Wij hebben gisteren ook te horen gekregen dat er geen kloppend hartje was. Ik had al wel een sterk vermoeden, echo was ook op eigen verzoek, want had al twee dagen bloedverlies. En toch was ik intens teleurgesteld toen het echt een miskraam bleek te zijn. Ik zit nu dus ook te wachten tot he vruchtje eruit komt. Heb wel steeds bloedverlies, maar nog niet te vergelijken met een gewone ongesteldheid. Ik wil nu ook dat het er gewoon uit komt, het is al erg genoeg dat het gebeurt en dat er ook nog op wachten vind ik wel ellendig. Maandag bel mijn vk mij weer om te vragen hoe het is gegaan. Ik weet nie zo goed wat ik moet zeggen als ze me gaat vragen watik wil. Dus ik lees hier graag even mee om alle ervaringen te horen.
hallo allemaal ik heb drie maanden geleden hetzelfde meegemaakt. Het vruchtje was gestopt met 9,5 week. wij ondekte het ook bij de eerste echo gelijk boem!!! alle vreugde weg.Ik kon het toen ook nog niet beseffen, dus ik heb eerste even een nachtje geslapen omdat ik ook door de hormonen erg ziek,zwak en misselijk was.Na een paar dagen belde mijn gyn, om te vragen wat ik wou. drie opties had ik: wachten tot het zelf kwam, curretage onder algehele narcose of curretage met plaatselijk verdoving, dus alleen de baarmoedermond niet de baarmoeder. ik had alles voor me zelf even op een rijtje gezet de laatste optie viel af omdat ik het niet zag zitten om het vruchtje wegtehalen en ik alles kon horen en voelen. heb toch maar voor curretage onder algehele narcose gekozen omdat ik me al zo lamlendig voelde door de hormonen en het kon nog lang duren voordat me lichaam het vruchtje afstote. de curretage viel erg mee ik was op van de zenuwen en erg bang vooral voor de narcose maar achteraf nergens voor nodig. bij kwamen er wel complicatie's bij. Bleek dus dat anderhalf week later na veel kramp en bloedverlies nog zwangerschap weefsel zat in me baarmoeder, dus volgde er een week later nog een curretage dit keer stond ik erop dat ze gelijk in de operatie kamer een echo zouden maken om te kijken of alles schoon was en dat hebben ze gelukkig ook gedaan (snap eigenlijk niet waarom ze dat niet standaard doen) ok dacht ik nu ben ik klaar kunnen we na me eerste menstruatie opnieuw beginnen met zwanger worden. nou!...mooi niet, anderhalf week later begon de pijn weer. Dit keer had ik pijn in me linkerlies streek en trok door bijna me hele buik..had weer me gyn. gebelt...nou moest het maar even aankijken en gewoon paracetamol nemen mocht er zes op een dag met eventueel dyklofenac erbij...ok dacht ik doen we..maar de pijn werd alleen maar erger en ik voelde me alleen beroerder en kreeg ook nog een koorts erbij toch maar even langs de gyn. die heeft me buik even gevoeld en inwendig onderzocht...maar echo hoefde niet zij hij. toch vroeg ik hem of het niet mijn eierstok was ...nee nee die hij voelde niets geks aan me eierstok. ok weer terug naar huis ....weer pijn en beroert,op een gegeven moment trok ik het niet meer van de pijn ben maar gewoon naar de EHBO gegaan, na lang wachten deden toch maar een inwendige echo....en jaaaa hoor daar zagen ze de boosdoener mijn eierstok bleek dus erg opgezwollen en eileider dus ook ze gingen gauw mijn bloed prikken om de onstekings waarde te bekijken en ja die was behoorlijk ontstoken. moest gelijk opgenomen worden met antibiotica infuse na 5 dagen mocht ik de kuur afmaken thuis. nu gaat alles goed pijn is zo goed als verdwenen wij zijn nu weer aan de 2e ronde wel wat steekjes kan pas don testen ...hoop zoooo dat het raak is en dit keer wel goed gaat. ik wens iedereen die dit ook meegemaakt heeft veel sterkte...en tijd heelt alles... dus neem goed de tijd voor je zelf en je lichaam.
