Praten helpt. Maar ik zou dat dan wel met een objectief persoon doen. Natuurlijk kan je veel bij je man (en evt ouders/vriendinnen) kwijt, maar iemand die volledig objectief is, werkt het beste. Ik heb in eerste instantie (vanwege een burn-out) hulp gezocht bij mijn huisarts. Kreeg toen een verwijzing naar de GGZ. Mocht je niet naar je huisarts durven; zoek een ander. En anders zou ik een lokale GGZ-instelling bellen en vragen wat de mogelijkheden zijn, zonder een eventuele verwijzing (vaak is dit puur een formaliteit, natuurlijk ivm de verzekering). Ik heb onwijs veel hulp gehad bij de GGZ bij mij in de buurt. Ben nu (na 2 jaar) nog in therapie ivm een PND (bovenop de burn-out dus...). Ik zit nu in congnitieve gedragstherapie. Werkt prima, maar misschien voor jouw 'problemen' iets te simpele therapie. Praten met een psycholoog zou in jouw geval het beste werken, lijkt mij. Heel veel sterkte met alles en hopelijk kom je er weer helemaal bovenop. Maar met de juiste hulp ben ik daar van overtuigd.
hey meis wat ontzettend heftig maar besef je tegelijkertijd ook dat je nu al een hele grote stap heb gezet juist door het hier te plaatsen begint het verwerken en het uiteindelijk een plaatsje te kunnen geven, zulke dingen kosten tijd maar met de liefde van je man gaat dat wel goed komen, blijf praten met je man en blijf alles eruit gooien hier en besef dat jij geen schuld heb gehad aan wat er gebeurt is, heel veel succes en geluk je gaat er komen begin is er al
Bedankt voor al jullie lieve berichtjes! Ben blij dat ik mijn verhaal hier kwijt kan aan jullie, en dat jullie mij helpen na oplossing te zoeken voor het verwerken. Ik besef me nu dat ik dit al veel eerder had moeten doen, maar ik heb het steeds weggestopt. Nu komt alles ineens na boven, en weet ik niet meer wat ik er mee moet. Dankzij jullie komt daar binnenkort hopelijk verandering in! Ik heb gebeld met de verzekering, zij hebben even dingen nagekeken. Ik kan gewoon na de huisarts, mijn verhaal doen. Hij kan me doorsturen na psycholoog als dat nodig is (wat wel waarschijnlijk zal zijn) en mijn verzekering dekt dat....Ook kan ik na een maatschappelijk werkster e.d. Maar dat laat ik even aan de ha over als ie me serieus neemt, wat het beste voor mij zal zijn.....Dus nu moet ik de stap maken, om na me huisarts te gaan die ik ohhhhh zo graag mag (not), en hopen dat hij me een handje op weg gaat helpen. Een begin te maken om eens en voorgoed af te gaan rekenen met mijn verleden!!
ik wil je in de eerste plaats steun bieden!! omdat ik weet hoe pijnlijk dit is ben op 10jarige leeftijd constant misbruikt geweest door mijn oudere neef' En door heel dat gedoe heb ik een laagbeeld van mezelf ben niet goed genoeg voor mezelf, haat mezelf op bepaalde momenten, Sociaal contact is echt beperkt zeker naar mannen toe zelfs mijn vriend heeft enorm veel geduld moeten hebben met mij' en na 5jaar kan ik nog steeds niet met het licht vrijén en het liefst onder de dekens' dus echt gezellig kan je dat niet noemen Maar mijn vriend weet dat ik mezelf niet wil tonen want dan voel ik me zo vuil' dus meidjé Je mag alltijd praten met mij ook al ken ik je niet weet verdomme hoe pijnlijk dat is! xxjés sarah
Het zou precies mijn verhaal kunnen zijn. Ik kleed me stiekem uit, zodat me man niks van me lichaam ziet. Ik walg van me zelf, ik denk dat iedereen over me praat als ze me zien. Vrijen wat is dat? Dat hebben we al zooooooooo lang niet gedaan. Me man heeft al jaren geduld met mij, en ik wil dat gewoon niet meer. Ik wil gewoon genieten van het leven zoals het hoort! Wat vreselijk dat je misbruikt bent door je neef. Je hoort het zo vaak, dat er misbruik plaats vind in de familie....Ik vond het al vreselijk om door een buitenstaander misbruikt te worden....Ik kon het aan niemand vertellen durfde het niet. Maar als het in je familie is kan je het ook niet aan iemand vertellen toch?
