Ik wil graag jullie mening! Ik heb aangeven aan mijn moeder en zusje dat ik niemand wil hebben bij mij bevalling. Op mijn man na natuurlijk. Ik wil rustig bevallen. Ook omdat ik niet weet hoelang mijn bevalling gaat duren. Zodra de tweeling geboren is is iedereen meer dan welkom. Nu neemt mijn moeder en zusje mij dit heel kwalijk. Mijn moeder kan er zo i zo niet bij zijn ivm chemokuur en mijn zusje heeft geen kinderen dus die weet niks van een bevalling af. Mijn moeder vind dat mijn zusje erbij hoort te zijn. Wat vinden jullie?
Ik vind dat je dit helemaal zelf bepaalt. Jouw bevalling, dus jij bepaalt. Als jij alleen je man erbij wil, is dat je goed recht, en je moeder heeft hier bot gezegd gewoon helemaal niks over te vinden.
Dat jij bevalt dus jij bepaalt wie je er bij wil. En waarom zou je zusje er bij MOETEN zijn. Jij krijgt een kindje met je man, niet met je zus.
Mijn moeder en zus hebben ook al met hints aangegeven er graag bij te willen zijn, en hoe hard het ook klinkt, dikke pech. Ik zit daar echt niet op te wachten en wil dit gewoon samen met mijn partner doen. Jammer dat ze dat vervelend vinden, echt niet mijn probleem. Het is mijn bevalling en ik beslis wie daar bij zijn. Jij moet doen wat goed voelt, en je al helemaal niet laten overhalen terwijl je het zelf niet prettig vind. Een bevalling is al een hele belevenis die niet te plannen is, dus ik zou echt duidelijk aan je moeder aangeven dat het jullie keuze is en dat jij je daar prettig bij voelt.
Ik vind dat het helemaal jouw beslissing moet zijn. In mijn beleving is het sowieso maar raar dat je moeder of zus erbij is, maar blijkbaar wordt het wel meer gedaan. Voor mij is het het belangrijkste dat mijn echtgenoot erbij is, het is immers ons kindje. Na de bevalling wil ik wel hebben dat mijn moeder eerst komt (en niet mijn schoonfamilie of broer) samen met mijn zoontje. Dit omdat mijn zoontje eerst kennis moet maken met zijn zusje en daarnaast omdat mijn papa 6 maanden geleden overleden is aan kanker en omdat dit voor ons een emotionele gebeurtenis zal zijn. Ik wil het eerst lekker met haar uithuilen voor we iemand anders toelaten.
Ik kan me ook moeilijk ontspannen als ik weet dat er mensen op de gang zitten te wachten. Niet echt goed voor mijn bevalling denk ik. En het feit dat er bij een tweeling bevalling de kamer al propvol is met een medisch team. Ik krijg het al druk genoeg aan me bed.
Poot stijf houden, jij bevalt niet je moeder of je zus. Anders eens de vraag terug stellen: Toen je moeder ging bevallen, hoe zij het toen had gevonden wanneer haar moeder perse bij de bevalling had willen zijn? Tip: niet bellen dat je bevalling is begonnen, pas wanneer de tweeling er is en jullie een beetje zijn bijgekomen.
Wat een gezeur ook altijd van familieleden die denken mee te kunnen wegen in dit soort beslissingen en dat die denken dat hun mening telt. Het is jullie keus en ik zou er ook niet aan moeten denken andere familieleden dan mijn partner erbij te hebben. Ik ben overigens ook zo'n type van: ze waren er niet bij toen het gemaakt werd dus ook niet wanneer het komt. Daarnaast wil je als gezinnetje ook lekker aan elkaar wennen en daar hoeft naar mijn idee geen moeder of zus bij te zijn, daar is het moment te intiem voor. Mijn eerste bevalling heb ik ook met mijn moeder en zus gebeld en die waren de hele tijd aan het sms'en en whatsappen tijdens de bevalling, dat ga ik zeker nu ook niet doen. de opa's en oma's en oom en tante krijgen een telefoontje en de rest kan een berichtje krijgen als de baby geboren is.
Inderdaad jou bevalling jou beslissing!! geen zorgen over maken. Ik doe het ook alleen met mn vriend en krijg hier begrip voor. Wat hierboven ook werd gezegd ik zou dan als ik jou was ook niet bellen als het begonnen is want dan heb je dadelijk de halve famillie op de gang zitten dat lijkt mij persoonlijk vreselijk! Ik bel pas een uurtje ofzo naar de bevalling. Eerst even met zijn drietjes, ons opfrissen aan de borst leggen en dan mag iedereen komen. Ik zeg altijd tegen iedereen: Ik begrijp dat jullie hem heeeel graag willen zien en helemaal enthousiast zijn maar dat gevoel geld voor ons natuurlijk ook maar dan x10 omdat het ons kind is☺ Dan begrijpen ze het meestal wel!
