De titel zegt het al een beetje, Ik trek het echt niet meer!!! We zitten (nog maar) in de 10de ronde en heel veel meiden in mijn DICHTBIJE omgeving zijn nu aan het bevallen of met de laatste loodjes bezig. Zondag is een goede vriendin bevallen, vandaag me tante en andere vriendin bevallen. volgende week wordt me nicht ingeleid en zo gaat het rijtje door TOT eind feb!! Ik vind de kinderen geweldig!! Maar ik ben zó ongelovelijk emo de laatste tijd!! Ik begin al te huilen als ik aan een baby denk!! Ik kwam buiten een oud klasgenootje tegen met haar newborn baby, toen ik haar groette begon ik METEEN TE HUILEN! maar niet zomaar huilen echt brullen!! Ik bleef maar huilen en er kwam geen eind aan. En dat bij een bijna wild vreemde! Ik weet echt niet wat ik met deze emoties aan moet! Iemand enig idee hoe ik hiermee om kan gaan, want ik trek het echt niet meer, ik schrijf dit ook echt met tranen in mijn ogen. en heb het gevoel dat het nog heel lang kan gaan duren voor we zwanger worden (waarom weet ik niet). Ook is mijn dochtertje van 6 helemaal toe aan grote zus worden, want ze 'zeurt' echt bijna elke dag wanneer zij nu eindelijk een broertje of zusje krijgt! Ik hoop dat er mensen zijn die hetzelfde ervaren of mij tips kunnen geven . Alvast bedankt
Hoi 2dewolk! Ik weet helemaal hoe je je voelt! Wij zitten nu in ronde 9 en de moed zakt mij ook steeds meer en meer in m'n schoenen! Begin echt te twijfelen gaat t wel lukken? zijn we wel vruchtbaar? Als mijn menstruatie door breekt huil ik ook uren, vreselijk! Wat mij helpt is toch mezelf even streng tot de orde roepen en bedenken dat het gemiddeld een jaar duurt voor vrouwen zwanger raken.. Natuurlijk hebben sommige het geluk dat het snel gaat, en andere pech dat het wat langer duurt.. maar 9 of 10 maanden is zo gek nog niet!! Onze tijd komt ook! Veel sterkte! Liefs Kitty
Dikke knuf!!! Herken je gevoel... ben nu zelf 41 maanden bezig maar toen ik 9/10 mnd bezig was ervaarde ik dat ook zo! Daarom een dikke knuf voor je en hopelijk word je geduld niet veel langer op de proef gesteld.
Jemig meis!!! Wat ontzettend vervelend is dit, dat wachten elke maand...het is zo zenuwslopend!!! En als je dan weer gewoon ongi wordt en weer door moet naar de vlgd ronde...ja..daar wordt je gewoon knettergek en verdrietig van!! Wij zitten nog maar in de derde ronde (dat is helemaal kort..ik weet het..heb ook niks te klagen) maar ik wordt er nu al gestoord van...vraag me ook regelmatig af of het uberhaubt wel gaat lukken...die vragen die er dan door je hoofd gaan..pff.. Ook ik heb al een zoontje van 5 en het lijkt me zo leuk als hij er een broertje of zusje bij mag krijgen...En het is idd zo dat er gemiddeld een jaar voor staat, bij sommige gebeurd het eerder en bij sommige later... Ik hoop dat je je snel iets beter gaat voelen en een positieve test in je handen mag hebben!!! Dit is zo niet leuk...en vooral niet als echt iedereen om je heen bevalt.. Gelukkig kun je hier je verhaal kwijt en proberen ik en andere meiden je op te peppen en zie je dat je niet de enige bent..(is geen troost ik weet het, maar toch!) Dikke knuffel vanaf hier!!!
