hallo, ik ben nieuw hier, en ben maar an het surfen op het internet na gelijkenissen omtrent onze peuter vn 15 maand. elke x als we ergens heen gaan wil hij niet spelen, hij brult dan alles bijelkaar, en word helemaal overstuur. een voorbeeldp vrijdag is onze kleine man altijd met zijn nichtje bij schoonzus thuis, en oma past op. |Hele dag niets aan de hand, ze spelen samen, slaapt daar helemaal goed. Kom ik op een andere dag daar, en ben ik bij hem en mijn schoonzus wil hij niets, niet alleen spelen, niet bij zijn nichtje helemaal niets, alleen maar huilen. Zijn we in de supermarkt of de stad in, groet hij iedereen, en is er niets aan de hand(ook allemaal onbekend voor hem)niets aan de hand Zijn we op visite(verjaardag en alle kindjes (zelfde leeftijd spelen op de grond) dan wil hij niet, helemaal weer overstuur en alleen maar op schoot. Wat zou dit nu kunnen zijn en hoe kun je er het beste mee omgaa, ze zeggen bij het cb dat het niet eenkennigheid is, groetjes en hoop op reacties!!
Mij dochter wil ook bijna nooit ergens op de grond bij een ander. Alleen op schoot.. Ik weet het ook niet, echt eenkennig lijkt het niet, en dwingen heeft geen zin dat maakt het erger. Ik ging weleens mee op de grond zitten en dingen uitleggen, ze bleef stijf tegen me aan zitten en kreeg de kans niet om op te staan of daar was ze alweer.. Vervelend he..
Allereerst moet je topic naar een ander subforum geplaatst worden Maar daar zijn modarators voor. Heb je al contact gehad me je huisarts? Ik hoor op mijn werk vaak moeders die voor dit soort problemen aan kloppen bij het CB maar krijgen daar niet bepaald een bevredigend antwoord. Misschien weet de huisarts een adres waar je beter terecht kan.
Ja ik denk ook dat je mss best raad kan vragen aan je kinderarts zodat je zeker niks verkeerds doet die de situatie alleen maar kan verergeren.
ja inderdaad heel vervelend, maar er nou mee na de huisarts te gaan weet ik ook niet, het meeste wat ik om me heen hoor is ach het is een fase... ga ook vaak bij hem zitten en uitleggen maar inderdaad ook dat helpt niet, heb het idee of voelt hij zich niet veilig, probeer het te negeren en hem op schoot te zetten maar er geen aandacht aan te geven, lukt nog niet echt om hem ervan te overtuigen dat er niets aan de hand is. het lijkt me geen eenkenigheid toch? of verlatingsangst?
Voor de rest is hij makkelijk, slapen en dergelijke gaat allemaal super, hij word ook nooit s, nachts wakker, en thuis en bij oma ofzo kan hij hele dag spelen.. om nou alleen de negatieve dingen een beetje te verllichten
ik zou er inderdaad geen probleem van maken! Dwing hem niet om toch iets te gaan doen, gaat echt vanzelf over. Gewoon peutergedrag. En naar de huisarts gaan lijkt me echt zwaar overdreven als ik even bot mag zijn.
Ja ik ga er ook echt niet mee naar de huisarts hoor, wat kan die daar nou mee? Het is en blijft gewoon vervelend, misschien gaat het over. Misschien blijft ze altijd verlegen, dat kan ook.