Mijn zoontje wil steeds gaan staan, maar hij kan het nog niet alleen en heeft een hand van 1 van ons nodig. Nu vind ik hem de laatste tijd erg vermoeiend: Als hij op de grond zit of kruipt komt hij naar me toe en gaat voor me zitten met z'n armpjes omhoog en maakt een huilgeluid. Als ik hem dan optil, buigt hij weer naar beneden. Zet ik hem op de grond, begint het weer opnieuw. Hij wil gewoon gaan staan en met mijn hulp stukjes lopen. Dat doe ik ook regelmatig, maar ik wil ook wel eens een momentje op de bank zitten en wat lezen ofzo. Dan gaat hij voor de bank zitten (nep) huilen en houdt z'n armpjes omhoog. Ik probeer het soms te negeren, maar hij houdt het erg lang vol. Het zal wel een fase zijn dat hij zelf niet precies weet wat hij wil. Zijn er mensen die dit herkennen? Hebben jullie tips om te zorgen dat hij niet meer zo nep-huilt?
Heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel herkenbaar! Vigo is ook een ster daarin! Denk niet dat je er veel aan kunt doen. Het is toch de drang van het kind dat hij wil staan en/of lopen. Ik leg ook complete marathons af hier in de woonkamer Vigo vindt het helemaal geweldig. Soms als ik het zat ben, loop ik een tijdje met hem, en begeleid hem netjes naar de tafel waar ik hem vervolgens aan zet Is even brullen geblazen, maar negeer het gewoon (MOEILIJK!) Na een tijdje houdt hij vanzelf op en gaat of spelen, of rond de tafel lopen.
Ik denk dat het een fase is....hier al eerder gehad en nu weer...terwijl zelfs kan lopen wil ze steeds weer opgepakt worden en als ik haar dan beet heb wil ze er weer af en zet ik haar op de grond is het echt heeeeel hard te krijsen!
Gelukkig dat jullie het herkennen! Alleen kan Julian nog niet zelf gaan zitten als hij staat. Ik durf hem dus nog niet alleen te laten staan aan de tafel. Ik laat hem wel los, maar blijf er toch achter staan. Misschien ben ik wel te bang dat hij valt, ik zie het al helemaal voor me dat hij met z'n kin op de tafel slaat.....