meissie, Ik ervaar precies hetzelfde momenteel! mijn teller staat sinds gister op nummer 32 in anderhalf jaar tijd!!! 32mensen zwanger! zaterdag kwam ik een bekende tegen hoogzwanger en ik wist van niets... ik heb niets anders gedaan als gehuild gehuild gehuild! gister vertelde mn moeder van mijn vroegere beste vriendin dat ze zwanger was (we verwachten het allemaal) en zij was net bezig! en nog jonger dan mij (maakt normaal niets uit) maar dat kwam er nog eens bij dat ik dacht zij wel en wij niet!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! zoooo oneerlijk gewoon!!!!!!!!!!!!!!!!! momenteel trek ik het ook niet en ben ik ook emotioneel wrak! ik kan niks anders dan janken janken janken! (ps kan ook door clomid komen) !! heel veel sterkte meis!! xxx
He meis, Een hele dikke knuffel voor je! Ik herken je gevoel heel erg, wij zitten nu tegen het einde van ronde 11 aan en we zijn er helemaal klaar mee. Bij mij begint de rust nu een beetje te komen en de acceptatie, maar waar ik een paar maanden geleden niks kon hebben is vriend nu helemaal in paniek en staat hij erop dat de huisarts ons gaat helpen. Alle zwangere mensen in de buurt maakt het inderdaad nog eens extra lastig Ben je al bij de ha geweest? Die van ons heeft ons 2 maanden geleden gewoon weer naar huis gestuurd, maar er zijn er genoeg die wel gewoon even naar je willen luisteren. Zeker als het je zo dwars zit.. Sterkte!
Zeer herkenbaar meid Ik heb er 28 maanden over gedaan en 3 mislukte iui's achter de rug voordat ik eindelijk zwanger werd. Maar het eerste jaar, was echt het aller moeilijkst! Het lijkt idd, of iedereen zwanger werd behalve ik (wat ook zo was). Het enige wat ik op een gegeven moment deed, was enkel een huildag inschaffen als ik ongie werd! Zo blijf je heel sterk in je schoenen. Het laatste wat je wilt is dat andere mensen zien, dat alleen jij niet zwanger wordt. Ik hoop zo voor allen van jullie dat jullie snel zwanger mogen worden. Want na al die maanden ben ik nu aan het aftellen voor de bevalling
Wow' Dacht dat ik het moeilijk had maar dit is erg voor jou meid' ik zit nog maar in de 1Ronde en ik krijg het elke dag moeilijker & moeilijker wat moet dat dan voor jullie meiden zijn! Hoofdje"s omhoog houden Dat vertellen ze constant tegen mij & ik dus tegen jullie al weet ik dat je er eigenlijk niets aan hebt' Hier niet echt veel geboortes maar wel constant die vraag rondom: En hebben jullie nog geen kinderen Of ben je nog aan het oefenen droog haha' nja Op dat moment wil je echt brullen' maar dan moet ik met tegenzin antwoorden, Nu verlopig nog niet' (wil niet dat iedereen het zo al weet dat het niet echt opschiet'
dank je wel lieve lieve meiden!! Fijn dat ik even me hart kan luchten, vooral ook omdat meerdere meiden zich zo voelen! Flippo ik wil jou in het bijzonder een heeeeeeeeele dikke knuffel geven! Als ik zulke verhalen lees, dan denk ik wat zeur ik nou, sommige mensen zijn veeeeeeeeel langer bezig! Dus zeker ook heeeel veel respect voor jou! ikzelf heb echt even aangedacht om een pauze te nemen, maar elke kans die je hebt vind ik ook wel de moeite waard om te benutten, ik voel me alleen emotioneel even helemaal op! Zo gek is dat! Misschien ook wel idd omdat er zoveel babys om mij heen geboren worden en de druk van iedereen wanneer wij nu eindelijk eens voor een 2de gaan en me dochter die er steeds naar vraagt, dus het wordt me allemaal een beetje to much
