Dat is ook zo. Maar ik maak ook mee, dat juist mijn zwagers constant spelletjes met hun mobiel aan het spelen zijn. En dan had ik van te voren tegen mijn kinderen gezegd dat ze niet constant op hun mobiel mochten..
Sluit me hierbij aan. Maar ik vind het wel heel raar dat zwager speciaal een andere afspraak maakt zodat de dochters ook mee kunnen naar de verjaardag. Ik geloof dat niemand daarop zit te wachten
Nou dit is het dus precies....als ze nou eens komen als er meer visite is, oke! Maar ze komen speciaal met z'n 3en bij ons omdat "het gezelliger is voor de kinderen". Nogmaaals, ik begrijp dat het bij ons saai is. Maar het is niet na een uurtje braaf sociaal zitten doen, het is METEEN bij binnenkomst! Je hoeft het niet te geloven, maar het is wel zo! Mijn dochter vroeg op een gegeven moment of ze dan ook tv mocht kijken, aangezien haar nichtjes toch alleen maar op te telefoon zaten. Ik irriteer me inderdaad mateloos aan deze kinderen, omdat het verwende, onbeschofte pubers zijn. Maar ik besef me ook heel goed dat ze een product van hun opvoeding zijn. Taj in dat geval kan heel het forum wel stoppen
Die van mij zijn ook echt superbraaf! Dus heb ik de teugels maar wat laten vieren wat betreft het mobieltjesgebruik. Ik vind dat momenteel echt peanuts als ik om me heen hoor wat leeftijdgenoten allemaal uitspoken..
Precies! Maar goed, krijg wel een beetje het idee dat het dus vooral mijn ding is, dat ik niet zo goed tegen deze puberende meiden kan. Gelukkig krijgen die van ons een hele andere opvoeding, want zoals eerder gezegd: Het gedrag dat ze laten zien is wel een effect van de opvoeding die ze hebben gehad.
Misschien wil hij het zelf heel graag. Hij ziet ze al minder dan vroeger en wil ze waarschijnlijk heel graag nog betrekken bij de familiegebeurtenissen. Ik kan me wel voorstellen dat de meiden zich dan stierlijk zitten te vervelen, EN het komt ook over alsof ze absoluut geen band hebben met hun tante en neven/nichten. Klopt dat TS? En dan is de vraag hoe het komt dat die band zo oppervlakkig/ slecht is? Hier ook een 14jarig nichtje, maar die voelt zich bij ons volledig thuis. Kinderen vliegen om haar nek als ze binnenkomt, en ze wordt meegesleurd om allerlei nieuwe speelgoed te aanschouwen. Vervolgens komt ze wat helpen in de keuken, en verdwijnt dan ergens met ons ander neefje om tv te kijken of buiten in de tuin te kletsen over zaken die ons blijkbaar niks aangaan. En ja, ze zit ook vastgegroeid aan haar telefoon. Maakt ook constant foto's van onze kids, of selfies met de kids die ze trots op haar fb zet, maar kan ook een half uur helemaal verloren op dat ding tikken. TS, hoe reageren jouw kinderen als nichtjes binnen komen? Worden de meiden ergens bij betrokken? Hoeveel echte aandacht krijgen ze van de rest [beleefdheidsvragen buiten beschouwing gelaten]?
