Nienke kreeg bij haar geboorte een gouden armbandje met haar naam erop van mijn ouders. Nu krijgen wij een jongetje en mijn moeder wil weer een gouden armbandje met naam geven bij de geboorte. Mijn man vind dit maar niets voor een jongen, ik twijfel. Is dit wel leuk voor een jongetje?
Ik heb hem zelf gekocht van zilver. Niet om te dragen maar puur vanwege het gebaar. Dat is zijn geboorte armbandje met zijn naam en geboortedatum.
Ik vind het voor een jongetje ook prima kunnen, maar zou dan denk ik zelf ook voor zilver gaan. Note: ik heb die van mij zelf nu nog steeds in mijn portemonnee zitten
Ik vind het voor een jongetje echt niet mooi. Mijn dochter heeft er voor haar geboorte 1 gekregen van mijn s.o., maar voor mijn zoontje heb ik gezegd dat ik liever iets anders zou krijgen, omdat ik het echt niet mooi vind bij een jongetje.
hier ook niet voor ons zoontje en wel voor onze dochter ik vind het voor een jongentje ook echt niets
Hier kreeg onze kleine man van mijn ouders ook een armbandje met naam voor zijn geboorte en ik vind het super schattig. Het armbandje is nu te klein maar hij krijgt van mij absoluut een nieuwe. Misschien scheelt het dat bij zowel mijn vader als mijn broer beide ook z´n armand dragen dat ik het vrij normaal vind. Het kan ook stoer staan bij z´n klein mannetje.
Je hebt ook van die zilveren spaarpotjes (in de vorm van van alles, konijntje, bootje, weet ik wat). Daar kun je ook iets in laten graferen. Tenminste, bij onze juwelier wel... (o enne, ik vind een armbandje voor een jongetje ook echt niets...)
Hier wel armbandje gehad van mn ouders. Hij heeft het 1x aangehad . Wij vinden t ook niet zo maar goed t hoort er beetje bij in de fam. Gaat straks mee in.zn doos voor later..
Een mooie bijtring met zilveren bel eraan? Hebben wij voor onze dame gehad van mijn schoonouders. Mooi gegraveerd bij de juwelier.
Mijn zoontje heeft ook een zilveren armbandje gekregen van de ouders van mn beste maatje wat 7 jaar geleden is verongelukt. Levi is namelijk naar hem vernoemt. Zijn ouders wilde beide namen er in laten graveren, maar dit deden ze helaas niet meer. Maar hij draagt het armbandje zo nu en dan wel. Ik vind het wel stoer.
Van mijn schoonouders heeft D. een gouden armbandje met z'n naam gekregen, meer vanuit traditie, dan dat ze echt verwachten dat hij het zal dragen. Om eerlijk te zijn, het is niet mijn ding en zou er zelf nooit voor gekozen hebben. De gedachte erachter van schoonoudersd vind ik wel heel lief en waardeer ik enorm!