@2dewolk sterkte. Misschien is het nu extra zwaar omdat je het einde van het jaar proberen nadert, dat jaar wat je er mogelijk voor uit trekt en waarin je verwacht wel zwanger te worden. Na 1,5 jaar had ik me bij neergelegd dat het IUI zou worden... en daar zag ik wel erg tegenop. Maar vooralsnog lijkt het geluk toch aan onze zijde te staan. Het lijkt me confronterend als je dochter er continue naar vraagt, ze is zes...Kun je haar misschien duidelijk maken dat ze er niet meer naar moet vragen? En de volwassen in je omgeving moeten een spreekverbod krijgen over dat onderwerp. Sterkte, houd hoop. Sterkte hopelijk komt je wens gauw uit
Ik wilde je even sterkte wensen. Ik kan er niet van mee praten om zo lang te moeten wachten en proberen omdat ik nog moet beginnen. Maar rond me is ook iedereen zwanger en heel lang leek het erop dat ik nooit een kindje zou gaan krijgen en dat deed ook erg veel pijn. Nu er hoop is kijk ik er weer een beetje anders tegenaan. Sterkte Danzertje
hallo Ik begrijp je helemaal ,en het is zeker niet leuk als rond je iedereen maar zwanger is ;het is wel zo als je er heel hard mee bezig bent dat dit een grote invloed kan hebben op je cyclus en je hormoonhuishouding .Ik kan het zeggen .om een voorbeeld te geven toen mijn spiraal verwijderd was en ik na mijn eerste menstruatie overtijd ging en de testen negatief bleven ging ik naar de dokter wanneer die bevestigde dat er in mijn baarmoeder niets te zien was en ik waarschijnlijk een menstruele pauze had en ik terug naar huis ging zette mijn menstuatie gelijk door .wat zeer goed is als je wil zwanger worden is dat je gezonde voeding eet al je vitaminnen binnen krijgt .het eten van een granaat appel zorgd ervoor dat je doorbloeding verbeterd waardoor dit de innesteling kan bevorderen en is trouwens zeer gezond .plan rond de volgende eisprong een gezellig weekendje uit met je partner even weg van alles en bedrijf de liefde op een leuke manier en denk zeker ook aan jezelf .Ontspan hoe moeilijk dat ook is
wat lief dat iedereen zo meedenkt het doet me zo goed en tjah het begint nu normaal te worden, maar ik moet alweer janken hahaha. (sorry me emoties zijn niet in bedwang te houden) Ik denk idd dat het komt omdat ik bijna bij de 12de ronde ben vooral ook omdat ik de eerste keer zwanger was in de 3de ronde. Bouwjaar van harte gefeliciteeerd!!!! Hopen dat het een plakkertje is en dat je over 8mnd een mooi gezond kindje vast hebt!! Maite ik heb er idd ook aangedacht dat het misschien daaraan ligt! Dat je misschien ONBEWUST zoveel mee bezig bent dat het maar niet wil lukken, maar heeft er dan iemand het RECEPT om er afstand van te nemen? Want ik heb een best druk leven maar hoe druk ik het ook heb, ik denk er wel elke minuut aan van de dag, ik kan gewoon geen afstand nemen van me lichaam,cylcus, wat nou als het deze maand raak is etc etc etc... Pfff zooooo vermoeiend dat het nu denk ik resulteerd in zoveel emoties, DE EMMER IS OVERVOL! Volwassene moeten elkaar gewoon niet meer vragen of de ander al toe is aan een 2de,3de of 28ste hahaha het is zoooo confronterend!!! Ikzelf vraag het echt nooit aan een ander! Dat kan zo'n steek zijn! Neem bijvoorbeeld mijn schoonmoeder, die weet van de situatie af (1 van de weinige) maar toch vraagt ze ELKE MAAND! doodleuk EN??? al wat leuk babynieuws voor ons?? wat moet je daar nou mee! Al een paar keer aangegeven dat ik het een vervelende vraag vindt en dat als het zover is dat hun de eerste zijn die het zullen weten, maar tog blijf ze het vragen, laatst zelfs 2x in 1 maand :s (volgens mij heb ik nog steeds maar 1 eisprong) maar die druk erachter wil ook niet echt helpen met ontspannen! pff..
