ik heb alle enveloppen al geschreven, en de zegels zitten er ook al op... het is hier alleen nog maar een kwestie van baren, kaarten bestellen, kaarten in de enveloppen en opsturen
Geschreven? Hoeveel kaartjes heb je dan? Wij hebben etiketten erop geplakt... hadden zo'n 90 kaartjes... echt niet dat ik die ging schrijven.. pfff
LIVE-UPDATE Ben net ff langs Natasja geweest. Ze heeft helaas geen weeën meer.. (ze had weeën van 08:45-10:15) waarschijnlijk word ze vanmiddag weer ingeleid (met gel) Ze is in ieder geval super gemotiveerd om vandaag nog te bevallen!! Desnoods door het breken van de vliezen. Ik ga vanavond nog een keer langs en neem mijn camera mee.. hopelijk is ze dan al bevallen! We (Roelie per sms, en ik met "live-verslag") houden iedereen hier zo op de hoogte! Verder goed nieuws bij ons. Mika is dus gisteren overgeplaatst naar een wiegje. Gisteren ging het even "helemaal mis" Hij heeft de hele middag/avond non-stop gehuild en was werkelijk ontroostbaar. De verpleging was ten einde raad en waren blij toen wij er waren. Uiteindelijk werd hij toch moe en is hij al snikkend in slaap gevallen. Ik zag de bui l hangen dat hij weer terug de couv in moest, maar in tegendeel. Vanochtend kwam de kinderarts ons vertellen dat we ons moeten voorbereiden op thuiskomst! Hij heeft Mika nog onderzocht en hoorde wel behoorlijke darmgeluiden, waarschijnlijk slikt hij teveel lucht mee met drinken.. moeten we dus even in de gaten gaan houden. Maar niets zorgwekkends dus..! Woensdag krijgen we rooming-in en kunnen we ons dus een beetje voor gaan bereiden op zijn thuiskomst! Gaat toch best snel ineens.. spannend allemaal!
Bij mij zijn ze ook al geschreven en de postzegels zitten er ook al op. Maar mocht de kleine of ik langer moeten blijven kan ik de kaartjes er evt in doen. En zoveel extra bagage is het nou ook weer niet. O ja, ik heb ook ons trouwboekje bij want je kan in het zh de geboorte aangeven.
O Gwen wat een fantastisch nieuws! Ik hoop dat jullie snel met z'n drietjes thuis kunnen zijn en lekker tot rust kunnen komen.
Gwen, wat een goed nieuws dat Mika is overgeplaatst naar een wiegje en dat jullie je kunnen gaan voorbereiden op zijn thuiskomst! Dat zal een bijzonder moment zijn voor jullie drietjes. En wat leuk dat je net bij Natasja bent langsgeweest. Het is en blijft dus spannend hoe het allemaal gaat lopen vandaag. Dat wordt weer regelmatig forum checken ...
Leuk om weer wat van je te horen, Debby. Ik kan me voorstellen dat je nu niet de puf hebt om op iedereen te reageren. Zorg maar dat je voldoende uitrust, hoe moeilijk het ook zal zijn om dit 'verplicht' te moeten doen. Veel succes morgen in het ziekenhuis, het zal best een zware dag worden, als ik het zo lees...
ha Gwen, wat leuk dat je even bij Natasja bent gaan gluren. wens haar alle sterkte toe voor de komende uren, wanneer je har nog spreekt, want het is natuurlijk echt niet leuk als die vermaledijde weeen er weer mee ophouden Ze wil natuurlijk die kleine zien! (en wij ook, haha) En wat een ontzettend goed nieuws voor Mika, dat hij ineens wel eens snel naar huis zou mogen als het zo doorgaat, super! Ik duim voor jullie!
Wat fijn Gwen, dat Mika bijna naar huis mag! Amaranta, de naam stond er niet bij... En wat 'Evy' betreft: dat vind ik wel leuk staan bij Anouk (voor Natasja's baby dus). Doe maar lekker rustig aan Debby! Gewoon je erbij neerleggen (lett.) dat je tot aan je bevalling blijft liggen... Weten ze eigenlijk waar het door komt die hoge bloeddruk? Of is er geen speciale reden? Net bij de gyn geweest, het hoofdje ligt in mijn bekken maar is nog wel beweeglijk. Ze verwachtte echter niet dat hij nog los kon komen, dus geen stress voor mij als de vliezen opeens breken. Over het gebeuren van eergisteren dacht ze dat er misschien al wat ontsluiting aan het optreden is. Dat zou natuurlijk mooi zijn, scheelt straks weer. Wat het ziekenhuislijstje betreft: als je een nacht moet blijven, zou ik wel twee babypakjes meenemen, want de volgende dag krijgt hij/ zij meestal een badje en daarna een schoon pakje aan (het eerste pakje gaat aan als de baby niet gewassen is en daar zitten dan meestal wel wat (bloed)vlekjes in.
