We kunnen dus eigenlijk over vrijwel alles goed praten. Op het moment dat ik het onderwerp opbreng kunnen we goed praten. Ik ben in de gesprekken over het algemeen ook niet boos(behalve vannacht, ik ben het gewoon zat). We gaan zeker nog een gesprek hebben en eventueel kijken of we een professional nodig denken te hebben. Ja dat klopt. Met name door zijn jeugd vind hij "de scheidingslijn" bij contact met vrouwen lastig. Het spreken over contact met vrouwen zorgde bij hem thuis voor enorm veel conflicten enz. Ik probeer dus juist duidelijk te maken dat ik contact met vrouwen niet erg vind en dat er geen conflict volgt als hij over contact met vrouwen praat. Door zijn geheimzinnige en stiekeme gedoe lukt het mij niet helemaal om het in deze situatie te bewijzen. Wat ik heel jammer en frustrerend vind... Maar ik pak het misschien ook niet hellemaal goed aan.
We hebben gisteravond weer lang gesproken. Hoe hij zich voelt over het afbreken van het contact. Of hij een andere oplossing ziet ipv het verbreken van het contact. Hij vindt het lastig dat het hem niet is gelukt om onze afspraak na te komen. Heeft 100% begrip voor mijn gevoel en is het met me eens dat er iets moest gebeuren. Een andere oplossing dan het verbreken van het contact ziet hij ook niet. Er werd hier genoemd dat ik haar misschien zou kunnen ontmoeten enz, geloof door @DQueen. Daar hebben we het over gehad. Nu na het verbreken van het contact voelt dat voor hem niet als optie. Voor mij op dit moment ook niet, omdat ik nog in mijn gevoel zit. We gaan op een later moment kijken wat we er dan van vinden. Hij heeft gister wat meer over haar verteld en ik moet zeggen dat ik het, waarschijnlijkwaarschijnlijk mede door een gekleurde bril, niet positief vind. Ivm herkenning wil ik niet te veel zeggen. Waar het op neer komt is dat ik mijn vraagtekens heb bij haar motieven. Of het voor haar echt puur om vriendschap gaat of dat ze hoopt op meer. Ergens doet het er niet zoveel toe, omdat het om de motieven van mijn man gaat. Ik geloof dat het voor hem echt niets meer was/is dan vriendschappelijk. Maar ik merk dat ik niet zoveel vertrouwen heb in het bewaken van grenzen van mijn man. Dat hebben we dus ook besproken. Echt scheiden wil ik natuurlijk helemaal niet, maar het voelt wel groot voor mij. Ik heb denk ik wat tijd nodig.
Wat ik alarmerend vindt is als hij leuk contact heeft met iemand dat hij jou er niet in betrekt? Sowieso snap ik niet dat je als man zijnde zomaar een nummer aan een vrouw geeft terwijl je getrouwd bent en je er thuis nog niet over hebt gehad... Wat ik ook raar vind, is dat jij zijn grenzen moet bewaken, hallo je bent zijn moeder niet...
Ik zou geen problemen hebben met een vriendschap. Alleen vraag ik me af of dagelijks contact bij een gezonde vriendschap hoort? Ik heb goede vriendinnen maar die spreek ik ook niet dagelijks. Het gaat dus wel degelijk een grens over, wat de intenties ook zijn.
Bedankt voor alle reacties, inzichten en adviezen! Mijn man en ik hebben werk aan de winkel. Ik zal dit account morgen opzeggen, omdat ik denk dat ik al voldoende aan jullie reacties heb gehad. Mochten er gekke dingen gebeuren dan zal ik dit tegen die tijd laten weten, maar ik hoop en verwacht van niet.
Sterkte meid, ik hoop oprecht dat jullie er óf samen alsnog uitkomen óf je op een goede manier dit af kunt sluiten. Ik heb een beetje in dezelfde situatie gezeten en weet hoe moeilijk dit is, je emoties blijven je op en neer slingeren. Ontzettend zwaar. Succes, je mag me altijd een pb sturen als je daar behoefte aan hebt.
Ik vind dat veel mensen hier wel makkelijk doen over ‘gewoon een vriendschap’. Ik vind het erg vreemd dat een getrouwde man met een baan en kinderen behoefte heeft aan dagelijks contact met een vriendin. Nota bene iemand die zijn partner niet kent! Ik denk eerlijk gezegd dat beide partijen wel speciale gevoelens daarbij hebben, die verder gaan dan gewoon een vriendschap
Wat zijn werkelijke gevoel is weet ik niet, ik weet alleen wat hij verteld en hoe de appgesprekken tussen hun op mij overkomen. Hij heeft zijn telefoon gegeven en me alles laten lezen. Vrijwel de hele gespreksgeschiedenis stond er nog.
Ik heb het zelf ook weleens dat ik wacht met bellen totdat mijn man weg is. Vind ik gewoon fijner. Meer privacy etc. Zou dan denk ik ook schrikken dat hij er toch nog is. Gewoon omdat ik dat niet had verwacht. Kan gewoon met mijn moeder een vriendin of mijn tante zijn.
Op zich is er niets mis mee om als man een vriendschap te hebben met een vrouw. Wat wel belangrijk is voor een goed vertrouwen in een huwelijk is dat je alles bespreekbaar kunt maken. En dat je duidelijke regels opstelt. Jammer dat hij ze niet na komt. Kan het misschien zijn dat je partner denkt dat je hem nog steeds niet vergeven hebt voor wat er in het verleden is gebeurt? Misschien denkt hij dat je hem niet vertrouwd en hij het daarom niet durft te vertellen. Hopelijk door veel praten, wellicht met professionele hulp, komen jullie er samen uit. Lfs
@soovi Dat kan inderdaad. Al geloof ik niet dat dit ook de reden van mijn man was. @Friesin Dank je wel. Ik merk dat ik best heen en weer ga in mijn gevoel over de situatie. Of hij dat denkt weet ik niet, hij zegt van niet. Hij beseft dat het een litteken blijft. Voor hem is het denk ik ook een litteken. Dat in combinatie met zijn ouders maakt het absoluut niet makkelijker voor hem.