Het is jullie bevalling dus jullie beslissen wie jullie er bij willen en wie niet. Wij willen er verder ook niemand bij hebben en ik wil ook dat niemand in het ziekenhuis wacht tot wij hebben gebeld en zeggen dat ze langs mogen komen.
Wat een moderne idioterie van sommige mensen dat zij menen zichzelf te mogen opdringen bij een bevalling. Mijn schoonzus had bij mijn eerste bevalling besloten er bij te moeten zijn omdat iemand mij wel zou moeten steunen als Maartman het niet aan zou kunnen. Pure idioterie en heb haar toen ff uitgelachen en gezegd dat we het op onze manier gingen doen. Zonder haar wel te verstaan.
vaag... ik dacht dat niemand met iemand anders dan zijn partner erbij (en de medische mensen natuurlijk) bevalt.... no way dat ik mijn familie erbij zou laten... dat is zo iets intiems... en heb godsgruwelijk pijn, dan zou ik me alleen maar in gaan houden. nee, dat is niet goed. en sowieso, je moet toch gewoon je eigen bevalling kunnen kiezen... heeel raar hun reactie
Lekker doen wat jij wilt! Jij bent degene die het moet doen, en jij moet je prettig voelen. Snap trouwens niet dat mensen zich zo op kunnen dringen in een voor iemand anders zo n intieme gebeurtenis. Vind het belachelijk dat iemand vind dat ie daar deel van uit moet maken..
Wat jij niet wilt dat gebeurt ook niet. Punt. Kom op zeg. Bovendien met een tweeling is het vreselijk genoeg al superdruk in je kamer! Hier beval ik met twee verpleegkundigen, een vk en een gyn. En dan mijn man er natuurlijk ook nog bij. Meeeeer dan genoeg en eigenlijk al te veel als je het mij vraagt!
Jij bepaalt wie er wel of niet bij is, klaar! Zou het echt bizar hebben gevonden als mijn moeder had gezegd dat mijn zus erbij moest zijn; dikke doei hoor Bij de oudste sowieso pas gebeld ruim na de bevalling (voor je kennis hebt gemaakt met je kindje, eerste voeding, douchen etc... ben je zo wat uurtjes verder), vond het echt een ervaring voor mijn man en mij samen. Bij de jongste waren mensen meer op de hoogte ivm inleiding en opvang van de oudste. Maar ook lekker op ons gemak gedaan, weer ons moment, onze kennismaking met onze dochter.
Wat wij vinden? Dat jij lekker moet doen waar jij je goed bij voelt. Desnoods zeg je maar dat er maar 1 persoon (je man dus) aanwezig mag zijn omdat het al heel druk wordt met de geboorte van de tweeling ivm al het extra medisch personeel dat aanwezig is. tip: vooral niet bellen dat de bevalling begonnen is of wanneer je wordt ingeleid. Ik heb gelijk van het begin af aan duidelijk gemaakt dat ik alleen mijn man bij de bevalling wilde hebben. Volgens mij vonden mijn moeder en zusje dat ergens ook wel jammer maar ze hadden het maar te accepteren. Bij een eventuele volgende wil ik het ook weer zo. Moet er niet aan denken een heel publiek te hebben.
Mijn man had mazzel dat ie er bij mocht zijn No way dat ik er familie bij wilde. Denk ook niet dat zij dat zouden willen. Ze waren er wel snel na op mijn verzoek. Weet nog dat mijn moeder bij die van mijn schoonzus was. Vond t verschrikkelijk haha maar ja ze vond t lullig om nee te zeggen. Die was dus vast blij dat ik t niet gevraagd heb. Mijn moeder is sowieso geen held in zulke dingen. Maar ik zou me er ook geen moment schuldig over voelen als ik nee zou zeggen terwijl ze het wel zouden willen. Jouw bevalling dus ook jouw keuze!
Het is niet vreemd of afwijkend om alleen je man bij de bevalling te willen hebben hoor! Sterker nog, geen van mijn vriendinnen en familieleden is bevallen met iemand anders dan de partner, ziekenhuis personeel of de vk erbij. Dus enkel je man is in mijn beleving heel normaal. Ik had mn moeder er misschien nog wel bij willen hebben maar die gaf zelf aan dat ze dit echt een privé moment vond voor mij en mn man en dat ze daar niet bij wilde zijn. Achteraf ben ik haar daar dankbaar voor. Ik kon het prima af met mijn man en vond het heel bijzonder om samen met hem de bevalling en geboorte van ons kindje mee te maken. Doe dus absoluut waar jij je goed bij voelt en doe het ook zonder schuldgevoel want het is totaal geen raar idee vanuit jou.