Ik heb al wel eens eerder verteld over mijn broer zijn situatie. Hij is sinds enkele maanden bij zijn ex weg en zorgt grotendeels voor hun kind. Dit leek goed te gaan, maar schijn bedriegt. Hij is gewoon nog steeds aan de alcohol gaat niet meer naar verslavingszorg, naar de gesprekken van mjd en komt in de meest domme situaties terecht. Nu word hij waarschijnlijk aangeklaagd voor medeplichtig zijn aan overvallen op taxi's omdat de 2 jongens dit plan hebben beraamt in zijn huis en hij er dus vanaf wist en niks heeft gedaan. Ze hebben hem hier ook voor opgepakt en hij heeft toen ook een paar dagen vast gezeten voor verhoor. Vorig weekend was mijn neefje jarig, de dag ervoor had mijn broer me gevraagd of mijn neefje een nacht bij me kon slapen want mn broer had een feestje, waarop ik nee heb gezegd ik was zelf ziek. En waarom moet je zoon uit logeren als het de volgende dag jarig is? In de middag ben ik op verjaardagsvisite gegaan, en wat ik daar aantrof! Ik weet nu niet of mijn broer drugs had gebruikt of dat het de alchohol was, maar normaal was hij niet. Terwijl zijn kind bij hem was. Hij had niks in huis zelfs geen taart voor de kleine. Hij had of bier of pakjes drinken voor de kinderen. En het huis was ontzettend smerig! Nu is hij dus blijkbaar wel naar het feestje geweest, maar heeft mijn neefje gewoon meegenomen! De moeder van mijn neefje zit in een opvang, ze is altijd op stap en gebruikt dan ook drugs. Ze heeft haar zoontje maar 2 dagen in de week op maandag en dinsdag de rest is hij dus altijd bij mijn broer. Ik weet niet meer wat ik met deze situatie moet! De kinderbescherming is er al eens geweest maar die deden er niks aan omdat maatschappelijk werk erop zat. Maar dit kan zo ook niet langer, hoe mijn neefje nu moet leven kan ik niet meer aanzien!
Zo kan je neefje iig niet verder. Is het geen optie om hem tijdelijk in huis te nemen zodat je broer zijn leven op de rit kan krijgen ( moet hij natuurlijk wel hulp accepteren )
Ik denk niet dat mijn broer die hulp zou aanvaarden, hij is een verslaafde en ziet alles als een aanval op hem hoe goed je de hulp ook bedoelt. Tuurlijk zouden wij mijn neefje willen opvangen, dit onderwerp is de laatste tijd al meerdere keren besproken. Maar we struikelen over een paar dingen, ten eerste we hebben geen kamer over, ten 2de zou het financieel heel moeilijk zijn en ten 3de dus ook dat mijn broer hier denk ik niet aan mee zou willen werken.
Al zou ik droog brood moeten eten en op de bank moeten slapen, dan nog had ik die kleine daar weg gehaald......
Je neefje daar laten is ( in mijn ogen iig ) geen optie. Zou zeker hulp in schakelen. Als er straks iets fout gaat en je neefje daar de dupe van is zou je het jezelf toch ook nooit vergeven
Ik zou bureau jeugdzorg op de hoogte stellen. Je kunt bijvoorbeeld een brief schrijven waarin je alles uitlegt en naar de dichtstbijzijnde jeugdzorg vestiging sturen
Ja maar dan moet je wel zijn medewerking krijgen, en ik weet zeker dat ik die niet zou krijgen! En daarnaast is de moeder van het kind ook nog in spel. Het is zoveel makkelijker gezegd dan gedaan.
jeetje, ik heb de andere topics van je ook gevolgd, maar ik denk dat ik bij het amk of maatschappelijk werk aan de bel zou blijven hangen tot er iets veranderde voor dat kind. Misschien kun je eens informeren of er financieel iets mogelijk is wanneer jullie besluiten hem in huis te nemen. Is er bv een regeling dat de kinderbijslag enz, dan naar jullie gaat. Misschien moet je broer dan uit de ouderlijke macht ontzet worden??
Ik ga morgen zoiezo weer een melding maken, dit heb ik ook al eerder gedaan wat dus niet heeft uitgepakt maar wie weet kijken ze nu wel verder. Iemand verder nog tips welk instanties ik nog meer zou kunnen inschakelen?
Misschien wat kort door de bocht hoor maar ik probeer me in de situatie te verplaatsen en als ik er aan denk dat dit met mijn nichtje zou gebeuren dan kan ik allen maar het volgende zeggen: een extra kamer heb ik niet nodig, slaapt ze maar lekker op de kamer bij mijn dochter of desnoods op de bank. Maar iig in een schoon huis zonder alcohol of drugs en een stabiele omgeving. Financieël gezien heb ik het niet super breed, maar daar waar 2 kunnen eten (in mijn geval) kunnen er ook wel 3 eten. Zou als een gek bezuigen op van alles en nog wat. Dénken dat mijn broer er niet aan mee zou willen werken? Ik doe niet aan aannamens. Ik zou het hem vragen, weet ik iig zéker wat ie wilt ipv dat ik dat maar aanneem. Zou ie niet mee willen werken dan zou ik hem dwingen om zijn ogen te openen en zien wat ie zijn kind aandoet! Ik zou het er niet bij laten zitten. Maar dat is natuurlijk mijn mening. Vind het heel erg voor je neefje, hopelijk vinden jullie snel een oplossing!
ik kan me je verhaal nog wel herinneren, wat vreselijk dat het nog slechter gaat allemaal... ik zou nog een keer je beklacht doen bij BJZ en erbij zeggen dat als ze je niet serieus nemen je het hogerop zoekt, een kind in zo'n situatie laten leven is wachten op wat ergers... en vaak is het kind dan de dupe van alles.... gewoon aktie ondernemen net zo lang tot ze er wat aan doen! wil je sterkte wensen want het lijkt me erg verdrietig je eigen broer en je neefje zo te moeten zien leven....
