@Druif Het is niet zomaar iets hoor zwanger zijn en bevallen. Ik deel je gevoel. Ik heb ook het idee dat er vaak heel makkelijk over wordt gedacht. Wij dachten pas na een jaar echt over een tweede kindje. Daarvoor hadden we zoiets van we zijn compleet met ons ventje. Die twijfels daar zijn we goed in... @MissMom Je bent er bij zeker weten en toch dat gevoel dat je iets gemist hebt, ik heb dat ook. Hoort er ook bij denk ik. Hetb gevoel van het zwanger zijn miste ik in het begin ook heel erg (na mijn eerste ventje). @EmyD Het antwoord op je vraag is Ja! @Ellen Hoe gaat het nu met Emma en met jullie? @Sloppyslayer Hoe is het nu met jullie? @Flubjuh Sterkte! Over het genieten van de zwangerschap. Dat heb ik beide keren heel bewust gedaan, maar toch. Achteraf heb je altijd, ik tenminste, het gevoel dat je nog meer had moeten genieten van het bijzondere gevoel.
Fijn om te lezen dit... Dacht dat ik abnormaal was dat ik na ruim 9 maanden me ook nog zo voelde idd... We gaan nu richting de 1e verjaardag, en ik wordt er nu al emotioneel van... Aan de ene kant vind ik het heel mooi allemaal dat hij alweer 1 jaar wordt, maar aan de andere kant heb ik het gevoel of ik de afgelopen tijd geleefd ben zeg maar. Of ik het niet zelf allemaal gedaan heb, het lijkt soms een droom... Het is ook allemaal niet zomaar wat, er groeit een kindje in je 9 maanden, dan de hele bevalling waarbij je bij god niet weet wat je gebeurd (was gewoon bang bij de persweeen, jeetje wat indrukwekkend), en dan heb je de volledige verantwoordelijkheid over een kindje... Ik vind het allemaal ook vrij heftig!
@Velobabe; daar ben ik nu dus zo mee bezig.. Ik heb nu ook sterk het gevoel om het bij 1 kindje te houden.. Ik zie er vreselijk tegenop om nog een keer weer helemaal overnieuw te beginnen.... Terwijl ik ook een superzwangerschap en goede bevalling heb gehad!
Wat leuk dat mijn topic nog steeds mensen aantrekt! We zijn nu weer een paar weken verder en begin NU pas een beetje het idee te krijgen dat ik er niet meer zo heel erg mee bezig ben! Als ik fotos bekijk of dingen terug lees over de bevalling dan merk ik wel dat het me heel veel doet, maar zou dat niet altijd zo blijven? Is dat ook niet heel normaal? Ik begin zelfs weer wat meer ruimte te krijgen om na te denken over een tweede!! (Al wil ik daar sowieso nog minstens een half jaar tot een jaar mee wachten praktisch gezien!) Ik denk dat ik nu pas een beetje het ritme te pakken heb en gewend begin te raken?!
Hier ook nog zo-eentje, die nog helemaal lyrisch is van de zwangerschap en bevalling en de babytijd. En dat terwijl Jesse al bijna twee jaar is. Minstens elke maand kijk ik nog naar de foto's van de zwangerschap en bevalling en babyfoto's, denk ik terug aan die geweldige maanden van de zwangerschap, bevalling en de babytijd. Echt, het was een topjaar! Ik kan er nog geen afscheid van nemen. Ben gewoon een emotioneel oud wijf geworden, hahaha.