Hee lieve meiden.. misschien kunnen jullie mij helpen? Tips geven? Ervaringen delen? Mijn vriend (4maanden) geeft al een paar keer aan niet verliefd te zijn. Hij is gek op me, ik ben "het perfecte plaatje" alles waar hij naar verlangd. Als hij me een avond niet ziet.. of niet wil zien.. mist hij me zo erg dat hij een paar uur later huilend op de stoep staat sat hij me niet kwijt wil.. dat hij bang is dat hij het verpest en of ik aub hem niet wil verlaten en hem tijd wil geven.. Op dat moment "voeld" hij het wel.. maar de volgenxe dag kan hij weer zo onbereikbaar zijn.. en "is het er weer niet" vaag toch?? Ik ben zelf wel heel gek op hem, we zijn pas pril samen.. maar ik zoek (onbewust) wel meer naar een beetje zekerheid.. ik wil zo graag een toekomst met hem opbouwen. Ik denk echt dat we heel veel kunnen bereiken samen en ook heel gelukkig kunnen worden.. maar dat moet wel van twee kanten komen toch?!! Ik weet het niet meer. wat moet ik er nou mee
Eerlijk, vind het beetje strange.. vooral dat huilend op de stoep staan gaat mij persoonlijk een beetje ver. Klinkt alsof hij problemen heeft (en dit bedoel ik niet gemeen) of nog niet volwassen is.
Ik weet niet wat jij 'moet'. Ik denk alleen niet dat dit een stabiele relatie voor je kan zijn zolang hij dit gedrag vertoond. Of je kiest voor iemand en dan ook echt helemaal 24-7, for better for worse - of niet. Dat is alleen een keuze die hij kan maken; maar die jij hem zou kunnen voorleggen. Het is of alles of niets, mijn inziens dan. Wanneer hij dit niet kan, zou ik hard wegrennen van zo'n iemand. Of hij nou moet huilen of niet, dat doet er dan niet toe.
Ik ben vast heel onaardig maar iemand met wie je pas 4 maanden bent en die nu al zo raar doet zou ik geen tijd insteken. Dit is nog de fase waar je dol van verliefdheid het leuk zou moeten hebben. Het werken aan je relatie komt later wel. Dus ik zou er niet te veel tijd en moeite in steken. Graag of helemaal niet.
Hij zegt dat hij zn gevoelens niet kan plaatsen.. Het ene moment is hij een soort van verliefd.. en het andere moment weet hij het gewoon niet. Het is een jongen met een hele grote bek maar een piep klein hartje. Zijn moeder is helemaal fan van me.. en als hij daar mee heeft gepraat dan gaat het ook weer een paar dagen goed.. maja dat schiet niet op als het iedere keer maar een paar dagen zijn. wil hem niet kwijt.. en hem de tijd geven om zn gevoelens te plaatsen? ofzo.. maja hoelang geef ik die tijd.. en kan verliefdheid uberhaupt wel later komen dan?
Daar zou ik moe van worden. En ik vind het ook raar van hem. Onvolwassen ofzo. Dat hij ook steeds staat te huilen. Echt raar. Lijkt inderdaad of hij problemen heeft. Het komt niet over als een normaal begin van een goede relatie. Ik zou voor mezelf kiezen
Naja het huilen is 2 keer voor gekomen.... Verder ging hij weg, en stond hij gewoon 30min later weer voor de deur dat hij niet alleen wou zijn en of hij toch mogt blijven slapen..
En het huilen zat hem dan ook meer in dat hij baalt van zichzelf.. hij zegt dan dat ik alles ben wat hij wil.. en dat hij verliefd op me wil zijn en dat hij weet dat hij super gelukkig met me kan worden... maaaaar.. dat hij "het" de "vlinders" niet voeld ofzo.. en hij word daar zelf echt gek van..
