Dit was eerst een gedicht over kinderleidsters... beetje aan gesleuteld want ik vond er hier en daar wel erkenning in! miss wel leuk om te lezen! Het vak huismama zijn denken mensen vaak, is een zeer eenvoudige taak. Lekker een beetje met je kindje spelen, en op zijn tijd een beetje fruit rond delen. Als je zegt: het is best zwaar? vinden mensen dat vaak raar. Het lijkt zo makkelijk: je kind in een bak met zand, en moeders zit te zonnen op de rand. Maar wie zo denkt die heeft het mis, want het werk van een huismama is geen kattenpis! Voeden, verschonen, poetsen om in een schoon huisje te wonen! Luisteren naar je kleine, beleefd reageren, en in huis een fijne sfeer creëren. Niet chagrijnig zijn maar warm en liefdevol, niet over je nek gaan van een drol. Stimuleren en motiveren, steeds maar weer opnieuw proberen. Schoonmaken, voorlezen en zingen, het bedenken van leuke dingen. Op ziektes en goede voeding letten, je kindje op het potje zetten. En zo zijn er nog veel meer zaken, die het werk van een huismama zo veeleisend maken. Rijk word je er niet van, dus waarom doe je het dan? Hetis je kindje, die maakt veel goed, je kleine is de reden dat je het doet!
Dit gedicht steekt echt n hart onder de riem van thuismama's. Prachtig! Zit inderdaad veel herkenning in. Vooral als ik dan denk aan sommige vrienden en kennisen zonder kinderen die t toch nog niet helemaal snappen hoe zoiets is.
Ben geen 100% thuismama, maar herken mezelf er wel in. Denk dat dit ook geldt voor de mama's met "twee" banen!