Oh, dat wist ik helemaal niet Wencke, dat die kleintjes niet meteen worden gewassen? Misschien is een volledig wit outfitje dan niet erg ideaal om mee te nemen...
Zo dames, zoals beloofd het bavallingsverhaal van mijn bevalling van Fenna. Als je het iet wilt lezen omdat het je af kan schrikken dan moet je HIER STOPPEN MET LEZEN!! Mijn bevalling van Fenna Eleonora van Dillewijn: Donderdag 11 oktober scheurden mijn vliezen. Daar kwam ik achter toen ik wakker werd om 8:30 uur. Rond 10:30 heb ik de verloskundige gebeld omdat ik dacht dat het toch wel vruchtwater was wat ik verloor. Ze vroeg of ik wat kon opvangen voor haar, zodat ze kon kijken of het inderdaad vruchtwater was wat ik verloor. Dan zou ze in de loop van de ochtend langskomen om te kijken. Om 11:30 uur was de verloskundige er en bevestigde dat hetgeen ik had opgevangen zeer waarschijnlijk wel vruchtwater was. Ze heeft ook nog even gecheckt of er ter plekke nog wat uitkwam, maar dat was niet het geval. Ik kreeg toen een heel aantal opdrachtjes van haar om in de gaten te houden. Zo moest ik elke 3 á 4 uur temperaturen. Als mijn temperatuur niet boven de 37,5 kwam was er niets aan de hand, maar als dat wel het geval was, moest ik bellen. Als het vruchtwater een andere kleur zou krijgen, moest ik bellen. Als ik me koortsig ging voelen, moest ik bellen. Als ik regelmatige weeën zou krijgen (om de 5 minuten) moest ik bellen. Ik moest binnen 24 uur bevallen voor een thuisbevalling en anders werd ik doorgestuurd naar het ziekenhuis, daar houden ze dan alles in de gaten in verband met infectiegevaar. Ik had dus tot 12 oktober 9:30 de tijd voor een thuisbevalling. Het was al een paar dagen aan het rommelen, dus krampen had ik al wel, maar echt doorzetten deed het die dag niet. In de nacht had ik al wat heftigere krampen die ik een beetje weg moest puffen, maar echt doorzetten deed het weer niet. s Morgens was alles weer rustig en belde de verloskundige om te checken of er al wat gaande was. Helaas dus niet. Ze had me al een brief meegegeven voor het ziekenhuis en belde meteen voor een afspraak naar het ziekenhuis. Ze belde even later terug dat ik meteen kon gaan voor het onderzoek. In het ziekenhuis aangekomen werd ik aan de CTG gelegd en registreerden ze de hartslag van de baby, de activiteit van de baby en harde buiken of weeën. Ook werd er een uitstrijkje gemaakt om te kijken of er eventuele infecties waren. Na ongeveer een kwartier aan de CTG gelegen te hebben werd ik enorm misselijk en ging ik bijna tegen de vlakte. Het ontbijt kwam er uit, maar dat had ik nog amper door. Na het overgeven ging het stukken beter, maar de verloskundige was erg ongerust. Misschien kwam het doordat ik op mijn rug lag en dat de baby de belangrijke vaten afknelde waardoor ik minder zuurstof kreeg, maar dat kon ze niet met zekerheid zeggen. De hartslag van de baby maakte tijden die bijna-black-out een enorme keldering en dat was toch niet de bedoeling. Daarna was het ook wat onregelmatig. Na een kwartier kwam de verloskundige weer terug en vertelde dat ze wilde kijken hoe ver ik al was en zou toucheren. Daarop zouden ze kijken hoe ze me in zouden gaan leiden, omdat dat dat toch wel noodzakelijk was gezien de hartslag van de baby. Het zou of met gel of met het infuus gebeuren. De verloskundige constateerde om 11:00 uur dat ik al bijna 3 cm ontsluiting had en dat ik dus aan het infuus zou gaan voor de inleiding. Alles werd klaar gemaakt voor de inleiding en om 11:45 uur lag ik aan het infuus met wee-opwekkers. Om 13:00 had ik om de twee minuten weeën. Een half uurtje later om 13:35 uur was de baby aan het hikken en sloeg haar hartslag elke keer een slag over. Om 13:40 uur