`tjeej meid, ik zou heel simpel je kleine oppakken, in de buggy/kinderwagen zetten en je ouders de deur uit zetten met de mededeling ik moet nu gaan daaag, deur op slot en gewoon weglopen lekker een rondje lopen ff naar de speeltuin en laat hun maar lekker gaan.. En duidelijk vermelden dat als ze nog 1 x zo'n onverwacht bezoek afleggen ze voorlopig helemaal niet meer binnen komen.. mijn moeder had daar ook een handje van maar die kwam op mijn verjaardag terwijl ik nadrukkelijk had gezegt hier niks aan te doen en waarschijnlijk weg te zijn en dat ze even moest bellen mocht ze wel langs willen komen.. Stond ze toch voor de deur ja jammer ik was dochter ophalen en ff naar de speeltuin, had geen mobiel mee. Link was ze.. en het enige wat ik heb gezegt is ik zei toch bellen van te voren.. boodschap was gelijk duidelijk..
Ja, het begint hier echt een serieus probleem te worden. Alles wat wij zeggen of vragen, leggen ze gewoon naast zich neer en ze doen CONSTANT waar zij zin in hebben. Dit zorgt voor enorm veel frustratie en zelfs voor ruzie in onze relatie, want men man is het ook spuugzat! En ook hij maakt hen dat meer dan duidelijk, maar die hebben zo een ongelooflijke plaat voor hun kop! Alles wat wij voorstellen, aangepast aan onze agenda, wordt afgeschoten. Neen, alles moet zoals zij het willen en wanneer zij het willen. Nu kwamen ze ook met de stelling af dat ze willen dat wanneer ik kuis, ik hen hier van op de hoogte breng en ze ons zoontje gaan komen halen. Ik kan me niet herinneren uit men kindertijd dat men grootouders mij ooit komen halen zijn als men moeder kuiste. En dat ze gaan afkomen om onze zoon mee op uitstap te nemen? NO WAY! Ik weet toch hoe dit gaat gebeuren, ze duiken hier in eens op en verwachten dan dat ik zo maar men zoontje af geef. Of ik plannen heb, of dat men man juist een vrije namiddag heeft, daar hebben ze lak aan. Een vriendin van me die momenteel zwanger is vroeg aan me deze week wat ik het lastigste vond nu aan kindjes, ik had daar eigenlijk maar één ding op te antwoorden : "Grootouders!". En daarmee was alles wel gezegd!
Als ze ongepland op de stoep staan niet binnen laten. Als ze zichzelf binnen laten zijn ze indringers dus de politie bellen. Misschien dat het helpt?
Nou meid de eerst komende de tig x gewoon continu nee geen tijd, nee nee nee en nog meer nee tegen ze zeggen.. Deur dicht en laat maar staan geen tijd is geen tijd.. pfft wat een ouders zeg!
Wat vreselijk dat er zo over je grenzen heen gewalst wordt! Allereerst zou ik meteen de sleutel terugvragen. Dan zou ik een gesprek met ze aangaan en aangeven dat het écht niet gaat op deze manier en duidelijke afspraken maken. Erbij zeggen dat ze, als ze zich niet aan de afspraken houden, voorlopig niet welkom zijn. Dan gaan ze zich ongetwijfeld niet aanpassen, dus vanaf dan niet meer open doen (zonder sleutel hebben ze gewoon vette pech) of aangeven dat jullie afspraken hebben gemaakt blabla en de deur dichtdoen. Wie niet horen wil, moet maar voelen (hoe *** ook)
Dat is nou typisch de nl cultuur. Je familie laten bellen voor op bezoek te komen? ? Het is familie man. als ze aan je deur staan kan je toch wel even een praatje maken en daarna zeggen dat ke weg moet. Bijvoorbeeld ik drink nog een kopje koffie met je maar daarna ga ik weg. hier staat de deur altijd open voor familie en vrienden of het nou midden in de nacht is of niet. hetzelfde vroeger thuis als.mijn vriendinnen aan de deur kwamen als we bijna gingen eten. Werden ze niet binnen gelaten. Nee .. gaat zo eten. nu ik andere culturen gewend ben word er bij bezoek een bord met eten bijgeschoven. word je veel gelukkiger van hoor
Toch duidelijker zijn. ALs ze aan de deur staan "ik heb gezegd dat ik geen tijd heb en dat heb ik ook niet als jullie ineens voor de deur staan, dag" Hop deur dicht. En als dit niet werkt moet je toch hardere maatregelen gaan nemen denk ik, deze mensen brengen je meer ongeluk dan geluk, dus tsja..
Ten eerste ben ik BELG! En hier bij ons is dit niet de gewoonte! Sta je eens onverwachts voor de deur, geen probleem, als we niks anders gepland hebben. MAAR, als dit ELKE week minstens één keer gebeurt, of als je heel duidelijk aangegeven hebt dat het niet gaat en je komt toch af, dan vind ik dat gewoon onbeleefd, maar dan ben ik maar een asociale Belg...
