Woensdag heb ik een echo om te kijken of het een jongen of een meisje is, spannend! Maar dan... ik weet nu al dat ik mijn mond toch niet kan houden en wil het ook niet perse voor me houden. Maar ik geloof dat het niet helemaal de manier is, bedoel dat veel mensen het toch nog geheim houden, maar dat vind ik zelf zo'n onzin. Hoe hebben (of gaan) jullie dat doen, als je het al wilt weten?
Wij hebben het tot nu toe aan niemand verteld. Maar als je het graag wilt vertellen, waarom niet?! Gewoon lekker doen hoor! Ik ken er zat in mijn omgeving die het meteen na de 20 weken-echo hadden verteld.
bij de eerste wisten mensen dat wij het wisten.... en wilden wij het geheim houden... echt vervelend want mensen gingen vissen... Bij 2 en 3 wisten wij het ook snel, maar deden we voor onze omgeving net alsof we van niets wisten... Nu weten we het ook... we hebben besloten dat nu iedereen het mag weten; reden... onze oudste wilde een broertje, onze dochter een zusje... nu kunnen we ze iig gericht voorbereiden...(om problemen te voorkomen, dochter is niet zo makkelijk) tja en aangezien kindjes hun mond niet dicht kunnen houden... is het geen geheim deze keer...
Ook bij ons mocht de hele wereld het weten. Ik de avond na de 20 weken echo alle mensen die belangrijk voor ons zijn een mail gestuurd met daarin hoe de 20 weken echo was verlopen. En erbij vermeld dat als ze nieuwschierig waren ze dan naar onder konden scrollen, en daar had ik heel groot geschreven hoera wij krijgen een zoon!!! Dus doe dat wat goed voelt, wil je het jullie geheimpje houden, dan doe je dat, wil je het met de wereld delen, dan doe je dat. Maar het belangrijkste is blijven genieten! Liefs Annemiek
Dat is juist het leuke als je het weet, dan kan je het iedereen vertellen. Ik wil het graag weten zodat ik de babykamer daar opaan kan passen maar als anderen het weten kunnen die ook gericht wat leuks kopen. Als het bijv een meisje wordt kunnen ze alvast iets leuks bedenken of kopen. Ik hou niet van dat neutrale dat voor een jongen en meisje kan. Helaas moet ik wel rekening houden met de grote dure dingen zoals bijvoorbeeld een wandelwagen. Het evt tweede kindje kan wel van het andere geslacht zijn. Ik zou zeggen, vertel het de hele wereld maar houdt de naam geheim.
Wij vond het zelf vooral leuk om te weten, en praktisch ivm naam bedenken en vast spulletjes kopen. Verder hebben wij mensen de keuze gegeven; mijn ouders en schoonouders wilden het allemaal niet weten, mijn zus wel. Andere familieleden (tantes en ooms enzo) vertellen we het niet, buren ook niet, maar collega's en vrienden wel, als ze het willen weten. (Kans dat buren zich verspreken wanneer onze ouders hier zijn is groter dan de kans dat vrienden/collega's zich verspreken, sowieso zien die onze ouders maar amper, buren komen ze al snel tegen.)
Wij weten het ook. Maar alleen wij tweeen. Verder niemand. Vind dat spannende leuk, iets van ons samen om van te genieten. En gericht spulletjes voor te kopen. Soms wil ik het wel delen, maar vind het geheim houden toch ook wel een leuke dimensie geven
Wij willen het niet weten, dus geen probleem! Laatst hoorde ik een nieuwe rage w.b. jongen/meisje. Je laat bij de echo weten dat je het niet wilt weten, maar dat ze het op een briefje in een dichte envelop doen. Je geeft dat briefje aan een bakker, en laat hem een taart maken in de kleur van het geslacht (dus blauw of roze) en de buitenkant helemaal wit (of een andere unisex kleur). Vervolgens plan je een feestje met iedereen die je er bij wilt hebben, en dan snij je samen die taart aan. Op dát moment zie je dan dus pas of het een jongen of meisje wordt! Leek me erg leuk, alhoewel ik het gewoon niet zo heel erg vertrouw al die echo's. Je kunt wel "zien" wat het is, maar straks is het toch anders bij de geboorte! Ik zou gewoon niet helemaal er vanuit durven gaan, met alle kleertjes en de kleur van het kamertje enzo...
iedereen die weet dat we zwanger zijn, weten het ook wel dat we een meisje krijgen ik ben zo slecht met geheimen
hahahaha begrijp ik gelijk waarom zoveel maartmama's veel (zullen) aankomen... tis een meisje... nee toch een jongen... nee toch een meisje.... en maar gebak blijven eten.... Leuk idee.. Ik heb altijd 2 extra controles. (20 weken en nog ee pretecho)... al durf ik het nu wel met 99,9 zekerheid te zeggen.. de 4D echo... was duidelijk... Zoals mn zoontje al zei: een kleine baby met een dikke piemel...