Hmm dat klinkt wel een beetje vaag als ik eerlijk ben. Ik denk niet dat je er op zit te wachten (ik zie dat je een jong kindje hebt) om je een hoop problemen op de hals te halen... Ik was een vijftal jaren geleden een alleenstaande mama die alleen een vent wilde hebben die sterk in zijn schoenen stond en die accepteerde dat ik mijn meisje op de eerste plek zette. We zijn een relatie aangegaan. Het was op sommige momenten ook voor hem even schakelen, opeens een baby verzorgen maar hij bleek een natuurlijke papa voor mijn kleine meid! We zijn inmiddels getrouwd en hebben een tweede kindje. Ik denk dat je voor jezelf moet uitmaken wat je verwacht van je vriend (of een man in het algemeen) en geen genoegen nemen met iemand die zo wispelturig reageert. Ik denk dat je inderdaad met iemand samen wil zijn die je een bepaalde zekerheid geeft, stabiliteit en lief is voor je. Niet iemand die niet verliefd is op je.. Is wel een beetje raar en kwetsend: het perfecte plaatje zijn maar toch nét niet. Ik zou er geen genoegen mee nemen. Neem eens wat afstand en kijk wat hij dan doet. Als het aanmodderen blijft, zou ik m de deur uitdoen
Luister. Het feit dat jij verliefd bent staat hier los van. Het feit dat zijn moeder jou leuk vindt staat hier los van. Jij bent een moeder die goed na moet denken voordat je iemand in het leven van je dochtertje introduceert. Iemand die zo labiel is dat hij het niet weet, door zijn moeder bepraat moet worden en huilend voor de deur staat lijkt me niet goed voor jou. Maar jouw kindje heeft zeker geen drama nodig lijkt me. Dus neem even afstand. En laat hem dan, zonder druk van jou en zijn moeder, vertellen wat hij nu eigenlijk wil. En als hij heg niet weet betekent dat dus dat hij het niet graag genoeg wil.
Heel simpel, hij kiest voor jou of hij kiest niet voor jou. En als hij voor je kiest en een paar dagen later weet hij het niet meer dan kies jij. Voor jezelf! Waar is hij trouwens als hij het even niet weet? In de armen van een ander? Xxx
Ik zou er ook geen tijd en moeite insteken, als iemand zo moeilijk en onverschillig is al na 4 maanden is het toch overduidelijk dat dit alleen maar ellende gaat geven. Laat hem eerst zelf zijn dingen maar op een rijtje krijgen en weten wat hij nu überhaupt zelf wil.
Dit moet de mooie, romantische tijd zijn, waar je later met genoegen aan terug denkt! Zo klinkt het niet bepaald. Straks eist hij nog zoveel van je aandacht dat je terugkijkt op de babytijd van je kindje en dan spijt hebt dat je met hem bezig bent geweest. Liefde moet je ook iets brengen he, niet alleen maar energie kosten.
Eh, na 4 maanden al zo doen? Ik zou op zoek gaan naar iemand die stabiel is in zijn emoties, hier kan je niets mee.
Ik ben het met de meeste meiden eens. Het lijkt me dat als je pas 4 maanden bijeen bent, je nog bij wijze van iedere dag moet dartelen en huppelen van verliefdheid! Alleen maar leuke dingen doen, genieten en vrijen. Als het nu al zo wel-niet-wel-niet is, dan ben ik bang dat je niet gelukkig gaat worden met deze situatie. Denk aan jezelf, en bedenk goed of je die drama nu al wil.
Na 4 maanden al zoveel drama? Dit zou nog je wittebroodsweken moeten zijn. Eerlijk gezegd voorspelt dit echt niet veel goeds! Kan het wel een goeie vent zijn, maar wat heb je daaraan als hij er niet uit komt met zichzelf en nota bene zijn moeder daarvoor nodig heeft?!
Ik vind dit wel erg raar gedrag voor een volwassen man. Bijna een beetje tegen het psychiatrische aan. Zou zeggen, neem afstand. Na vier maanden al dramatisch gedoe, dat kan nooit lang goed gaan. En zeker aangezien je niet alleen voor jezelf maar ook voor je kindje een goede keuze moet maken.
Als je naar 4 maanden al niet weet of je iemand leuk vind op volwassen leeftijd betekend dat gewoon dat het niet werkt. En ook gezeur na 4 maanden klopt niet. En als hij huilend aan de deur zou komen als hij mij een avondje niet heeft gezien.. tenenkrommend... bbrr.. Je hebt ook een kindje.. persoonlijk zou ik de relatie beïndigen hoe leuk ook. En opzoek naar iemand zonder bindingsangst..