mij gelukkig ook geleidelijk aan begonnen, rond 6 uur smorgens begonnen hele lichte menstruatie krampen, over de dag werd het steeds iets heftiger rond 6 uur savonds ben ik naar het ziekenhuis gegaan omdat het echt wel pijnlijk werd en om de 3 minuten kwam. nou 1,5 uur geperst en hij was er! Heel erg uitgescheurd , maar tijdens een perswee heeft de gyn verdoving gezet bij mij. van voor tot achter gescheurd zeg maar, maar omdat de verdoving er al zat heb ik helemaal niks gevoeld van het hechten! De dagen erna wel wat last met zitten enzo. maar dat was met een week ook voorbij. Al met al echt allemaal reuze meegevallen! En inderdaad als je dan eenmaal bevallen bent ben je blij dat je je kleintje mag leren kennen. Maar toch mis je het zwanger zijn! mijn kleintje is nu 15 maanden oud, en we gaan er nu weer voor! Een bevalling weegt niet op als je kijkt wat je ervoor terug krijgt echt waar! geloof me maar.. ik zou je nu niet kunnen vertellen hoeveel pijn t heeft gedaan want echt je bent het vergeten zodra je kleintje er is! Niet te druk maken dus! xxx bloem
Ik ben ook nog niet zwanger , maar ik lig soms wakker in me bed als ik aan de bevalling denk ! Een vriendin van ons is net bevallen , en als ik hoor wat die allemaal heeft mee moeten maken dan schrik ik me kapot ! Ach ik denk dat je ook op het moment zelf moet wachten , en ze zeggen toch altijd dat als je je kindje eenmaal op je buik hebt , dat je alle pijn bent vergeten.. Hmmm , wie zal het zeggen ..
Ik vond dit ook altijd heel cliché maar heb zelf ervaren dat het echt zo is. Ik heb absoluut geen gemakkelijke bevalling gehad maar zou het zo weer doen.
Ik ook. Ik ben zo bang voor de pijn omdat ik ook een lage pijn grens heb (en dus snel pijn heb) ben ik erg bang om te bevallen.Ik heb al tegen me man gezecht dat ik nu al weet dat ik een ruggeprik wil.Ik heb gisteren me zus zien bevallen en ik weet hoe sterk me zus is maar ik heb nu echt gezien hoe veel pijn ze had en dat zegt voor mij dan al genoeg.Maar ik weet ook nu hoe mooi het is als je dan uiteindelijk bevallen bent.Dus ik ben er nu zeker van overtuigt dat ik het er zekers wel voor over heb
ik viel voor ik zwanger was al flauw van de ongipijn en dacht dat ik het niet ging kunnen...dat ik bij de bevalling ook ging flauwvallen en zo...ik had er de grootste nachtmerries over...tot ik dus dichter en dichter bij het einde van de zwangerschap kwam.hoe dichter ik kwam hoe kalmer ik werd... de bevalling beleef je precies in een roes....ja het doet pijn,maar o wat ben je sterk die momenten... het lukt je echt wel hoor,zelfs ik kon het!haha
Mijn bevalling is echt meegevallen! Doordat ik dacht dat het allemaal veel erger moest worden hebben wij pas de vk gebeld toen ik al op eigen houtje ging (moest!) persen.... Tijd voor het ziekenhuis was er niet meer. Natuurlijk deed het pijn maar ik kon het hebben want het echte pijnlijke moment duurt maar zo kort dat wanneer je erover nadenkt het al weer wegtrekt... Je bent dan helemaal nergens meer mee bezig dan alleen maar het op de wereld zetten van je kind. Het is eigenlijk best een mooi proces, dat je zo'n kracht hebt daarvoor. je zult ook merken dat je aan t eind van je zwangerschap uitkijkt naar je bevalling. En blijf je angstig, bespreek het met vk! Er ziijn zat mogelijkheden. Soms is weten dat iets kan al genoeg om je gerust te stellen.
Hoi Blij dat ik even een positief berichtje aan je kan brengen m.b.t de bevalling, Jah toen ik zwanger was drong het tot me door, wat erin zit moet er ook weer uit, stond ingesteld op hoe lang t ook duurt moet er doorheen, en als jullie het kunnen kan ik het ook ?! Nou dat werd een bevalling van maar 2 uurtjes, en 26 min persen en daar was ze dan mijn wonder, en ja t deed wel zeer, maar het was zo voorbij, zo onrealistisch snel is het gegaan, ik zou liever vier keer bevallen dan 2 keer terug gaan om verstandskiezen te trekken.. bevallen is zo over, bij een tandarts moet je terug komen, en ook al had mijn bevalling langer geduurt zou ik m zo over doen even een tip voor de dames, wat mijn gynacologe deed, was een warm washandje op mijn vagina, en een koude op mijn anus, dat heeft me zo afgeleid, dat voor ik het wist, had ik er al vast.. dus dont worry jullie kunnen het, t lijkt enger dan t is