Hahaha cerberus! Die uitspraak van je zoontje!! Hier wist bij ons zoontje iedereen het die het wilde weten.. Nu gaan we het weer zo doen! M'n vader is zo ontzettend nieuwsgierig haha die zou toch gaan vissen! Bij m'n zoontje net zo, hij wilde zo graag een kleinzoon, en dat was ie. Nu zegt hij het naakt niet uit maar ik ben wel heeeel benieuwd (hij heeft zelf 2 zoons, toen mam zwanger was van mij wilde hij nog een zoon haha) nu is hij dolgelukkig met 2 zoons én 2 dochters! die komen nog wat vaker thuis hè
Bij ons mag en weet iedereen ook dat we een meisje krijgen. Alleen de naam houden we geheim (hebben we toch iets nieuws om op het geboorte kaartje te schrijven) In onze omgeving zijn er vrienden en familie die graag nu al een kadotje willen kopen voor de baby, en het dan ook leuk vinden om het op het geslacht aan te passen. Dus nu veel roze
Wij hebben het wel verteld aan directe familie en goede vrienden, maar niet aan kennissen en collega's. Was een compromis hoor, ik wilde het aan iedereen vertellen, mijn man aan niemand
Wij hebben de oma's en opa meegenomen naar de geslachtsbepaling. En mijn allerbeste vriendin en mijn man zn beste maat weten ook wat het wordt. Verder niemand die het weet..Zo hebben we toch een geheimpje maar heb ik wel een paar mensen waar ik mee kan shoppen etc. Nu kan ik gelukkig degene die het weten ook echt vertrouwen, anders hadden we het helemaal stil gehouden.. Ach doen wat jij wilt,ik ken er ook genoeg die het wel meteen vertellen..Ieder voor zich toch?
Mijn vriend wilde het weten, ik niet. Vooor de zekerheid hebben we het geslacht op een kaartje laten schrijven en de enveloppe dicht geplakt. Ik hield het niet lang vol, na vijf dagen hebben we samen gekeken op het kaartje. Dat was echt een heel mooi moment zo samen. We hebben het geheim gehouden dat we hadden gekeken. Alleen mijn beste vriendin die ook zwanger was wist het. Deze keer wil ik het weten en mijn vriend twijfelt. We hebben nog even om er over na te denken.
Normaal gezien ben ik bij leuke dingen echt een deler. Maar afgelopen week hebben wij de 20-weken echo gehad en was het duidelijk te zien wat het gaat worden. Mensen weten ook dat je bij de 20-weken echo dat te zien kan krijgen... Dus deze vragen telkens, weet je wat het wordt, Ja, dat weet ik. En zij zijn allemaal verschrikkelijk nieuwsgierig en dat is het leukste om het nog (even) niet te vertellen. Of we het gaan vertellen voor de bevalling is nog maar de vraag. Wij weten het nu in elk geval wel en zijn er heel blij mee. Je moet gewoon doen wat voor jou goed aanvoelt, maar je moet ook wel rekening houden met de wensen van je partner. Zoals ik al eerder las in dit topic, eventueel een compromiss sluiten
Wij willen ook weten wat het wordt maar wij zeggen tegen de mensen in onze omgeving (die weten dat wij het willen weten) dat de kleine er niet goed voor lag om het te zien. Zo kun je hopelijk alle nieuwsgierige vragen een beetje vermijden...
Zowel bij de eerste als bij de tweede hebben wij het gewoon meteen verteld na de 20-weken-echo. Ik vond dat wel praktisch. Hoefde niks te verstoppen in de babykamer, kon er openlijk over praten, fantaseren enz. met iedereen die het maar horen wilde. Het stilhouden van de naam vind ik al lastig genoeg.....