ik denk er ook nog bijna dagelijks aan terug..!! het is zo'n geweldige ervaring... en ik denk ook steeds terug aan het moment dat ik hem er echt uit voel glijden zeg maar... dat gevoel wat ik toen kreeg... echt niet te beschrijven gewoon.. en hij meteen op de buik word gelegt. ook denk ik steeds terug aan de bevalling wanneer ik op tv iemand zie bevallen, dan schieten de tranen me gewoon in de ogen, manlief heeft dit trouwens ook... dan zie je hem savonds in bed soms zo lief glimlachend voor zich uit staren.. en soms een traan.. en dan weet ik dat hij weer aan de geboorte van zijn zoon denkt en hoe erg hij alweer gegroeit is en hoe mooi hij zich aan het ontwikkelen is
Hoi! Ik denk er ook nog regelmatig aan terug en net als Mejojo zegt: met name als ik het op tv zie! Dan hou ik het zeker niet droog... Mijn bevalling viel me best wel tegen eigenlijk , 26 uur en uiteindelijk een ruggenprik en vacuümpomp. Heb ook zelfs tijdens het persen gedacht: dit durf ik niet meer! Gelukkig is dat wel weer over hoor ! Ik heb alleen wel sterk het gevoel dat ik mijn bevalling niet zelf heb gedaan door de ruggenprik en de vacuümpomp. Blijkbaar ben ik nog van de oude stempel en zo streng voor mezelf dat ik vind dat ik het allemaal zelf had moeten kunnen (al lag het manneke scheef in het geboortekanaal.....). Ik hoop dan ook dat ik een volgende bevalling aankan zonder pijnstilling en vacuumpomp enzo, raar eigenlijk he? Liefs!
heey mamamarije wil even zeggen dat je het echt wel zelf gedaan hebt hoor!! je hebt tenslotte 26 uur de pijn en de weeen moeten doorstaan. Denk dat heel veel vrouwen denken jeee 26 uur dat hou ik nooit vol!!!! dus je mag echt wel trots zijn opjezelf.. Ons manneke is ook met de vacuum gehaald omdat zijn hartslag daalde. Ik kreeg jammer genoeg dus geen ruggeprik omdat ik al 9.5 cm ontsluiting had. Maar uiteindelijk dus 4 uur persweeen op moeten houden omdat ik maar geen 10 cm kreeg. Heb dus geen pijnbestrijding gehad. Maar als ik het toen kon krijgen had ik er wel voor gekozen hoooorrrrrrrrr!!!! groetjes rensje
Hey Rensje! Lief van je, dat je dat zegt! Ik weet verstandelijk ook wel dat dat zo is, maar gevoelsmatig ligt het toch anders, zo raar!! Ik hoop dan ook echt dat ik het nog een keer echt zelf mag doen, zeg maar. Op het moment zelf vond ik de ruggenprik ook heerlijk, even een adempauze omdat mijn weeën zo ontzettend onregelmatig waren en daardoor heel moeilijk op te vangen. Ik kon zo ook nog even eten en even praten met mijn man die al net zoveel uur naast mijn bed zat terwijl ik niet aanspreekbaar was , ook fijn! Ik zou hem dan ook zeker aanraden aan anderen, vreemd he? Ik heb geen persdrang gehad (door ruggenprik waarschijnlijk), maar zo lang die persweeën op moeten houden lijkt me ook een hel! Gelukkig zijn onze kindjes inmiddels op de wereld Liefs!
heey mamamarije!! inderdaad onze kindjes zijn er gelukkig hihi!!! soms kijk ik hem aan en denk dan vaak "heb jij echt in mijn buik gezeten" toch steeds nog een wonder hoor!!! Zie trouwens dat onze kindjes maar een paar dagen schelen. Ons manneke is op 11 september geboren!! geloof dat we maar 4 dagen schelen toch?? gr.rensje
Hoi rensje! Onze ventjes schelen inderdaad niet veel! Lucas is van 6 september, dus ze schelen 5 dagen! Goeie maand, september 2009 ... Ik kan me af en toe ook niet voorstellen dat ie in mijn buik heeft gezeten, vooral omdat het zo'n beer van een vent is en ik niet zo heel groot ben! Als ik dan andere zwangeren zie die 40 weken ofzo zijn, denk ik: ben ik ook echt zooo dik geweest? Nee toch? En dan zegt mijn man lief: nou, schat, ik wil niet lullig doen, maar jouw buik was nog een maatje groter Hoe snel vergeet je zoiets, he? Veel geluk met je kindje! Liefs!
Ik ben ook in september bevallen, en als ik nu naar mijn jongetje kijk kan ik me niet voorstellen dat hij in mijn buik heeft gezeten. Ik vond het heeeerlijk zwanger te zijn, en het was ook zulk lekker weer vorige zomer. Ik ben nog steeds zo trots op mezelf dat ik het allemaal heb kunnen doen, lekker thuis. Mijn vriend was nog emotioneler dan ik toen Tygo er eenmaal was, die bleef maar huilen zo schattig, terwijl hij normaal helemaal niet zo is.... Nu ik er over schrijf schiet ik al weer vol
heey, ja september was een goede maand!! haha.. ons manneke is ook een flinkerd en ik ben zeg maar rustig best klein en tenger hihi.. Als mensen mij binne zien komen zeggen vaak, is die van jou??? haha tja ben er trots op dat wij zon beertje hebben haha... @piemie ja ik ben er ook nog steeds trots op!! eigenlijk wel fijn dat we er zo over denken toch. Zijn genoeg vrouwen die het erg traumatisch vinden/vonden. Dus wel fijn dat we er een goed gevoel over hebben. Als ik heel eerlijk ben kan ik niet wachten om straks weer een keertje zwanger te zijn. hihi... maar ik wacht nog maar eventjes eerst van ons manneke alleen genieten. veel liefs rensje
Volgens mij was september 2009 een jongentjes maand als ik het zo zie grappig!!! Nou idd ik hoorde veeeel horror verhalen over bevallen, en tuurlijk is het niet mijn favo bezigheid maar tog denk ik er zelf met plezier aan terug.... En we mogen ook best trots zijn, het is tog een hele prestatie, laat onze mannen die klus maar eens klaren haha
Mijn oudste wordt morgen 3 jaar en op zo'n dag denk ik continu aan hoe het 3 jaar geleden was(ow 3 jaar geleden had ik nu m'n 1e wee, goh op deze tijd werd ze geboren en hadden we haar voor het eerst in onze armen...enz.)....blijf je toch een tijd houden denk ik....
@ piemie: september 2009 was inderdaad een jongetjesmaand, van onze 15 meiden van de zwangerschapsgym, kregen er 11 een jongen! @ carla1980: gefeliciteerd met je grote kleine meid! kan me voorstellen dat je rond de verjaardag extra nostalgisch wordt!