Opla, wat een verschrikkelijk verhaal! Ik raad je aan om een officiële klacht in te dienen. Ik vind dat ze in ziekenhuizen te vaak wegkomen met dit soort onzin. Was ook bij mijn bevalling. Ik heb uren gesméékt om pijnstilling, maar het werd weggewuifd. Tot het niet meer mocht. Ik kan me er nog steeds over opwinden. Had iemand mij toen maar meteen gezegd dat ik een klacht moest indienen, dan had ik het gedaan. Toen ik zelf op het idee kwam, was het al bijna een jaar later en dan vind ik het wel erg laat... Volgende keer (als die er mag komen) stel ik een bevallingsplan op. En ik breng mijn VK op de hoogte en die moet er dan maar bij zijn. Trouwens bedankt voor je verhaal. Ik ga woensdag voorleggen aan de gyn dat ik een echo na de curettage wil. Of na de spontane miskraam, als ik die eerder krijg. Ik had het ook al aan de VK gevraagd maar die zei dat ze dat niet standaard doen. Misschien wel als ik er zelf specifiek naar vraag...
@LadyXochi Ik had jouw verhaal nog niet gelezen, zag al wel dat je bij mij had gereageerd. Ik wil je voor de komende tijd sterkte wensen ! Heb zelf gisteren mijn curettage gehad, nadat ik ruim 2 weken op spontane miskraam heb gewacht, vond het toen wel goed. En VK en gyn. vonden dat hoe verder ik in de zwangerschap zou komen, baarmoeder groeit nl wel door en placenta, dat de kans op heftig vloeien te groot werd. Dus ik had zoiets van, laat ik maar de 'veiligste' weg kiezen. De curettage is me ontzettend meegevallen, ben ook heel lief en goed begeleid, het was echt niet hup-hup-hup, maar echt even tijd voor genomen. Net voor de curettage kwam gyn. in O.K. om even te vragen hoe het met me ging en of ik een beetje had geslapen de nacht ervoor, maar door de spanning en de zenuwen kwamen de tranen, kreeg gelijk tissues in mijn handen gedrukt en met de woorden 'laat maar lekker komen hoor, die tranen, het is ook niet niets...' Vond gewoon super ! Heb mss wel erg geluk gehad met de mensen die dag. Maar heeft mij erg goed gedaan, dat ik daar als vrouw/mezelf lag, als persoon en niet een patient nr 1234 die ff geholpen moet worden. Maar wat je de komende tijd gaat doen, eerst afwachten en eventueel curettage, nogmaals heel veel sterkte !
Wat bijzonder, in mijn ZKH doen ze de curettage onder plaatselijke verdoving met wat morfine erbij, omdat een volledige verdoving heel ongezond is, en echoen ze standaard voor en na de curettage om te kijken waar alles zit en of ze alles weg hebben gehaald.
Hier is het geloof ik ook alleen onder plaatselijke verdoving... Maar ik heb begrepen dat een echo achteraf NIET standaard is. Ik ga er wel om vragen.
Weet je trouwens wat raar is? Ik geloof het nog niet 100%.... Ik heb echt het idee dat als ze morgen een nieuwe echo doen, dat er dan WEL een hartje te zien is... Terwijl ik weet dat die kans nihil is....