Herkenbaar meid Bij onze eerste heeft het 4 jaar geduurd voor we zwanger waren. Nu zijn we ruim 5 maanden bezig, maar met maar 2 echte kansen (eisprongen) ivm PCOS. Mijn beste vriendin is 9 weken zwanger van de tweede. Collegaatje is ook weer zwanger, ook van de tweede. Ben zo bang dat straks weer alle meiden in mijn omgeving met bolle buikjes lopen en overlopen van de zwangerschaps-bevallings en babypraat. En dat ik dat weer eindeloos mag aanschouwen en aanhoren, zonder dat ik zelf in die blije situatie zit. En toch mag ik van mezelf niet te veel klagen, want ik heb een prachtig, geweldig kind Maar het lijkt me zo fijn om ook eens 'normaal' mee te kunnen doen hiermee ipv weer met behandelingen bezig te moeten zijn in de MMM terwijl anderen vrolijk zwanger rondhuppelen. En dat ik weer het gevoel krijg er een beetje achteraan te sjokken Het is een schrale troost om te weten dat je niet de enige bent, maar aan de andere kant vind ik het wel heel verdrietig dat er zoveel vrouwen met deze pijn rondlopen. Of het nou om de wens voor een eerste, tweede, derde of ......hoeveelste kindje dan ook gaat.
Heel herkenbaar wat jullie vertellen meiden. Het steunt mij ook heel erg op dit moment om hier te lezen op dit forum. Ik zit momenteel (pas) in ronde 6 na mijn MA. Ik wil net als jullie zooooo graag zwanger worden!! Ook bij mij komt telkens de vraag naar boven of het wel gaat lukken om ooit een kindje te krijgen. Soms vraag ik me af of alles nog wel in orde is sinds die curretage. Vandaag weer ongesteld geworden. Ik had deze maand echt het idee dat ik zwanger was....niet dus En inderdaad iedereen wordt zwanger om je heen: vriendinnen, collega's en ga zo maar door...iedereen praat over zwanger worden, wanneer beginnen jullie?? wordt er regelmatig gevraagd. Ik kan mij vaak wel groot houden op het moment van confrontatie, maar als ik eenmaal thuis ben voel ik mij intens verdrietig. Als ik nu jullie verhalen lees, vind ik het zo knap hoe jullie dat al die tijd volhouden....en ik vind die 6 maanden al zo lang Ik wil jullie ook allemaal succes en sterkte wensen! Dikke knuffel!!
2dewolk, flippo, prettymuffin, loesje6 en bbibi (ik hoop dat ik nu niemand vergeet), allemaal een dikke knuffel. Ik zit zelf nog maar in ronde 1 en kan niet meepraten over jullie gevoelens, naar wil jullie wel ff een hart onder de riem steken. Liefs
AAAH daar word ik ook gek van!! die vragen waar blijven de kindjes!! En dan wil ik uitschreeuwen DAT VRAAG IK MIJ OOK AF! en dan met pijn in mn hart zeggen we wachten er nog mee
De ouders van mijn ex (de hele fam. trouwens) vroegen elke keer als ik ze tegenkwam: "En wanneer beginnen jullie nou ns eindelijk?" of "Je bent ook al (.. jaar oud)." of: "Wij willen graag oom/tante of opa/oma worden." WIJ willen graag... En IK wilde ook graag een kind. OOOOOOO die reacties... Zo egoïstisch!!! Veel sterkte 2ewolk toegewenst!!
Heel herkenbaar.. Voornamelijk de reacties van familieleden. Ik ben net terug van vakantie met de hele familie van mijn vriend. En het was continue het gespreks onderwerp. Dan werd er bijvoorbeeld gezegd: je zal het nu net zien, als we terug zijn van vakantie ben je zwanger. Nou we zijn nu 3 weken terug: en niet zwanger geworden uiteraard. Binnenkort hebben we weer een verjaardag, en ik kijk er nu al tegen op om te gaan. Want ik ga natuurlijk weer vragen krijgen: ben je nou al zwanger? Heel frustrerend want we zijn in ronde 17. En ik moet sterk blijven voor mijn vriend, want die heeft de moed al bijna opgegeven. Mijn vriend is snel pessimistisch en ik normaal gesproken altijd positief ingesteld. Terwijl het heel lastig is positief te blijven zo. Ik durf bijna niet op Facebook te gaan kijken, want iedere keer is er wel weer iemand zwanger/bevallen/baby foto's. Pffff