tranen

meisssssssssssssssssssssss joh
tuurlijk ben je verdrietig zit hier gewoon met je mee te snotteren.
een keizersnee en kraamtranen en je kindje niet bij je en weinig visite en geen bloemen en je borstvoeding...
wie zou er niet verdrietig van worden...
het is dat ik niet echt naast de deur woon anders kwam ik ff bij je langs.
dikke knuffel en laat die tranen gewoon zijn gang gaan.

 

Lieve Debby,

Ik snap jouw tranen ook zeker wel zeg! Zoals Mirell al alles opsomde, dat is toch ook niet niks. Je had het je allemaal anders voorgesteld. We willen toch allemaal een perfecte bevalling en dan na 1 dag naar huis. Maar helaas loopt het bij jou anders. Je hebt het erover dat jouw mannetje een infectie opgelopen kan hebben ...... Heeft hij die ook? Mag je wel je zoontje vasthouden en zelf de fles geven?
Ook ik zou zo naar je toekomen, maar het ligt ook voor mij niet naast de deur en ik ben ook ziek, dus daar zit je niet op te wachten.

Ik hoop dat je je snel beter gaat voelen. Mocht je zo verdrietig blijven, dan moet je wel ff aan de bel trekken! Is er nu niet iemand in het ZH waar je ff goed mee kan praten??

Pas goed opjezelf ...... en natuurlijk nog gefeliciteerd met je zoon!

Liefs,
I S


Je mag de moed opgeven, maar nooit de hoop verliezen!

 

Ach meis..... ik wordt helemaal verdrietig met je... je zit duidelijk niet lekker in je velletje!
In ieder geval van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoontje en ik hoop dat je je snel beter gaat voelen.
Ik voel een hoop teleurstelling in je verhaal dat het allemaal niet is gelopen zoals je graag had gewild, weer een keizersnede, borstvoeding... erg moeilijk! En de kraamtranen werken ook niet mee... Ik hoop dat je het een plekje kunt geven.
Ik heb zelf nu ook twee keizersnedes gehad en herken wel je gevoelens. Probeer positieve gevoelens beet te grijpen, wat je ook maar kan verzinnen. Vraag je man om hulp, ook al begrijpt hij het niet helemaal.
Hoe is het nu met je zoontje? Moet hij nog lang in de couveuse en is er al vooruitzicht om binnenkort naar huis te mogen? Als je in je eigen omgeving bent, lukt het beter om op te knappen.

 

Jeetje Debby, logisch hoor dat je verdreitig bent. je had het je toch heel anders voorgesteld he.
Het is ook echt niet nix allemaal!!
vervelend ook dat je bijna geen visiste krijgt, kan me voorstellen dat de dagen zo erg lang duren voordat jullie naar huis mogen.
En dna alles met je mannetje wat niet helemaal naar jou zin gaat.
Kan je wel al wat zelf met hem doen?

Ik wil je heel veel sterkte wensen en hoop dat jij je gauw beter voelt en dat het met je knulletje ook allemaal goed gaat!

Dikke knuf!

 

Jeetje Debby, ik weet niet goed wat ik moet zeggen, maar wil je iig een dikke knuff geven!
Sterkte en hopelijk kun je snel gaan genieten!

 

Meid,heel begrijpelijk,laat je tranen komen en ik verzeker je,het komt uiteindelijk wel goed,ik had dat namelijk ook dat gevoel.

Dikke knuffel en hopelijk komt het snel goed enmag je snel naar huis toe! Xxx

 

Debby, ik herken dit heel erg. Hopelijk trekt het vanzelf weg als je lekker thuis kan genieten van je complete gezin. Maar let toch maar goed op jezelf! En laat ook het verdriet toe. Want bij mij is het op iets meer uitgedraaid....

Dikke knuffel

 

Gefeliciteerd met jullie zoon!!


Ik huil na bijna 3 weken nog aan 1 stuk door.
Het is ook niet niets wanneer het allemaal anders loopt als je verwacht had.
Sterkte!
Hopelijk mogen jullie snel naar huis...

 

@ debby, Ik wil je toch ook even sterkte wensen... Je hormonen nemen de loop met je. Ik hoop voor je als je thuis komt dat je wel kunt gaan genieten. Ik heb bij mijn dochter ook een hoge bloeddruk gehad en helaas ook een HELLP. Dus herken je onzekerheid. Je hoopt natuurlijk dat een 2e zwangerschap anders zal gaan. Helaas heb je niet op de natuurlijke manier kunnen bevallen, maar je hebt een zoon. Die nu aan het knokken is om met jullie mee naar huis te gaan. Dus nog even volhouden en snotteren mag best .

toitoi..

Miekje

 

Heeel herkenbaar! Ik had ook bijna geen visite, mijn man was te laat (zou er al een half uur moeten zijn toen) en de kamer naast mij lag een vrouwtje die heel veel visite kreeg en haar tweeling gewoon op haar kamer mocht hebben want ze waren geboren met 38 weken en mijn jongens lagen in de couveuse... Ik had gelukkig een hele lieve verpleegster die net op dat moment binnen kwam! Maar die hormonen maken het een vrouw echt niet makkelijk!

 

Hoi Debby,

Jeetje meid wat een verhaal. Heel herkenbaar bepaalde dingen.
Het huilen hoort er bij, had ik ook zo een last van.
Me vriend hoefde me maar aan te kijken en ik huilde al.
Wat naar voor je dat je je zoontje niet bij je kan houden.
Hopelijk is de uitslag vandaag goed en mag hij bij je.
Wat raar dat ze je mannetje kv geven. Kan je niet kolven? zodat
ze dat geven. Of de je dat al?

Als jij iets niet wil dan mogen ze het niet zomaar toch doen.
Dit moet in goed overleg met jou en de artsen.
Jij heb wel degelijk wat te zeggen over de behandeling!

Ik had ook zo gehoop om bv te geven, in het ziekenhuis ging de
borst goed maar een paar dagen thuis toen ging het mis.
En moest gaan kiezen tussen bv via de fles of kv.
Heb gekozen voor een combinatie. Echter ben ik er niet goed begeleid
waardoor mijn productie heel snel achter uitliep.
Nu kolf ik een paar keer perdag en haal er net 1 fles uit en die geef ik dan.
Het is niet veel maar voor mij gevoel is het goed.
Wat de visite betreft ook heel henkenbaar.
Heb gewoon een paar avonden alleen gezeten, mijn vriend kon door andere omstandigheden niet komen.
Ook toen ik thuis was en tot nu toe weinig kraambezoek gehad.
Terwijl bij mijn zoontje was het niet te plannen zo druk was het.
Ik had in het begin echt het gevoel van is mijn dochter niet belangrijk ofzo Heb het nu naast me neergelegt en denk van dan niet. Ik geniet toch wel van mijn kleine meid.

heel veel sterkte de komende tijd.
Hopelijk mag jij met je zoontje snel naar huis.

Groetjesss Jet