Nog steeds hazenslaapjes bij 5 maanden..

Ik ben helemaal geen botte boer maar een realist 😉. En met realiteitszin, het is belangrijk om te weten dat je een kind gewoonweg niet kan programmeren en dat het helaas niet doet wat voor ons makkelijk is. Ik lees zelfs dingen over klachten indienen tegen een CB en voor opname naar een arts willen. Knétter! Ga eerst eens met jezelf aan de slag. Iedere jonge mama moet er doorheen, er is geen keus. En dan is dit een kindje wat gewoon normaal gedrag vertoond! Geen huilbaby die 20 uur brult of een kind wat nooit slaapt. Het is de de moeder die zich zal moeten schikken, dat is dus realiteit...

 

Jij hebt helemaal geen achtergrondinformatie dus je weet niet waar je het over hebt. Je oordeelt zonder achtergrondinformatie dus dat is geen realiteit, maar gewoon lomp.

Rationeel gezien klopt het allemaal wel wat je zegt. Helaas werkt dat niet zo als je pnd hebt. De emoties worden je de baas en onzekerheid is een grote boosdoener. dus dan werkt 'een schop onder de kont' niet. Dit werkt alleen maar averechts en zal de onzekerheid alleen maar groter worden. En als je dit dit soort dingen niet weet van pnd, dan zou je ook eerst kunnen nadenken voordat je op internet knalt.

 

Wauw.... en waar is jouw inlevingsvermogen? Wellicht dat je het gemist heb, maar je zit op een forum. Op een forum starten mensen een topic met hun vragen. Al doen ze dat 20x op een dag, wat maakt het uit. Wellicht dat een forum dan niet geheel de juiste plek is voor jou wanneer je jezelf eraan stoort.

Maar weet je.. fijn voor jou joh dat jij blijkbaar zo perfect bent, nooit eens klaagt, even aan jezelf denkt en de gehele daf met een glimlach rond loopt. Heerlijk moet dat zijn. Dat je vervolgens jezelf opstelt als een botte boer, maakt helemaaaaaaal niet uit. Chapeau!

 

Mijn schoonzus had een pnd. Die is diep gegaan hoor. Zij had ook begeleiding en hulp van familie. Met die begeleiding deed ze ook wat, nl alles bespreken. Niet op het internet maar wat doen.

En verder therapie, medicatie. Dat noem ik geen schop onder je hol maar de schouders eronder. Staat ook in mijn post. Met die gezever op internet kom je er niet. Houd je kring stevig en klein en ga ervoor!

Oh en Ballon, je reageert als een 6 jarige. Nog net niet dat ik niet op je feestje mag komen. Het gaat om iemand die zoveel hulp vraagt dat het buitenproportioneel is. Zowel de vraag als frequentie. Vandaar, houd het klein en realistisch. Met z'n allen roepen dat het klote is of verregaande rare adviezen geven, of slachtoffer spelen heeft niemand iets aan.

 

Wie zegt dat rebel dat niet heeft? Wie zegt dat zij zoveel mensen om zich heen heeft waar je dat mee kunt bespreken en 'de schouders eronder te zetten'? Dit bedoel ik dus. Dit soort dingen weet je niet dus kun je niet oordelen. Rot voor je schoonzus, maar jij kunt niet weten wat zij heeft gevoeld. Is niet mogelijk. Wat wel mogelijk is? Minder oordelen.

En als je het gezever vindt, reageer en lees het dan lekker niet. Als iemand om veel hulp vraagt, is dat prima. Wil je er geen antwoord op geven doe het dan niet.

 

Hoe weet jij precies dat ts dat allemaal niet krijgt dan?

Nogmaals een forum is om vragen op de stellen. Hoe vaak en wanneer iemand dat doet is niet aan jou om erover te oordelen.

Om even op je feestje opmerking terug te komen.. geen idee of ik zo reageer. Ik ben er namelijk niet bekend mee. Jij denk ik wel? Kan me namelijk niet voorstellen dat iemand mensen zoals jij met zo'n weinig empatisch vermogen en zulke lompe uitspraken uit zal nodigen op een feestje, dus jij zal ongetwijfeld direct herkennen hoe je dan reageert.

