Ik weet niet goed waar ik dit moet plaatsen maar omdat 'de bevalling'de oorzaak van mijn probleem is, plaats ik het hier. Nu ruim 4,5 maand na de bevalling heb ik nog steeds veel pijn en last van de wond van het inknippen en het littekenweefsel van het inscheuren. Op de dag dat ik ging bevallen werd ik naar het ziekenhuis gestuurd toen ik net 4 cm ontsluiting had. Ik lag er net 20 minuten toen ik de weeen nog maar moeilijk weg kunnen puffen. Toen de vk even later kwam kijken, zag ze Estelles haartjes al naar buiten komen. Ik had dus al onbewust liggen persen ( Ik had hier echt geen idee van) Het is dus veel te snel gegaan waardoor ik van binnen helemaal gescheurd ben. Ook was er nog een knip nodig. Ze hadden de binnenste hechtingen ( niet de inwendige hechtingen) te strak gehecht waardoor ik echt niet kon lopen of zitten in de eerste weken na de bevalling. Elke beweging deed zeer. Ik had toen de keuze om of de boel weer open te halen en opnieuw te laten hechten of wachten tot de hechtingen van zelf zouden oplossen. Ik heb voor dit laatste gekozen alleen al om het feit dat ik echt niet wist hoe ik het voor elkaar moest krijgen om in de auto te komen om naar het ziekenhuis te gaan met die pijn. In ieder geval, nu 4,5 maand later kan ik nog steeds niet ver lopen of lang zitten want dan begint de pijn weer. Ook het gebruik van een tampon of het hebben van sex is onmogelijk. De vk zegt dat het er verder normaal uitziet maar dat ik door de pijn die ik gehad heb, mijn spieren constant aanspan en gewoon niet meer weet hoe ik de boel moet ontspannen. Is er iemand anders waarbij het herstel ook zo lang heeft geduurd?
Goh, wat vervelend. Ik heb nog af en toe last, maar ben pas 6,5 week geleden bevallen. Smeer het litteken in met Vitamine E-creme, dat maakt het soepeler en daardoor trekt het minder. Ook het oefenen van de bekkenbodemspieren helpt. Daardoor krijg je meer controle over alles daar beneden, dus ook inspanning en ontspanning. De verklaring van je verloskundige klinkt als vaginisme. Dan span je ook je spieren te hard aan, waardoor bijv. sex erg pijnlijk is. Google maar eens op internet, misschien herken je er wat van. Heeft ze verder gezegd wat je eraan kunt doen of waar je voor meer hulp terecht kunt. Misschien kan de gynaecoloog je verder helpen. Ik hoop voor je dat het spoedig beter gaat.
Bedankt voor je reactie Vera! Ja ik moest van de verloskundige met perineum massageolie de wond masseren maar ik durf echt niet op de wond te drukken dus dat schiet nog niet echt op. Verder heeft ze me het advies gegeven om met een sexuologe te gaan praten omdat een sexuologe je misschien zou kunnen helpen met oefeningen om die spieren te ontspannen. Maar daarvoor heb je een verwijzing van je huisarts nodig. Mijn huisarts verwijst alleen niet zo snel door. Hij wilt er altijd eerst alles van weten en zien... en zover ben ik eigenlijk nog niet en loop het dus steeds maar uit te stellen. Hoopte eigenlijk dat het van zelf over zou gaan...