werd ik weer getoucheerd en had ik bijna volledige ontsluiting. Het wachten was nu op de persweeën. Om 14:30 vroeg ik me af of ik nu persweeën had of niet. Om 14:30 had ik volledige ontsluiting. Ik mocht gaan persen. De persweeën kwamen niet op gang bleek al snel en ik moest dus op eigen kracht gaan persen als er een wee zou komen. Na een paar keer persen daalde de hartslag van de baby naar 70 en werd de gynaecoloog erbij gehaald. Besloten werd dat de baby met de vacuüm gehaald zou worden om er wat meer vaart achter te zetten. Bij de volgende keer persen moest ik al mijn kracht gebruiken om te persen en na twee keer persen was het hoofdje er. Om 14:49 uur was ze dan uiteindelijk geboren: onze Fenna Eleonora van Dillewijn. Door de vaart die erachter zat scheurde ik in tot en met mijn kringspier en dat moest onder narcose worden gehecht op de OK. Na een kort moment met Fenna op mijn borst werd ze gescoord op de APGAR-score. Daarna werd ik naar de OK gereden en gehecht. Een uur later kon ik onze kleine meid vasthouden en bijkomen van zowel de bevalling als de narcose.
Hallo meiden, Ben ik eindelijk weer effe. Pfff, heb jullie wel gemist hoor! heftig om zoveel te moeten teruglezen, maar heb dat toch maar even gedaan tot aan vorige post van mezelf. Anders voel ik me helemaal zo rot dat ik zelden hier ben en dan ook nog met egoberichtjes. Qua relatieperikelen is het gelukkig weer even wat rustiger hier, Erik heeft in ieder geval de intentie nu meer rekening met me te houden, dus dat is mooi. Gisteren vroeg hij me een lijstje te maken met allemaal dingen die voor mij belangrijk zijn bij de bevalling vwb steun van hem. Lief he?! Ben benieuwd.... En fysiek is en blijft het hopeloos. Wordt hier alleen maar zwaarder, kom de hele dag tot niets van de pijn. Nachten zijn een regelrechte ramp, doe hooguit 2 uur op een nacht mijn ogen dicht (en dat breekt na weken/maanden ondertussen toch echt steeds meer op) en lig dan voortdurend te jammeren van de pijn. Vreemd om te lezen dat een aantal meiden hier nu klachten beginnen te krijgen in bekken en heupen en liezen etc. waar ik ondertussen al maanden mee loop. Maar voelt, ondanks dat ik het rot vind voor jullie, wel fijn dat mensen weten waar je over spreekt of zo Hier de laatste 3 dagen voortdurend keiharde buiken en enorm heftige menstruatiekrampen. Zo heftig dat ik al vaak op de wc ben gaan checken of ik geen bloed verlies, want dat gevoel is zo intens. Ben benieuwd hoe lang het allemaal gaat duren, ga ik te vroeg, op tijd of overtijd bevallen? Hier inmiddels voor de zekerheid wel vluchtkoffer al klaar staan. Verder is alles in gereedheid, moet alleen zeil nog op bed leggen (staat sinds eergisteren op klossen, heerlijk zo hoog instappen), de definitieve tekst voor de geboortekaartjes aanleveren en het verder regelen van het kraamfeest (wat me buitensporig veel stress geeft). En ja, eigenlijk dus ook nog eens mijn huisje flink poetsen, maar dat lukt me helaas niet. Ben al blij als ik op 1 dag een klein dingetje gedaan krijg. Oeh spannend dat er hier zoveel meiden aan het rommelen zijn of daadwerkelijk begonnen zijn met de bevalling. Ik hoop dat de tweede inleiding bij Natasja vanmiddag wel aanslaat! Ik ben zo benieuwd naar alle verhalen, kindjes etc. hier. Heerlijk die foto's van het klein grut van de reeds gelukkige novembermama's. Ben ook zo benieuwd naar ons meisje, wat mij betreft mag ze met 37 weken komen hoor, ben mijn zwangerschap meer dan beu. 9 maanden misselijk en pijn is geen pretje geweest, heb enorm respect gekregen voor chronisch pijnpatienten. Even reageren op iedereen, doe dat in een paar berichtjes (anders haal ik nooit een mooi aantal posts, haha).