Ik zou met je zwager bespreken dat je het idee hebt dat zijn dochters liever iets anders doen dan bij jullie op verjaardag komen. Dat je dat helemaal niet erg vindt, maar dat jij het prima vindt als hij zonder zijn dochters komt, en zij zeer ws het he-le-maal niet erg vinden om niet te komen. Wij zitten zelf met dit 'probleem': de kinderen van mijn man zijn 12 en 14 en zitten dus ook niet meer zo te wachten op alle verjaardagen van alle kleintjes aan mijn kant. Nou hebben we ons nooit echt in bochten gewrongen om ze bij verjaardagen te laten zijn, (enkel de opa's en oma's en onze eigen verjaardagen hier), maar eerder vonden ze dat dan heel jammer, als ze een verjaardag gemist hadden en nu zeggen ze vaak: O, maakt niks uit, is toch saai. En eerlijk gezegd snap ik dat helemaal: er is voor hen geen speelgoed/niets te doen. Kletsen met volwassenen, daar doe je een puber nou eenmaal geen plezier mee en doorgaans krijg je er ook weinig uit dan. In jouw situatie zou ik het dus eens bij je zwager droppen: voel je vooral niet verplicht ze mee te nemen: zij missen er voor zichzelf echt niets aan. En het dan verder laten. Steeds met de smartphone zitten spelen is -helaas- wel echt normaal aan het worden. Wij stellen daar wel grenzen aan hier thuis, maar op visite resulteert dat dan dus vaak in pubers die er een beetje bij hangen en zich duidelijk vervelen. Hier vermaken ze zich dan nog wel met het eten van de taart en de hapjes, (maar dat moeten we dan juist weer begrenzen, anders is er niks meer voor de rest van de visite). Wat betreft fatsoen: aan pubers is erg vaak niet zoveel te merken van alle opvoeding die je er in hebt gestopt. Ik heb momenteel regelmatig het gevoel dat alles voor niets is geweest. Maar goed, als ik dan kijk hoe de meeste van die pubers uiteindelijk veranderen weer in jongvolwassenen bij wie de prefrontale kwab weer aanvliegt en beleefd gedrag weer terugkomt.... zal het z'n tijd wel duren Wij blijven erop hameren, (maar op visite ga ik niet aansturen op een ruzie of uitbarsting, daar zit je als gastheer/vrouw al helemaal niet op te wachten!), maar het echte effect zal over een paar jaar pas zichtbaar zijn, vrees ik.
Maar waarom ga je niet eens met je zwager in gesprek? Leg hem uit hoe je je voelt en waarom... Dat recht heb je toch wel. Of hij er wat mee doet is vervolgens aan hem, maar dan heb je het in ieder geval uitgesproken...
Hate to disappoint you, maar ik ben bang dat ook jij dit gedrag zult gaan zien als je je kinderen mee neemt naar mensen met wie ze niet zo'n band hebben... Bereid je dus maar vast voor
Ts ik snap je irritatie. ik vind het ook onfatsoenlijk, aso gedrag. Helaas is het wel een beetje van deze tijd, war mobieltjes betreft. Maar Vroegah 😉 bleven we ook niet netjes zitten, maar gingen we met andere nichtjes en neven naar buiten toe. Maar ik vind wel dat ze op zn minst eventjes gedag moeten zeggen en erbij komen zitten, al is het maar voor 15min. Verder zou ik het met je zwager overleggen, het is aan hem om met zn dochters te praten. je zou hooguit een opmerking kunnen maken, gezellig zeg zo'n mobiele eenheid, zoiets..
Tot de verjaardag van onze oudste in 2012 was alles nog normaal. Onze oudste zag haar nichtjes echt als haar voorbeeld en keek er altijd naar uit als ze kwamen, of wij naar hun toe gingen. Voor haar 4de verjaardag kreeg ze van ons een vriendinnenboekje en niemand mocht daar in schrijven. Eerst moesten haar nichtjes daar in schrijven. Zo'n band was er dus wel. Tot die middag, want mijn zwager moest nog eea klussen in hun vakantiehuisje, dus ze kwamen niet. Mijn man heeft toen nog aangegeven dat onze oudste zich er al de hele dag op verheugde en dat onze schoonzus wel alleen met de kinderen kon komen. Dit kon niet, want HIJ wilde als gezin komen. Mijn dochter is in huilen uitgebarsten toen ze hoorde dat haar nichtjes niet kwamen en na een hele leuke dag met de rest van de familie, lag ze 's avonds alsnog te huilen in bed dat haar nichtjes niet kwamen. Voor mijn verjaardag hadden we ze ook uitgenodigd, kwamen ze ook niet. Toen onze middelste dochter 2 werd, belden ze jawel, weer af. Kan me niet herinneren dat ze nog zijn geweest. Sindsdien zegt onze oudste: Nichtjes komen vast weer eens niet... Op haar 5de verjaardag kwamen ze niet, omdat zwager in een burnout zat. Hij zag het niet zitten om te komen. Ze waren toen net gescheiden, dus kon het me voorstellen. Op middelste dochter 3de verjaardag....kwamen ze ook niet, maar 2 weken later. Ik was toen hoogzwanger en heb voor 8 man staan koken. Nichtjes hebben geen hap gegeten, zaten met een chagrijnig gezicht aan tafel (we lusten geen lasagne) en zwager zei er wederom niks van. Kraamvisite...niet geweest Dochter 6de verjaardag, niet geweest. Dochter 4de verjaardag, 2 weken later en toen viel dit dus voor.
