Omg...wat een stelletje harteloze lui zeg. je zegt de andere dingen roken ze al buiten, nu de sigaretten nog. Serieus??? Daar kan je geen kind in op laten groeien meis.
Kun je geen woonurgentie krijgen dan? Je zou kunnen overwegen de kinderbescherming te betrekken in jouw situatie. Zij zouden een woningstichting dan kunnen manen om jou woonurgentie te verlenen, gezien de situatie waar je in zit? Ik weet natuurlijk niet in wat voor situatie je zit, maar je zit duidelijk tegen je zin in deze woning!
gaat niet over. alle 3 de zwangerschappen gestopt en helaas na de 3e weer begonnen was niet de bedoeling
Nou, we zijn weer een paar dagen verder... Dikke ruzies gehad tussen schoonouders en vriend ( daar word ik dan bij betrokken ) Vriend en ik zijn nog steeds nietrokend, en hun roken gewoon nog naast ons net nog toevallig... Kinderbescherming of iets dergelijks niet echt een optie aangezien wij beiden hier slechte ervaring mee hebben gehad en we ze echt liever op afstand willen houden daarom waren we met spoed bij schoonouders ingetrokken maar toen kwam dit probleem ter orde net ook gelezen dat kraamverzorgster niet in rook-ruimte wilt werken (boekje gelezen van de kraamverzorging) euhmm.. we zijn beetje radeloos aangezien we normaal heel goed dingen kunnen overleggen maar we weten niet hoe we het aan mensen duidelijk moeten maken die zelf nogal verstandelijk onverantwoordelijk zijn en zelf zeggen dat ze alles voor ons doen en overhebben. (daarom roken ze naast me) kan het wel erg goed met vriend erover hebben en wij denken er het samen precies hetzelfde over dus nu is t nog aan hun om t duidelijk te maken daarnaast moeten wij ons aanpassen en constant doen wat hun verwachten en willen en wel nu en aangezien wij al jarenlang niet thuis hebben gewoond is dit aardig pittig maar we doen ons best voor de kleine dame. Dus heel onredelijk gedoe constant, wij willen onze eigen gang gaan maar niet echt mogelijk... En wij willen echt nog liever gister dan vandaag verhuizen maar vriend heeft moeite met werk (dus inkomsten) te kunnen krijgen, uitkering geen optie aangezien inwonend etc dus we zitten helemaal met onze rug tegen de muur... En daarom zouden we voor urgentie dus ook niet echt in aanmerking komen. Oja, en mijn vriend is de ''reden'' dat ik een stressvolle zwangerschap heb volgens hun - zelf totaal geen inbreng hierin - hij doet alles fout en ik moet niks van hem pikken terwijl onze relatie prima werkt, al 3 jaar en er word dus bemoeit en gestookt tussen ons zodra er een mogelijkheid is... elke dag proberen wij een oplossing te vinden en te zoeken in alle gaten en hoeken maar tot nu echt nauwelijks een oplossing kunne vinden aangezien we bij niemand anders terecht kunnen daarom vraag ik hier mijn hulp
Je bent al bij maatschappelijk werk geweest? Je hebt al geprobeerd een bijstandsuitkering aan te vragen? Het maakt namelijk niet uit of je bij je ouders inwoont om er een te krijgen, alleen verschilt de hoogte ervan. Op moment dat jullie een uitkering hebben, kun je bij de woningbouw de situatie uitleggen en proberen urgentie te krijgen ( is vaak lastig) Maar als je verhaal bekend is, kan het zijn dat je alsnog snel een woning kan krijgen. Eerste stap is in elk geval maatschappelijk werk en de sociale dienst benaderen. Laat zien dat je wil. En je vriend moet zich bij alle uitzendbureaus in laten schrijven en alles aannemen. Wordt actief, zoek een oplossing. Ik wil je best helpen, pb maar.
Weg daar! Al zou er niet eens sprake zijn van een zwangerschap. Het lijkt erop dat schoonouders jullie als stel accepteren in o.a. Het maken van eigen keuzes. Dat blijft ook zo zolang je dat beeld bevestigt. Een ruimte om heen te gaan is er wel. Woningstichting en urgentie is bij medisch en/of sociaal urgentie. Vaak kijken ze bijv. Naar of ouders diagnose hebben. Je spreekt zelf over nare ervaringen met kinderbescherming, maar dit kan juist wel voordelen bieden in het krijgen van urgentie. Daarbij lijkt het me oneerlijk om die nare ervaring als doorslaggevende factor te laten spelen in hoeverre je de situatie neemt zoals die is naar je kindje toe. Volgens mij ben je gewoon bang om het niet te redden zonder deze huisvesting en/of vriend, maar dat is een illusie. Bel je huisarts voor afspraak een vraag bij woningstichting. Ik ben maatschappelijk werker van beroep en werk momenteel als ambulant woonbegeleider in de psychiatrie. Helaas hebben sommige mensen nare ervaringen met hulpverlening, maar hoe verstandig is het om te kiezen op basis van slechte ervaringen? Dat lijkt me min of meer kiezen voor slechte situatie die je zekerheid biedt omdat je nieuwe onzekere situatie niet durft ' want misschien werkt dat wel verkeerd uit'. Je weet toch dat dit al 100% verkeerd uitwerkt? Waar ga je voor? Je kan meer dan je denkt als je er maar voor gaat.