Hoi dames, Wij zijn nu ongeveer anderhalf jaar bezig. 2 maanden geleden een HSG gehad, die liep door als een tierelier. Merk dat ik steeds 'wanhopiger' begin te worden als ik weer ongesteld word. Eerst was het nog wel onder controle te houden, maar nu ben ik gewoon 5 dagen gedeprimeerd en chagrijnig. Ik dacht namelijk eerst dat mijn eileiders verstopt zouden zijn (buikoperatie gehad in het verleden), maar nu dat dus niet blijkt te zijn maak ik mezelf helemaal gek als ik ongesteld word (ik heb genoeg eitjes volgens de echoscopiste - zijn mijn eitjes niet goed?). Zijn er dames die dit herkennen? Hoe gaan jullie er mee om? Wij hebben nog aan niemand verteld waar we mee bezig zijn behalve aan mijn ouders, dus ik voel me soms een beetje alleen...
Wat naar zeg. Ik kan het me heel goed voorstellen, terwijl het bij mij 'maar' 8 maanden in totaal heeft geduurd. Heb je al eens ovulatietesten geprobeerd? Niet iedereen vindt dat natuurlijk plezierig maar bij mij heeft het goed gewerkt. En verder is het misschien toch fijn om het aan iemand te vertellen...? Dan kun je je teleurstelling iig een beetje delen. (Kan hier ook natuurlijk, maar toch anders bij je echte vriendinnen)
Hoi 1982eva dankjewel voor je reactie! Ik ben nog nieuw en dacht dat ik een berichtje zou krijgen als er een reactie kwam. Niet dus! Zie t net pas. Ik dacht dat ovulatietesten niet nodig waren als je een eisprong hebt en ongeveer om de dag "klust"? Omdat zaad toch een paar dagen blijft leven? Ik ben wel een beetje nerveus voor reacties van mensen als ik het ga vertellen. En dat ze misschien elke maand gaan vragen of het al gelukt is! Had jij het aan andere mensen verteld?
Hey sheveloper. Begrijp heel goed wat je voelt wij zijn 14 maanden bezig en nu met de tweede ronde clomid bezig ivm pcos. In september heb ik een vroege miskraam gehad. En vooral sindsdien heb ik erg veel last van als mijn menstruatie weer begint Ben ook echt een paar dagen chagrijnig en een beetje down. Ik heb het wel aan verteld aan mijn ouders en schoonouders en broer en schoonzus soms is het fijn dat ik er ook met iemand anders over kan praten. En soms ook vervelend omdat ze nu ook op de hoogte gehouden willen worden ivm met de clomid behandelingen en daar heb ik dan weer niet altijd zin in haha. Maar mischien helpt het je om bijv aan je ouders of een vriendin te vertellen zodat je soms ook je verhaal bij iemand anders kwijt kan Heel veel succes! Groetjes
Probeer iets leuks te doen op die dagen, lekker voor jezelf winkelen, uit eten, dagje naar het strand... Het helpt mij mijn gedachten te verzetten, echt beter wordt het natuurlijk niet.
Hoi. Het wachten is inderdaad bijna slopend. Maar probeer toch je afleiding te hebben wat je leuk vind of ontspant ook. Ik heb vorige week een HSG laten doen, ik heb ook pcos. Maar alles was goed het schijnt dat het je vruchtbaarheid vergroot...het kan.... Gelukkig bestaan er forums als dit dan voel je je niet alleen