Nou.. als je t al niet eens kan opbrengen rekening te houden met je kinderen.... Dan hadden er misschien geen kinderen moeten komen.. kinderen zijn er voor het leven en daar zul je altijd rekening mee moeten houden, vind ik tenminste
Ik zal mijn standpunt nog 1 keer toelichten. Ik vind inderdaad niet dat de verantwoordelijkheid voor je kinderen stopt waneer deze 18 zijn. Ook ik vind dat je rekening moet houden met andermans gevoelens zeker als je van de ander houdt. Mijn kind staat absoluut op nummer 1 en zal hij ook nog steeds doen als hij 20 is. Ik zeg niet dat ik dat ik het gedrag van de vriendin goedkeur. @Mythique vraagt ernaar en ik geef er express geen antwoord op. Op basis van de gegevens die ik nu heb vind ik dat ik te weinig weet om de situatie goed- of af te keuren. Ik zeg ook niet dat de dochter het allemaal maar prima moet vinden. Ik pleit voor communicatie. Luisteren naar elkaar zowel vriendinnen onder elkaar als vader dochter, om elkaar beter te begrijpen. Om de drempel laag te houden om een stapje terug te nemen en toe te geven dat dit misschien toch niet de ware liefde is. Ik zie in dit verhaal zoveel verdrietige mensen, onbegrip en gekwetste mensen. Daarom denk ik dat het belangrijk is om te praten, open te staan voor ieders verhaal. Ts heeft de beslissing genomen op basis van alles wat zij weet om even een stapje terug te nemen en als dat voor haar de beste oplossing is dat prima.
Nog even een paar antwoorden... het is echt pas na het overlijden begonnen.. een week erna heeft ze hem uitgenodigd en toen moet er wat gebeurt zijn.. zijn vrouw had kanker, maar is tot de laatste paar weekjes nog vrij actief geweest. Ik heb haar vandaag kort gesproken en ze geeft aan dat ze van elkaar houden en dat ze samen oud willen worden. Ik maak mij toch ook wel ergens een beetje zorgen, ik ben bang dat hier alleen een hoop verdriet van komt, gun ik haar ook niet natuurlijk.. Hoe hoteldebotel kun je zijn?
Nouja, dit. daarnaast vraag ik me echt serieus af hoeveel deze vader van zijn vrouw hield hoor, als je na 2 weken alweer wat met een ander begint.... Dáár zou ik als dochter nog de meeste moeite mee hebben! Niet dat hij voor zichzelf kiest en weer doorgaat met zijn leven en gelukkig wordt met een nieuwe partner, dat vind ik nl zijn goed recht, maar kom op? Na 2 weken??? dan hield hij niet veel van zijn vrouw, dunkt me. En ik kan me voorstellen dat zijn dochter daar moeite mee heeft.
Ik vind dit iets tussen jouw 2 vriendinnen en die vader. Wat je er voor de rest van vindt, kan je een keer benoemen, maar ik zou er geen vriendschap voor verbreken. (Vraag me dan ook af hoe goed die vriendschap was). Het enige wat je kunt doen, is er nu voor beide zijn in plaats van jezelf ook in de situatie plaatsen, waar nu absoluut niet jouw plek is.