TS: de eerste stap heb je al gezet door je verhaal hier neer te zetten! Maar om los te komen van deze dingen die je leven zo beheersen,zal je echt professionele hulp moeten zoeken. Ik heb ook erg veel meegemaakt in mijn leven(ik wil je best vertellen in een pbtje wat er er allemaal gebeurt is).Ik heb veel gesprekken met een psycholoog gehad,maar eigenlijk hielp dat niet optimaal.Toen heb ik gelezen over EMDR therapie.Dat is een therapie die gebruikt word voor traumatische ervaringen(word heel veel gebruikt bij misbruik,maar ook bij andere problemen). Ik moet eerlijk zeggen dat ik nu 3 sessies gehad heb en ik merk ECHT verbetering! Zoek het maar eens op op internet(EMDR therapie) Ik raad dit je echt aan.Heel veel sterkte met alles en ik hoop dat je wat aan mijn informatie hebt(je mag me pben!)
misschien kan je een forum met lotgenoten vinden? ik hoop dat ze je daar tips kunnen geven om dit een plekje te geven zodat het niet meer zo zeer doet...en niet meer je hier en nu negatief beinvloed..praten/van je afschrijven is de eerste stap dus goed gedaan!! en sterkte
Ik lees veel mensen EMDR aanraden. Echter is EMDR een goede manier om het trauma neutraal te maken. Het is echter wel wenselijk en ook noodzakelijk om daarnaast en daarna nog wel therapie te volgen om het ook daadwerkelijk een plekje te geven. Veel mensen die alleen EMDR hebben gevolgd krijgen op den duur hun trauma wederom voor hun kiezen omdat het door welke reden dan ook niet meer "neutraal" is. Ik raad je aan om eerst naar de huisarts te gaan daar kort je verhaal te doen als je m niet zozeer vertrouwd. Je hoeft namelijk niet alles meteen op tafel te gooien om een verwijzing te krijgen. Waarschijnlijk krijg je dan een verwijzing naar een psycholoog. Let erop dat als je voor een zogenaamde vrijgevestigde psycholoog kiest dat deze op tijd hun bijscholingen hebben gedaan. Psychologen aangesloten bij de GGZ zijn verplicht hun bijscholingen te doen en cursussen te volgen. Ik vond zelf echter de vrijgevestigde psychologen prettiger om mee samen te werken. Wees niet bang om een psycholoog te zeggen dat hij/zij niet jou keuze is. Het moet goed klikken met een psycholoog om ook daadwerkelijk hulp te kunnen bieden. Jij moet je op je gemak voelen bedenk dan ook dat in jou geval een vrouwelijke psycholoog een goed idee is aangezien je net aangaf dat je jezelf niet prettig voelt in de buurt van mannen. Forums zijn mooie manieren om een begin te maken. Echter zoek wel daadwerkelijk proffesionele hulp. Ik zou je persoonlijk niet doorverwijzen naar een maatschappelijk werker maar naar een psycholoog. En ik denk zelf dat deze psycholoog je snel door verwijst naar tweedelijnshulpverlening dus een psychotherapeut. Een psychiater is in jou geval niet noodzakelijk verwacht ik. maar als ik zo lees waar je allemaal mee te kampen hebt is een psycholoog wel wat te "weinig" voor je. Als je vragen hebt hoe het allemaal werkt kun je me altijd een pb sturen. Ik ben zowel zelf onder behandeling geweest van een psycholoog en aansluitend een psychotherapeut als in mijn werk met (zwaar) getraumatiseerde minderjarigen heb ik veel professioneel contact met psychologen, psychotherapeuten en psychiaters. En daarnaast heb ik veel kennis van bijna alle toegepaste therapieën.