Eens goed lezen wat ts schrijft. Ws heb jij een hele fijne familie die rekening met elkaar houdt, maar dat is niet overal zo. Mijn familie is ook altijd welkom maar mijn zus niet. Die heeft het wel verbruit. @ts wat ontzettend irritant van je ouders zeg. Zou gewoon precies het zelfde terug doen. Onverwacht bij hen op de stoep staan en naar binnen walsen. Kunnen ze zien hoe vervelend het is
Commentaar over de staat van het huis reactie: Ik heb toch gezegd dat het mij van de week niet uit komt! Staat het je niet aan, dan had je moeten bellen dat je kwam. Reactie op het opstap gaan met je kind: Ik heb zelf al uitstapjes gepland met mijn kind. Reactie op het opeisen van je kind: Het is als nog MIJN/ONS kind en daar hebben jullie geen zeggenschap over. Ik kan mij er zo aan ergeren als (groot)ouders hun kleinkind op eisen of geen rekening houden met je wensen wat betreft bellen voor bezoek en dan nog commentaar leveren of je huis aan kant is ja of nee. Hier kunnen mijn schoonouders er ook wat van wat betreft bemoeien met straffen/niet luisteren van de kinderen, of het eisen van een kusje. Mijn vader kan ze ook wel vragen om een kus en probeert ze dan om te kopen met een snoepje/geld, maar ik zeg dan gewoon als ze niet willen dan komen ze niet.
De sleutel terug vragen/eisen, willen ze hem niet terug geven dan gewoon de sloten veranderen. En als het dan gebeurt dat ze willen binnen komen en het lukt niet en ze dus commentaar geven dat de sleutel niet past, zeggen dat omdat zij hun sleutel niet wilden terug geven dit de enige optie was en zij geen sleutel meer krijgen voor nood. Ik zou dan een sleutel voor nood bij een vriendin/buur hebben, en natuurlijk niet zeggen tegen je ouders wie de sleutel heeft.
Ik ben het wel met je eens hoor bij ons thuis kon er ook altijd aangeschoven worden en voor familie maak je altijd tijd. Mits ze je grenzen respecteren en je met respect behandelen en dat is bij ts niet aan de orde. Het lief en aardig binnenlaten en tijd maken voor de familie die tijs is denk ik al geweest dat heeft ts waarschijnlijk al te vaak gedaan terwijl ze probeerde het wel verdiende respect van haar ouders te krijgen. Eens is de koek op he
Hier zijn we zelfs door zulks gedrag verhuist. Iedere keer dat geklep aan de deur nee dankje. Geen behoefte aan. Nu komen ze helemaal niet meer alleen met verjaardagen ook prima. Mensen die alleen mijn huis willen inspecteren moeten maar een afspraak maken komen ze gewoon voor mij prima kom binnen en eet lekker mee.
Daarom hebben wij tegenwoordig een poort en niemand heeft de sleutel wat sneu dat mijn schoonouders 16 km fietsen en dan voor een dichte poort staan omdat ik toevallig even boodschappen aan het doen ben.. dan bel of app je maar in het vervolg.. nooit weer gebeurd
Hier een schoonmoeder die ook altijd kusjes opeiste en dochter is geen knuffelkont nooit geweest ook. En toen mijn dochter net een jaar was deed schoonmoeder het weer met de gebruikelijke aan de wangen pakken en vol op de mond zoenen. Dochter zei drie keer nee en toen ze niet niet stopte beet ze oma loeihard in de neus hihihi. In eerste instantie keer mijn schoonmoeder mij aan en zei Eg je hier niets van?? En het enige wat ik zei is tja ze had al drie keer duidelijk nee gezegd en ben eigenlijk wel trots op haar dat ze niet over zich heen laat lopen.
Overigens heb ik gewoonlijker wijs een schoonmoeder due onze grenzen heel goed respecteert hoor en een schat van eens mens is.
Jaaaaaa, hier ook. Is alweer wat jaartjes geleden, maar ze verschaften zich gewoon de toegang tot onze woning. Kwam ik bijv. onder de douche vandaan, hadden ze weer wat in ons huis gelegd. Ik had het gevoel totaal geen privacy meer te hebben, bemoeide zich overal en nergens mee en walsten compleet over mijn wensen heen. Ik houd ze nu op gepaste afstand. Na de geboorte van onze dochter wouden ze ook ineens constant langskomen (dat begreep ik wel), terwijl er tijdens de zwangerschap weinig tot geen belangstelling was (snap ik nu nog steeds niet). Het ging niet goed met mij na de bevalling, maar dat ervoeren ze meer als lastig voor hun zelf omdat ze niet langs konden komen. @babyhope In andere culturen is het idd normaal om onaangekondigd langs te komen. De gastvrijheid is erg groot. Ik vind het prachtig, alleen moet iedereen doen wat goed voelt voor diegene. Ts voelt zich hier niet prettig bij. Dat is duidelijk. Ik hou er ook van om van tevoren even te horen of het schikt. Al is het maar een uurtje van te voren. Dan heb ik even tijd om het huis even netjes te maken. Ik voel mij prettiger wanneer ik gasten kan ontvangen in opgeruimd huis. En wanneer er voldoende eten is, is mee-eten niet zo'n groot probleem. Ts hoe veilig voel jij ten opzichte van je ouders om eens heel erg kwaad te worden? Denk je dat het compleet uit de hand loopt en er dan een breuk ontstaat? Of kan jullie relatie tegen een stootje? Ik denk dat het handig is om samen met je partner hierover met je ouders te praten. Je vriend/man mag ook duidelijk laten merken dat hij het gedrag van je ouders niet trekt. Sterkte, ik weet hoe vervelend het is. Je bent nu volwassen met een eigen gezin. Je ouders moeten dat respecteren en loslaten dat zij geen zeggenschap meer hebben over hoe jij je leven leidt. Misschien zien ze jou nog wel als hun kleine meid. Maar kleine kinderen worden groot........