Hoi Manouk, ik kan me voorstellen dat je hoop(te) dat het vanzelf weg zou gaan, maar dat is niet zo. Ik weet dat een gynaecoloog ook mensen met dit soort klachten helpt en daar kan de VK jou zelf naar doorverwijzen. Voor een seksuoloog kun je ook kijken of er een is die ook psycholoog is, volgens mij heb je daar namelijk geen verwijzing voor nodig. Wel even checken of je verzekering dit vergoed. Op internet moeten trouwens ook goede oefeningen te vinden zijn. Als je het litteken zelf nog niet durft aan te raken, dan kun je misschien wel al starten om het gebied er omheen aan te raken en/of te masseren. En het zo langzaam op te bouwen. Als dat lukt kun je steeds wat verder gaan en ook proberen met een stukje van je pink je vagina in te gaan. Lukt dat goed dan steeds meer. Bijv. hele pink, stukje ringvinger, hele ringvinger etc. Het is belangrijk dat je rustig begint zonder pijn, zodat je weer vertrouwen krijgt, waardoor je ontspannen blijft en het steeds beter gaat. Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Groetjes Vera
is misshcien een rare, maar er zijn ook fysiotherapeuten die zijn gespecialiseerd in het bekkenbodemgebeuren. je zou kunnen kijken of er een bij jou in de buurt zit, en even bellen of zij er wat mee kunnen... en je bent niet de enige, ik heb meer mensen gehoort bij wie bv vrijen niet meer pijnloos gaat ivm uitscheuren en hechten enzo... succes ermee. groetjes, lidwina
Bij mij doet het geen pijn meer, maar bij weersverandering voel ik het wel jeuken. Dus als ik jeuk heb, zeg ik tegen m'n man, het gaat zo regenen! M'n moeder heeft dit soms nog (en die is 30 jr geleden bevallen)
Ook ik heb nog steeds last van m'n knip/litteken ik loop al een tijdje met het idee naar de huisarts te gaan eigenlijk vooral omdat het met het vrijen zeer doet. Ik voel het af en toe als ik zit ook, ik heb het idee als er spanning op komt dat het pijnlijker word. Rond de menstruatie periode heb ik ook meer last, en soms ook met lopen. Ik moet van de week toch naar de huisarts dus ik wil eens laten kijken als ik er toch ben. Ik hoor tegenstrijdige verhalen, de een zegt het is normaal dat je nog last kunt hebben en de ander zegt het is niet normaal na zo'n lange periode. Mocht ik nog een tip krijgen waar je wat aan kunt hebben laat ik je het horen.! Succes! Inkie
Bedankt voor de reacties. Ik bleef eigenlijk maar hopen dat het op een dag allemaal weer normaal en pijnloos zou zijn, maar na ruim 5 maanden, moet ik die hoop toch maar eens op geven. Vorige week ben ik voor het eerst ongesteld geworden en ik wist gewoon niet waar ik het zoeken moest. Ik kon niet zitten of niet staan het deed zo'n pijn! Ik had het gevoel of er nog een baby zat die er uit moest. Ik weet dat ik eigenlijk toch wel hulp moet gaan zoeken of er iets aan moet gaan doen. Alleen die "echte" vreselijke pijn die ik gevoeld heb de eerste weken na de bevalling, zit nog zo goed in mn geheugen, dat ik er zelfs niet met mn vinger bij in de buurt durf te komen, laat staan iemand anders.....
Hoi Manouk, wat je schrijft over wat in je geheugen zit, dat is echt psychisch. Daar zou ik idd wel hulp bij zoeken. Maar dat ongesteldheid zo'n pijn doet dat klopt niet volgens mij. Lijkt mij toch echt een teken dat er ook lichamelijk nog iets aan de hand is. Ik zou dit echt met de huisarts gaan bespreken en je eventueel laten doorverwijzen. Veel sterkte
Hoi Manouk, Dit heb ik ook gehad hoor, die pijn tijdens de menstruatie....en dat wordt na verloop van tijd echt minder! Hou je daar maar aan vast. Toen ik de eerste keer weer ongesteld werd (na +/- 3,5 maand na de bevalling) had ik precies hetzelfde en wist van gekkigheid niet waar ik het zoeken moest. Ik heb toen uiteindelijk contact opgenomen met mijn VK en mijn huisarts en beiden zeiden eigenlijk dat het toch wel redelijk normaal was....het moest na verloop van tijd wel minder worden, anders moest ik maar even bij de HA een afspraak maken. Nu is Rick ruim 7 maanden en heb ik er niet tot nauwelijks nog last van; eigenlijk alleen de eerste dag van mijn menstruatie en dan maar heel minimaal (gelukkig!, klopt gauw af). Misschien dat het een troost is voor je dat het dus wel degelijk ook vaker voorkomt en dat het echt wel slijt! Veel sterkte! Groetjes, Ramona
Ja klopt, ik heb tot 3 menstruaties nog wel extra pijn gehad toen. Dit word langzamerhand steeds minder.