Ik ben wendy, 24 jaar oud en ben 3 jaar geleden mama geworden van een vlindertje. Ik kende mijn man net toen we er achter kwamen dat ik zwanger was. We hadden nog officieel nog niks met elkaar, was het meer vriendschap met een beetje meer. Na een afspraak bij een gyn kwamen we erachter dat ik al aardig ver heen was. Dus het moest dus echt een lucky shot zijn geweest. Na lang wikken en wegen waren we toch ontzettend blij met het wondertje! Ik was er nog niet aan toe omdat ik op het hbo zat, maar daar zouden we wel uitkomen. Met kerst ging ik met mijn familie naar disney, zonder mijn kersverse vriend. Daar kreeg ik de miskraam na 8 weken zwangerschap ( kende mijn vriend toen iets van 8,5 week) Nu zijn we zelf al een jaar bezig geweest om zwanger te worden en na 3 kwart jaar zijn we er achter gekomen dat mijn man geen zaadcellen heeft. Ik heb voor dat ik mijn vriend ontmoete nog sex gehad met mijn ex, 5 dagen later voor t eerst met mijn vriend, en ik heb mijn ex dan ook niet meer gezien. Gister dus tranen met tuiten want het kindje is waarschijnlijk van mij en mijn ex geweest... daar had ik helemaal nog geen rekening mee gehouden en dat wil ik helemaal niet. Ik kan het ook niet geloven. Ik voel me er nu ontzettend raar bij...... Al met al, we gaan vandaag onderzoeken of mijn vriend niks kwaadaardigs heeft en verder laten we het hierbij. ( al hoop ik wel dat ze iets zien wat makkelijk te verhelpen is) We gaan voor een donor. Als mn kindje wel het levenslicht had mogen zien, was het welkom geweest en mijn vriend gewoon de vader geworden. Alleen was het confronterend geweest om na 3 jaar erachter te komen dat het niet biologisch zijn kindje is. Ik vermoed dat het kindje zelf de beslissing heeft gemaakt om te stoppen met leven, en daar houd ik me maar aan vast. Ik voel me heel raar..... zal ons vlindertje dan ook nooit vergeten! 2de kerstdag is voor mij nooit meer hetzelfde
hoi wendyenrichard, Ik las net je verhaal, Dat moet wel een klap geweest zijn voor jullie, Eerst denk je zo zwanger te zijn en nu hoor je dit. Ik wens jullie veel sterkte en hoop dat jullie op wat voor een manier toch nog een kindje welkom mogen heten. En goed dat je hier van je afschrijft. Liefs cis1
dank je meid! a het is een enorme klap, het voelt als rauw verwerking.. In april inseminatie dus we komen er wel!
Ha Wendy, Kan me voorstellen dat kerst een nare bijsmaak gekregen heeft. Zoiets vergeet je niet, wat verdrietig. Bizar om er na een aantal jaar achter te komen dat het toch niet het vlindertje van je partner was. Ik vind je heel sterk overkomen! en hoop dat jullie mbv donorzaad over een tijdje een mooi kindje in jullie armen houden. Heel veel sterkte! Liefs, Sil
dank je meid, ik hoop ookdat het allemaal goed komt volgend jaar. Gelukkig is een ziekte zoals kanker uitgesloten. 6 dec bloeduitslagen en uitslagen van de echo.... daarna zijn de onderzoeken voor hem klaar.
Ha Wendy, Dat is heel goed nieuws! Hoop voor jullie dat de rest ook in orde is. Fijn dat ze meteen actie ondernemen en al die onderzoeken doen. Wel waardeloos dat je altijd zo lang op de uitslagen moet wachten. Dikke knuffel, Sil