Dank je lieve dubby, je bent lief. Mijn mannetje is nu voetbal aan het kijken en ik mag even laptoppen van mezelf. Heb vanmiddag veel gerust, maar het helpt niet echt.
Ja inderdaad de tijd gaat enorm hard... Kan wel merken dat je moe bent meis.. mijn naam is nog steeds Daphne Niet kwaad bedoeld hoor!
Debby fijn dat Ryan weer thuis is. En dat je nu goede begeleiding thuis krijgt. Fijn ook om te weten dat morgen een kraamverzorgende komt met ervaring.
slapen, ontbijten, forummen. Wat in mijn huisje doen (kan niet veel tot mijn grote ergenis) maar dat moet ik proberen te accepteren middag eten en dan of eventjes weg, of een film kijken op mijn bed beneden. Veel rust pakken Eten koken en de avond met rust door brengen. Tot de grote ergenis van mijn schoonmoeder want die vind dat we vaker moeten langs komen.
Ik vraag me eigenlijk af offie vrijdag naar de maand gaat, want eigenlijk is ze dan nog maar 4 weken, dus 28 dagen... en de 12e is ze een maand, dus dat is over 6 dagen. Als hij nu al naar een maand gaat vrijdag, dan komt ie niet goed uit aan het eind van het jaar... ben benieuwd wat hij doet..
hey linda geen sorry zeggen hoor, is toch ook heel begrijpelijk als je minder komt. Eerst aan je zelf denken hoor, wij lopen niet weg. Als je er bent is het prima, maar als je er niet bent logisch, we houden je op de hoogte van de gebeurtenisen Blijf je een krachtig mens vinden! dikke knufff
Oh maar daar moet je maling aan hebben hoor! Jij moet aan jezelf denken en Patrick trouwens ook.. Hoe gaat het met hem trouwens? Het is logisch dat je niet veel kunt doen in huis.. Ik merk nu ook dat ik na een wasje draaien en ophangen en boodschapjes doen bijvoorbeeld ook al genoeg heb gedaan voor de dag.. Mijn energielevel moet ook gewoon weer worden opgebouwd.. En zo is dat bij jou ook, en daar komt bij jou bij dat je nog heel wat in je koppie hebt zitten wat allemaal op een rijtje moet komen... Maar zoals we al eerder hebben gezegd: ik vind het ontzettend knap, zoals jullie de dingen oppakken en met de dingen omgaan!
Daphne ik weet ook wel dat het logisch is maar ik ben gewoon een schoonmaak miep in hart en nieren en het lukt gewoon niet als ik wil. Via therapie moet ik per dag opschrijven wat ik heb gedaan en dat is elke dag meer dan mijn gevoel me geeft. En dat vind ik moeilijk. Het is heel normaal dat je na een zwangerschap moet herstellen. Dat weet iedereen, en helemaal als je twee keer in een jaar bent zwanger geweest en bevallen bent. Ik weet het allemaal ook wel maar het is gewoon moeilijk te accepteren. En daar komt bij dat als je bent bevallen en je hebt een kindje weet iedereen dat je tijd nodig hebt om te herstellen. En dat is bij mij anders iedereen denkt dat je de volgende dag weer up to date bent. En er wordt nu al gevraagd of ik niet weer moet werken. Ik moet er niet aan denken en ik mag het ook niet van het ziekenhuis. Ik heb nog tot 21 december bevallingsverlof en moet me daarna melden bij het UWV ik ga dan als het goed is de ziekte wet in. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik het wel fijn vind om thuis te zijn. Kan ik goed voor mezelf zorgen en de tijd voor alles nemen. En we zien wel waar het schip strand qua werken. En dat van mijn schoonmoeder, ik heb al eerder geschreven dat het een zeer moeilijk mens is en dat er over heen stappen geen optie is. Maar ik denk wel goed aan mezelf. Met Patrick gaat het redelijk, hij doet naar de buiten wereld beter voor dat het eigenlijk gaat. Maar daar prik ik door heen.
Trouwens ik het nog een leuk nieuwtje meiden. Patrick is van zijn nieuwe werk (waar hij pas in januari begind) uitgenodigd samen met mij om mee te gaan voor een weekend naar keulen. Dus 15 en 16 december zitten we lekker mijn zijn tweetjes in keulen. Leuk he.
Wow even lekker weg! Heerlijk van genieten met zijn tweeen! Tuurlijk houdt Patrick zich groot.. mannen he? Zorg goed voor elkaar.. dat doen jullie natuurlijk al Lijkt me inderdaad niet verstandig om alweer aan het werk te gaan. Gelukkig denkt het ziekenhuis daar ook zo over. Dan hoef je iig niet moeilijk te doen om dit voor elkaar te krijgen. Jij bent nu belangrijk niet je werk inderdaad. En voor wat de buitenwereld betreft.. Ja, het is altijd makkelijk praten voor mensen die niet voelen wat jij voelt, die niet hetzelfde hebben meegemaakt. Vervelend om steeds te moeten merken dat mensen geen begrip hebben voor jullie situatie en voor jullie. Gelukkig zijn er ook een hoop mensen die jullie wel begrijpen en steunen.
goed dat het ziekenhuis zo achter je staat Linda, is in iedere geval een steun waar je wat aan hebt. je hebt je tijd nodig om te herstellen Snap niet dat er mensen zijn die vragen of je niet aan het werk moet.
Oh lekker joh, een weekendje Keulen. En heeft ie dan ook echt vrij of moet er nog gewerkt worden? Ik hoop t eerste natuurlijk, hebben jullie wel verdiend hoor, ff lekker ontspannen!
nee echt lekker vrij. Hij werkt dan ook nog niet bij het bedrijf en het is echt een uitje met alles er op en er aan.