Ik heb eind februari een miskraam gehad. Ik ben er nog steeds er verdietig over en merk dat ik behoefte heb om op een goede manier afscheid te nemen van de zwangerschap en dit kindje. Ik zie alleen nog niet helemaal voor me hoe ik dat kan/ga doen. hoe hebben jullie afscheid genomen van jullie zwangerschap en jullie kindje?
ik heb een pandora ketting van mijn ouders gekregen, daar hing een jongenskopje aan omdat wij een zoontje hadden gekregen, toen ik de mk heb gehad hebben hun mij een engeltje gekocht om naast het jongenskopje te hangen, nu krijgen wij een meisje en hangt er naast het engeltje een meisjeskopje, ( het engeltje zit dus tussen de kindjes in) dit heeft al veel troost gegeven... daarbij was ik een maand later alweer zwanger en ik moet eerlijk zeggen dat dat ook de gedachte over de mk wat doen verdoezelen, misschien kun je voor jezelf iets kopen wat jou aan jou kindje herinnert, iets symbolische, of een gedenk plekje, ik weet verder ook geen manier voor een afscheid, ik hoop dat je voor jezelf de juiste manier kunt vinden om afscheid te kunnen nemen, sterkte !!
Ik heb het vruchtje begraven in de tuin van mijn moeder, zodat ik weet dat mijn moeder daar over zal waken! Zelf heb ik geen tuin, dus dat ik lastig! Maar dat gaf mij een fijn gevoel. Inmiddels denk ik er niet zoveel meer aan, alleen deze maand wat meer, want 26 maart was mijn uitgerekende datum! Dus nu denk ik wel; wat als.... dan had ik nu.....!! Maar goed, er is niets aan te doen! Hoe hard het ook klinkt, maar moeilijk is het wel hoor!
Ik heb een mk gehad toen ik 19 was en heb dat toen eigenlijk in een verdomhoekje geschoven. Ik was jong, zat in een "slechte" relatie en ben zwanger geworden terwijl ik de pil slikte. Ik vond het vreselijk dat het een mk werd maar mijn toenmalige vriend deed er zo laconiek over dat ik het er maar nooit over had. Mijn man weet er wel van en mijn ouders weten het sinds kort ook maar ik ben eigenlijk nu pas bezig met het rouwproces. Wennen aan het idee dat ik ook al een zoon of dochter van 11 had kunnen hebben. Makkelijk is anders maar praten werkt voor mij erg goed. Praten met mijn man of met mijn beste vrienden.
Ik heb op de slaapkamer een mooie doos met voor ieder kleintje een test of echo en een paar sokjes. Daarnaast staan twee vlindertjes. Als ik lichamelijk weer opgeknapt ben ( eug) dan ga ik op zoek naar een nieuw vlindertje om erbij te zetten.
ik vond het ook moeilijk om een goede manier te vinden. wij hebben uiteindelijk ons vruchtje (die ik gelukkig heb kunnen opvangen) in de duinen begraven. thuis heb ik een briefje geschreven aan ons vruchtje over hoe ik me voelde en over hoe we het gedaan hadden. ook heb ik een fotoboekje gemaakt van die (helaas veel te korte) zwangerschap, zoals ik dat ook bij mijn eerste zwangerschap en nu bij mijn derde ook heb gedaan. met de foto's van de testen, de buikfoto's en foto's van het vruchtje en het begraven, dit heeft voor mij erg geholpen het een plaatsje te geven, maar hoewel het nu bijna een jaar geleden is, speelt het af en toe nog steeds in mn hoofd. zoals deze maand was de maand waarop we weer voor een beebje gingen, en dat komt dan wel weer terug, en de uitgerekende datum in januari etcetc... heel veel sterkte en neem de tijd die je nodig hebt!
Gisteren een miskraam gehad. We hebben het vruchtje in de tuin begraven, op de plek waar een perenboom moet komen. We heten Boomgaard van achteren en als we weer zwanger mogen raken (en mogen voldragen) dan krijgt ook ons volgende kindje zijn/haar eigen boom. Zo maken we de boomgaard compleet.
wij moeten vrijdag afscheid nemen van ons meisje.. we willen een beetje as bewaren en dat in een ashangertje doen..
Ik heb in januari een miskraam gehad met 6 weken en nou weet ik dat dat erg kort is maar we waren zo blij!! Na 1,5 jaar eindelijk zwanger....... Nou wilde ik al graag een tattoo laten zetten, een bloem tussen m'n schouderbladen. Nou is dat 2 weken geleden gebeurd en ik heb er ook een vlinder bij laten zetten die wegvliegt. Als er ooit een kleine komt dan word de naam onder de bloem gezet, ik voel mezelf daar fijn onder. Iedereen verwerkt het anders, de 1 kan het makkelijk een plaatsje geven en de ander niet. Ik weet i.i.g. dat ik zwanger kan worden en daar ben ik zo blij mee!! Nou weer hopen een volgende positieve test. Groetjes