Dat waren ook mijn gedachten! alleen kan je niet zomaar een kind van een ander in huis nemen zonder dat de wettelijke ouder ermee instemt.. dat is denk ik het lastige aan de situatie van TS... over een slaapplek en eten en dat soort dingen zou ik me niet zo'n zorgen maken...
Aan de bel blijven trekken bij de verschillende instanties!!! Zorgen dat je anderen (andere familieleden) ook zo ver krijgt dat zij meldingen gaan doen! Dan moet er uiteindelijk wat gebeuren.
Ik zou tegen je broer zeggen dat je je zorgenmaakt ivm smerig huis, alcohol e.d., en dat hij twee keuzes heeft; 1. kindje bij jullie en hij zijn situatie veranderen in die tijd 2. AMK inschakelen, en in dit geval is er een grote kans dat hij uit zijn ouderlijke macht ontzet of ontheven wordt. Als een nichtje of neefje van mij er zo aan toe zou zijn dan zou ik niet meer dingen heel voorzichtig oid kunnen brengen, ik zou actie ondernemen.
Jaren hebben we geprobeerd mijn broer zijn ogen te openen hebben we hem geconfronteerd met de waarheid. Zelfs tot een jaar geleden, gevolg dreigingen met de dood en een jaar niks meer van hem gehoord hij wou geen contact meer. We zijn nu allang blij weer wat contact te hebben en de boel wat in de gaten te kunnen houden. Dat het zo niet langer kan weet ik zeker, maar ik kan dit probleem gewoon niet alleen oplossen. Ik moet ergens terecht kunnen voor advies hoe ik het beste kan gaan handelen. Een melding gaat er morgen zoiezo weer komen. Maar alleen met een melding heb ik geen vrede.
Jeetje meid, ik vind dat je het al heel goed aanpakt, hoor! Pff, lastig! Oke, mss heel kort door de bocht: is het niet een idee om het kind ´gewoon´ in huis te nemen en de reactie van je broer maar af te wachten? Misschien escaleert het daardoor en gebeurt er tenminste iets. Als je broer bijvoorbeeld naar de politie stapt omdat je zijn kind ´ontvoerd hebt´, kun jij uitleggen wat er aan de hand is en komt het mss aan het rollen. Dus eigenlijk zeg ik: laat het maar escaleren. Dan is in de tussentijd het kindje in elk geval in een goeie omgeving. Wat er daarna gebeurt is dan aan de instanties, maar zo kan het niet verder.
Ik ben het eens met iedereen die je adviseert gewoon je neefje in huis te nemen. Sorry maar als je moet gaan wachten op De instanties kan je bezig blijven. Als Je broer echt zo ver heen is gaat hij heus geen stappen ondernemen en als je dan de politie op je dak krijgt kan je het altijd nog uitleggen. Ik zou niet met mezelf kunnen leven als er wat zou gebeuren met mijn neefje. Het feit dat hij in zo'n omgeving leeft is al Mishandeling op zich dat ga je toch niet aanzien? Stel dat jouw kinderen in zo'n situatie zaten.. Dan zou je toch ook willen dat er wordt in gegrepen? En wat ruimte en geld betreft : waar 2 kinderen van eten kan een derde ook wel gevoed worden en als t uiteindelijk geregeld wordt krijg je heus wel de toeslagen e.d. Overigens snap ik ook niet waarom je sowieso nie je neefje in huis neemt. Dat is nog altijd beter dan dat hij uiteindelijk naar een pleeggezin moet enz toch ?
Je kunt niet zomaar iemand in huis nemen zonder toestemming van de ouders zoals ik al zei er is ook nog een moeder in het spel. En ik wil absoluut niet dat hij naar een pleeggezin gaat en daar zou ik ook alles aan doen. Hij is hier van harte welkom. Maar ik kan niet daarheen gaan en hem oppakken en weg gaan ik wil voor de veiligheid van mijn kinderen niet de boel laten escaleren voor mijn kinderen heb ik ook nog de verantwoordelijkheid. Hij heeft me al zo vaak bedreigt dat ie mij wel even door mijn hoofd zou schieten ed wat dat betreft ben ik niet snel bang voor bedreigingen maar bij mijn broer wel omdat ik weet hoe hij ineens kan handelen. Zoals ik al eerder aangaf het is heel makkelijk praten om hem maar even zomaar op te pakken en mee te nemen, maar dat werkt helaas niet zo. Ik zou alles doen wat in mijn macht ligt om mijn neefje te helpen. En zou dan meer hebben aan tips bij welke instanties ik terecht kan voor hulp. Ik hang straks direct aan de telefoon voor een melding de vorige keer waren ze er direct de volgende dag heen gegaan.Daarnaast ga ik eens kijken of ik de begeleider van de moeder te spreken kan krijgen in het opvanghuis.