Fijne avond he!

 

Wat een debiele reactie zeg. Je kan nooit oordelen over een ander. Misschien wilt ze het wel van zich af kletsen en even discussiëren! Herken ik van mezelf wel. Ik post ook regelmatig vragen omdat ik me soms te druk maak in mijn hoofd en omdat ik niemand in mijn omgeving heb met kindjes.
Als het je stoort ga dan lekker ergens anders een stukje schrijven. Ik vind je naast onbeschoft ook gewoon nog eens ontzettend lullig. Denk je dat je iemand helpt met je reactie? Maakt niet uit wat haar verhaal is of wat jouw verhaal is ieder beleeft het op zijn eigen manier en daar heb jij niet over te oordelen.

Rebel, doe gewoon je ding hier meis. I've been there done that hoor. En ik heb nog elke 5 minuten dat ik denk "hé kak doe ik dit wel goed". Sommige mensen twijfelen snel aan zichzelf.

Ohja en al had je "niks" je mag het gewoon zwaar vinden. Punt. Jij mag vinden wat je vind. Heeft een ander niks over te zeggen. Dikke vinger naar internet bullies.

 

He Rebel,

Laat die slaapjes overdag lekker los joh.
Mijn dochter slaapt ook maar 45/max 60 minuten per keer. En dan wordt ze met een grote glimlach, mopperend of al kletsend wakker. Ik kan op mijn kop gaan staan maar ze wil echt niet langer slapen.
Ik dacht in het begin ook, ze moet langer slapen, want anders gaat ze 's nachts misschien wel spoken, krijgt ze niet genoeg slaap. Maar het maakte helemaal niets uit. Ik heb het 2 weken geprobeerd, maar ze wil echt niet. Blijkbaar is dit nou eenmaal haar ritme. En dan kan ik haar wel proberen in mijn ritme te duwen, maar daar heeft ze dus gewoon geen zin in. En laten we eerlijk zijn, gelijk heeft ze.

Voor de nachten maakte het ook niets uit. Vanaf 4 weken tot bijna 4 maaden sliep ze 's nachts eerst 8 en daarna wel 11 uur aan 1 stuk. En toen opeens heeft mevrouw besloten ieder uur (en soms wel ieder kwartier!) wakker te worden. Heeft bijna 6 weken geduurd. En sinds vorige week slaapt ze ineens weer door. Wat er aan de hand was? Geen idee. Tandjes, te druk met de wereld om haar heen, slapen is stom, niet lekker in haar vel... ik weet het niet. Het was gewoon even helemaal kak.
Ik ben heel blij dat ze nu weer lekker slaapt, want ik heb echt weken lang 3 uur per nacht geslapen. En omdat ze overdag ook maar 3 kwartier per keer slaapt kun je ook niet echt bijtanken.

Mijn dochter heb ik ook een nacht naar mijn moeder gebracht. Gewoon omdat ik simpelweg op was. Helemaal niet erg, juist harstikke goed om even bij te slapen zodat je er weer een tijdje tegen kan. En mijn moeder vond het fantastisch!

Maar echt waar, laat het los... blijkbaar heeft zij het ritme van anderhalf/2 uur wakker zijn en dan drie kwartier powernappen.. Je kunt haar niet dwingen langer te slapen. Daar worden zowel jij als zij alleen maar gefrusteerd van. Lekker laten gaan, ze gaat vanzelf langer slapen overdag.
Zo lang ze wel gewoon gaat slapen, zonder dat je de hele trucendoos moet opentrekken, heeft ze dus blijkbaar genoeg aan die 45 min per keer.

Gewoon op tijd even aan de bel trekken. Een vriendin die even 2 uurtjes met je dochter komt knuffelen zodat jij even 2 uur kan slapen doet bijvoorbeeld al wonderen.
En genieten van de nachten die wel goed gaan! Dat worden er vast steeds meer.