Maar eerlijk, op die leeftijd zijn bezoekjes toch ook niet meer leuk? Wat ik me zelf nog herinner is: Geen tv (wat ik logisch vind, want dan kun je niet lekker praten), ik mocht geen boek lezen (want dat ben je stil en ongezellig), dus blijf je op de bank zitten, voor je uit starend, want de volwassenen (die jou zo ongezellig vonden) hebben het over onderwerpen waar jij niets mee kunt, de kleintjes zijn net weer iets te klein om iets leuks mee te ondernemen (en die zijn wel gelukkig met hun blokken, kleurboeken, enz.). Dan nog al die, vast ontzettend goedbedoelde, vragen.. 'Hoe gaat het op school?' (Nou, eigenlijk kut, ik leer wekenlang en krijg alsnog een 4 en word gepest, maar dat zeg je niet, want daar wil je het helemaal niet over hebben, een 'goed' wordt ook niet geaccepteerd), 'Heb je al een vriendje?' (aaargh :x:x:x), enzo.. Ik zeg niet dat dat bij jou zo is hoor TS, maar zo beleefde ik het altijd. Maargoed, jij kunt er ook niets aan doen, want het is niet alsof je zegt: 'He, neem de meiden weer eens een keertje mee', maar dat je zwager zelf graag wil dat ze meekomen. Ik was in ieder geval dolgelukkig toen ik eindelijk thuis mocht blijven..
Nogmaals, ik vind het prima als ze niet mee komen, snap het helemaal als je zelf aan het puberen bent, er niks aan is om op visite te gaan bij kinderen van 0 t/m 6. Maar maak er dan geen speciale afspraak voor....ik doel hierbij dan meer op mijn zwager!
Wij hebben hier in de familie en vrienden een aantal gezinnen waar 10-15 jarigen bij zijn. Nu zijn dat echt geen voorbeeldige schatjes (dat verwacht ik van de mijne op die leeftijd ook niet) maar zij gedragen zich toch heel anders dan ik hier lees. Waar ik (en ts denk ik ook) over val is niet het gebruik van een mobiel, maar gewoon het direct bij binnenkomst zonder een stom woord te wisselen met iemand (althans zo lees ik dat toch) hier komen de pubers binnen feliciteren de jarige...vragen of kijken vaak wat de jarige al gekregen heeft (zowel de jongens als de meisjes) niet dat mijn neefje van 11 de nagellak van mijn dochter interessant vindt...maar hij snapt wel dat zij het leuk vindt om dat te laten zien. Dan drinken ze wat...eten een taartje oid. De kleintjes slepen hen vaak mee naar hun speelgoed of naar buiten..dan zie je ze zo'n blik trekken van: haha help! Ze spelen wat met de ukken en als ze echt geen zin meer hebben pakken ze een mobiel of tablet en vermaken zich daar wat op. De jongens houden dat lang vol..de meiden willen nog wel eens de keuken inkomen om te helpen met hapjes of rond te gaan met een schaal oid. Ik heb het nu over 5 a 6 10 tot 15 jarigen jongens en meisjes...nou dit zijn toch geen buitenaardse gevallen lijkt mij. Die van 10/11/12 vinden het ook allemaal nog heerlijk om buiten te zijn.
Ik snap toch werkelijk niet dat mensen hier het normaal vinden dat pubers vergroeid zijn met hun mobiel onder het mom "het zijn pubers" en "sign of the times" ... Mijn nichtje van 13 heeft een mobiel, maar echt niet dat die vol continue aan haar mobiel gekleefd zit. Integendeel. Af en toe reageert ze op een berichtje, maar dan gaat dat ding ook gewoon in haar broekzak en doet ze gewoon mee. Maar goed, zij kreeg ook pas een mobiel toen ze naar de middelbare school ging 2 jaar geleden. Misschien dat dat ook scheelt. En zij zijn de oudste kinderen, de oudste na hun is 4 (de nichtjes zijn 10 en 13). Die zijn continue in de weer met de kinderen, en de jonge kinderen zijn op hun beurt weer gek op hun. Die vervelen zich echt niet hoor op verjaardagen Ik vind het altijd zo bizar als ik uit eten ga bv, dat de helft van het tafelgenootschap naast mij gedoken zit in de mobiel. Gezellig denk ik dan. Maar ik ben ouderwets, ben ik al achter ...