Heftig en herkenbaar voor een deel. Dapper dat je het deelt! Blijf hier ajb niet mee lopen...zoek een prof iemand om je hierbij te helpen, klopt de ene niet, zoek dan een ander. Ze zijn er, die heel goed helpen, maar je goed er bij voelen is belangrijk. Heeeel dikke knuffel
hoi Hoop, fijn dat je hulp hebt gekregen en dat het ook helpt maar ik zelf zal er nooit heen gaan ik ken mezelf beter dan eender wie & ik weet als ik over alles moet beginnen dan kom ik thuis en hang ik mezelf op' om het grof te zeggen Mijn arts heeft me doorverwezen om idd ook naar iemand te gaan voor erover te praten' maar eerlijk hoe kan ik naar daar gaan, als zij zelfs niet eens de waarheid weet ben eigenlijk bij de arts terrecht gekomen omdat ik maandelijk op controle moet bij de arts .....omdat ik een 2maandjes terug ben opgenomen geweest in het ziekenhuis omdat ik totaal geen controle had over mezelf dacht enkel maar aan kwil er niet meer zijn Maar ik weigerde daar te blijven, want dan werd ik echt wel zieker' ik miste mijn diertjés en mijn vertrouwde omgeving, het kan 1week goed gaan met mij maar de week erna ook slecht' hangt van de personen rond om me af'
Maar dan ben jij dus niet klaar voor hulp... En bij professionele hulpverlening hoef je echt niet direct over alles te vertellen hoor. Dat wordt echt wel rustig opgebouwd. Maar als mensen er nog niet klaar voor zijn moet je er ook absoluut (nog) niet aan beginnen. TS is er wel klaar voor zoals ze zelf aangeeft. Dan is therapie (in welke vorm dan ook) wel het belangrijkste. Iemand die weet op welke manier die "beerput" veilig open kan en beetje bij beetje opgeruimd kan worden.
@Jo85: ik heb er ook gesprekken bij.Het is niet alleen EMDR. Ik ben heel blij dat dit bij mij wel helpt in ieder geval en zoals ik hoor zijn er heel veel goede ervaringen met EMDR. @Sarah1989: wat zal jij het moeilijk hebben! Hebben ze in het ziekenhuis(toen je opgenomen was) nooit verteld over verdere begeleiding? Want volgens mij heb je dat dan wel heel hard nodig. Veel sterkte met alles!
Lieve meiden bedankt voor al jullie lieve berichtjes. Krijg ook vele pb's echt super jullie steun! Ik ben blij dat ik het hier kwijt kan. Het helpt toch een stapje de goede richting in te gaan..... Ik denk ook dat ik wel bij een psycholoog terecht komt. Ik heb 2 dingen verteld aan jullie, maar er zijn meerdere dingen die ik niet verwerkt heb, en me nog steeds achtervolgen. De psycholoog zal dus een hele kluif aan mij krijgen! Zal ik dit allemaal in 1 sessie meteen moeten vertellen allemaal? Of zouden ze het in gedeeltes allemaal doen. Dan bedoel ik niet de hulp, want ik weet dat ik vaker dan 1x er heen zou moeten, maar mijn hele verhaal zou dat in 1x moeten verteld worden? Zie daar best wel tegenop, maar het moet gebeuren! Ik moet er gewoon vanaf en verder gaan met me leven. Het doet me ook pijn om te lezen dat er helaas vele meiden met me zijn die zoiets hebben moeten doormaken. Dat gun je je vijand nog niet eens. Ben wel blij dat ze het met me willen delen, want zo voel je je niet alleen. En weet je wat je te doen staat, dus meiden bedankt voor jullie eigen verhalen!!
Als je een beetje een goede psych hebt, zal die jou het tempo laten bepalen (mits je natuurlijk niet tientallen keren er over doet, want n je verhaal vertellen ben je er natuurlijk nog lang niet) Maar je zult zien dat als je eenmaal begint en een beetje op dreef bent, dat alles wat je hebt mee gemaakt er zo uit vloept. Ik zou wel bij je aanvraag duidelijk aangeven dat je een vrouwelijke psych wil, aangezien je zegt je bij mannen niet op je gemak voelt (wat logisch is) maar wat wel noodzakelijk is om je op je gemak te voelenbij jouw hulpverlener.
dat veranderd regelmatig kan het een dag heel goed hebben maar kan het een dag ook in eens heel slecht hebben krijg regelmatig driftbuién & depri mood's het ziekenhuis wou mij eigenlijk meteen naar de A-dienst brengen A dienst is voor mensen met zelfmoord,depressie's maar dat zag ik ook niet zitten Mijn broer heeft me uiteindelijk terug mee genomen naar huis van spoed want ze wouden zelfs niet eens dat ik mijn gsm had' dus heb een papier moeten tekenen dat ik op eigen risico' naar huis zou gaan, mijn broer heeft me er toen wel terug boven op geholpen kga trouwens ook niet meer naar de dokter wat me wou doorverwijzen want ie blijft zeuren!
@Sarah: moeilijk hoor! Ik wens je heel veel sterkte! TS:je ziet dat je niet de enige bent...dat geeft ook al troost! Ik hoop dat je er weer helemaal bovenop komt!