Ow en bedenk, je bent niet alleen hoor. We modderen allemaal maar wat aan. Ik heb de handleiding van de perfecte moeder namelijk nog niet gevonden!

@ Klaasje, jammer van je bijdrage. Daar heeft nou namelijk helemaal niemand iets aan! Tenzij jij je nu beter voelt, omdat je een ander hebt kunnen vertellen dat ze 'knetter' is. Goed gedaan! Applaus.

 

Ik zou de slaapjes ook "gewoon" loslaten.
Ze heeft haar eigen ritme en als jij erover gaat stressen voelt zij dat aan, waardoor ze niet beter gaat slapen.
Mijn zoontje heeft op dit moment hetzelfde. Sprongetje? Geen idee, voorheen zou ik hier ook om stressen, maar dit is voor jezelf echt niet goed.
Je kan het beter loslaten, hoe moeilijk het ook is.
Het komt vanzelf goed.

 

Wat vervelend zeg dat het vannacht weer slecht ging. Hier ook, dus voel met je mee.
Wel fijn dat het vanmiddag goed ging!! Maar blijkbaar heeft hoe ze overdag slaapt niet veel invloed op snachts.

Je kunt snachts proberen of ze wat water lust ipv een voeding. Of verdunde voeding. En als ze na een fles weer lekker verder slaapt moet je voor jezelf de afweging maken of je haar gewoon een flesje geeft zodat jullie weer kunnen slapen of dat je de strijd aan gaat.

Laat je niet van de wijs brengen door nare reacties! En blijf gewoon je vragen stellen. Helemaal niet erg!

 

Hier ook weer een lollige nacht... Maar zo gaat dat nu eenmaal bij baby's. Daar zijn niet altijd grote oorzaken voor. Je moet het gewoon accepteren.

 

Jammer dat ze weer zo onrustig is. Misschien toch even een tijdje terug naar nachtvoedingen? Ze heeft er kennelijk wel baat bij zo te lezen. Ik blijf er nog steeds bij dat je het wat los moet laten, zo lang jij zo gestresst blijft wat slapen betreft zal jullie meisje dat ook voelen. Kinderen zijn zo goed in gevoelens van de ouders oppikken. Als jij straks wat beter in je vel zit zal je meisje dat ook voelen. En tot die tijd: go with the flow

 

Mijn regel: ik geef eerst een speentje. Begint hij binnen het uur opnieuw te wenen, dan is het honger.

 

Is het een idee om haar bij je op de kamer te leggen? In haar eigen bedje? Dan kan je haar meteen troosten als ze wakker wordt en hoef je je bed niet uit. Misschien slaap je zelf dan ook sneller in en ben je minder vermoeid.

Je doet niets fout. Denk niet dat het aan jou ligt, dat is echt niet zo. Mijn twee dochters hebben van 7 tot 14 maanden letterlijk elke nacht drie of vier nachtvoedingen gewild (ik gaf BV). Ik deed dat op de automatische piloot want het was de enige manier waarop ze weer snel sliepen (en ik dus ook). Maar ik ging er niet teveel bij stilstaan. Want elke twee uur wakker moeten worden en vervolgens de dag daarna moeten gaan werken is ook gewoon niet leuk.

Op 14 maanden was de oudste er opeens klaar mee, de jongste al wat eerder. En vanaf toen sliepen ze klokje rond. De eerste nacht dat dat gebeurde werd ik zelf verbaasd wakker. Ook nu zijn het nog hele goede slapers.

Laat het los is inderdaad makkelijk gezegd. Maar het werkt echt. Maak het jezelf zo gemakkelijk mogelijk. Steeds je bed in en uit werkt ook niet. Probeer op te laden wanneer je kan.

 

Verdunnen hoeft helemaal niet. Je kindje is vijf maand. Het is volledig ok om nog nachtvoedingen te geven. Mijn dochter heeft ze tot zeven maand nodig gehad, en is er dan spontaan mee gestopt.