@LadyXochi; Heel veel sterkte.. echt heel erg is dit voor jullie zeg.. Wat betreft je vragen over curretage; een vriendin van mij heeft het anderhalf jaar geleden ook gehad en die wilde ook niet wachten tot het haar lichaam vanzelf uit ging (ze liep er inmiddels al 3 weken mee).. in de meeste gevallen gaat het met 1 week zelf uit het lichaam maar soms dus ook niet.. Na haar curretage had ze een soort van ongi week die gepaard ging met flinke krampen omdat haar baarmoeder ook al groter was en deze gaat krimpen.. Dat is niet een fijn gevoel maar het gebeurd wel... Zij was blij dat ze deze stap heeft genomen omdat ze het wilde afsluiten en een nieuwe start wilde maken! Heel veel sterkte en succes!!!! Ik kwam op dit forum kijken omdat ik in een ernstige onzekerheid zit.. Vorige week ontdekt dat ik zwanger was en volgens mijn berekening zou ik nu 6 weken en 5 dgn zijn! Afgelopen vrijdag avond een bloeding gehad.. Gister naar de VK gegaan en die stuurde me door naar het ZKH omdat ze het niet goed genoeg zag. Nu zag de arts in het ZKH wss 2 vruchtzakjes of 1 met een vlies erom heen.. Vanaf 6 weken kun je pas een hartslag, embryo en dooierzak zien en deze was bij mij niet te zien. Ze dacht wel dat ze iets zag bewegen maar wist het niet zeker.. Ik ben pas in april gestopt en na mijn pil 1x ongi geworden zonder pil dus ze zei dat het ook kan dat ik pas 5 wkn zwanger ben.. Nu moet ik de 14e terug komen omdat ze dan met alle zekerheid kan zeggen of het wel of niet een kloppend hartje heeft.. Opzich lees je vaker verhalen van bloedingen maar die zetten dan door. Ik heb heel even een bloeding gehad en daarna wat roestbruine afscheiding, geen stolsels of niets! Ik weet nu echt niet hoe ik me moet voelen ofzo.. Moet ik blij zijn en nog hoop hebben of maak ik mezelf dan blij met " een dode mus" ?? Heeft iemand anders dit toevallig ook ooit gehad of dit ooit gehoord? het is zo'n raar verhaal wat volgens mij haast niet voorkomt! Ik hoor het graag van jullie eventueel. Groetjes!
oh ehct, ik was echt onder gehele narcose...zat op dagopname..kreeg ook geen echo direct erna..maar pas 6 wkn later!
Wat een stelletje eikels ook allemaal! De VK had gezegd dat ik dus vandaag een afspraak had bij de gyn en dat ik dan hoogstwaarschijnlijk deze week nog terecht kon voor een curettage. Niet dus! :x Ik kan dus volgende week donderdag pas terecht. Weet niet hoe laat, daar moet ik woensdag tussen drie en vijf voor bellen. Maar ik moest eerst even langs de anesthesist. Kom ik daar, is er geen anesthesist aanwezig. Ja, of we moeten vanmiddag terugkomen. Ja dáág! Nog een keer op en neer karren zeker. Is al 15 km (20 minuten) om er te komen en dan nog een keer terug. Gelukkig dacht de assistente daar met ons mee en ze zei dat in onze eigen woonplaats (ZKH heeft meerdere vestigingen) wél een anesthesist aanwezig was. Dus wij daarheen. Kon meteen naar binnen. Was ook heel snel weer buiten. Dat was wel fijn, na al die tegenslagen. Dus volgende week donderdag sta ik gepland. Ik vind het wel echt vervelend dat ik zo lang moet wachten, helemaal nadat de VK had gezegd dat ik deze week al geholpen zou worden... Ik baal van de misselijkheid, het gebrek aan energie en fut, geen lust en geen zin, de moedeloosheid en de onzekerheid, omdat het nu dus alsnog vanzelf kan gebeuren.... Ik weet ook niet goed of ik nu weer moet gaan werken... Echt fit voel ik me niet, maar ik voel me nu ook niet echt ziek... Ben alleen bang dat de miskraam spontaan gebeurt als ik op het werk ben... Wat hebben jullie gedaan?
Ze belden net van het opnamebureau dat ik toch morgen al terecht kan! Wat een opluchting! Dus morgen is het zover...
Wat fijn dat je morgen toch terecht kan! Als je er eenmaal aan toe bent wil je het ook gewoon voorbij hebben, en wat je beschrijft dat je die zwangerschapsverschijnselen zat bent omdat het nergens toe leidt, is zo herkenbaar! Veel sterkte morgen ik hoop dat het je meevalt! Even tipje, ik weet niet of ze je dit hebben gezegd in het ZKH. Ik kreeg een receptje mee voor 2 diclofenac pillen en voor paracetamol 1000. Als je gewoon even 2 uur voor de ingreep alvast lekker wat paracetamol neemt (is ook aan te raden als je een spiraaltje laat zetten) doet het verdoven van de baarmoedermond een stuk minder pijn, en heb je al een mooi laagje pijnmedicatie opgebouwd voor na de curettage. Ik vond het echt een aanrader! (Heb voor die tijd dus ook nog ff die 2 diclofenac genomen)
Ik gebruik sowieso geen ibu Maar ik krijg een algehele narcose, dus niet plaatselijk. Dan is dat niet nodig toch?