Esther, en je bloed eigen moeder dan? Heb je geen contact meer met haar of is ze overleden? Sorry voor mijn vraag hoor.
Roelie: ik snap je hoor, ga het vanavond eens even proberen, ik loop al bij de fysio voor me nek, moet donderdag naar hem toe en ook naar de vk zal gelijk aan haar vragen wat hij voor mij kan betekenen ik werk op een klein kantoor met 5 mannen en ik als enige dame ik doe de administratie, tel aannemen/doorverbinden, afspraken mk, offertes nakijken, project ondersteuning, klanten bezoeken, Soepele en vlotte uitvoering van de opgedragen werkzaamheden; Behandeling van de binnengekomen inkoopfacturen; Verwerking van gegevens in de financiële en projectadministratie Archiefwerkzaamheden; Inkoop en voorraadbeheer van kantoorartikelen; Beheer van het relatiebestand; pppfff eigelijk te veel om op te noemen zeg maar dus ik moet nog even voor een vervangster gaan rond neuzen en selecteren, ga daar einde deze maand mee aan de gang. gelukkig doe ik dat zelf scheelt een hoop
Maria & RUby, succes vandaag met de controles. Gwen, fijn dat je mamma komt. Vind Patrick ook steun bij haar? lse, goed dat je bij de VK terecht kunt. Ik hoop dat ze je gerust kan stellen. Ook mijn buik groeit en krimpt. Nou meet ik het niet dagelijks op, maar merk het aan kleding ed. Het gaat in een soort spurtjes. Positief proberen te blijven he Roelie, waarom hebben jullie Renées ouders al 8 jaar niet gezien? Als je dat tenminste wilt delen hier. Ik wil me niet opdringen. Lijkt me gek als je al zo lang een aquarium hebt, om dan ineens tegen een gat (letterlijk) aan te kijken. Mis je de visjes al? Melanie, beterschap met Zefanja. Linda, lijkt me inderdaad heel dubbel om nu op controle te gaan. Sterkte ermee vandaag en succes met je bekkentherapie. Mijn biologische moeder is overleden aan de gevolgen van kanker toen ik 5 jaar oud was. Geeft niks hoor dat je het vroeg. Het is allemaal zo lang geleden en alles is verwerkt. Wel had ik het van het weekend er even moeilijk mee dat mijn "beide" mamma's (zo voel ik het namelijk) niet op de "normale" manier aanwezig kunnen zijn met de zwangerschap en de baby. Kyra, tussen al die mannen word je zeker als een prinses behandeld?
Hoi meiden, ik ben weer terug. Gelukkig had ik nu een fijne vk, die woensdagavond ook bij me thuis is geweest en dus op de hoogte is van de situatie. Ze was heel lief en zorgzaam en stelde me wel goed gerust. Ze heeft nogmaals mn buik gevoeld en volgens haar is die toch echt prima in orde, groeit ie nu gewoon omhoog ipv opzij. Ook het hartje klopte prima. Dat ik die buikpijnen blijf houden kon ze niet helemaal verklaren, kan een stukje hoge banden pijn zijn en ik heb nogmaals mn urine naar de HA gebracht voor blaasontsteking. Ze heeft me in elk geval wel gerust weten te stellen, dus ik ga nu toch maar gewoon weer de positief-knop aanzetten en er in blijven geloven dat het gewoon goed gaat met de uk en dat dit gewoon even een dipje is. De eerse maanden gingen geweldig, dus vanaf nu moet het ook gewoon weer geweldig gaan. Punt! (oke, makkelijker gezegd dan gedaan/gevoeld, maar ik ga t echt proberen naast me neer te leggen nu). Gwen, ik herken je gevoel heel goed. Ik had de afgelopen dagen ook echt een 'ik-wil-mn-mama-gevoel'. Hoe oud en zelfstandig je ook bent, soms wil je gewoon weer even kind zijn. Helemaal in deze voor jullie zo zware tijd. Nogmaals, heel veel sterkte! Linda, ik kan me je zenuwen goed voorstellen hoor, ik duim voor je. Ik ga nu weer even op de bank liggen, ben moe van al dat geregel en heen en weer gerij. Liefs Ilse
Joldeg: gelukkig maar! Fijn dat ze je gerust heeft gesteld en heel goed dat je het gaat proberen naast je neer te leggen! Fijn weer genieten van de beeb! Ik noem mijn stiefouders zelf bij hun voornaam, maar voor de beeb zal het toch opa en oma worden. Van de kant van mannetje hebben we alleen een moeder. Dus de beeb krijgt 3 oma's, 2 opa's en 1 paar overgrootouders (de ouders van mijn stiefmoeder). Mijn omaatje is helaas vorig jaar overleden op 94 jarige leeftijd . En hij zal natuurlijk veel ooms krijgen (ik heb 1 broertje en 2 half broers!) De mannen zijn bijna klaar, de reling ziet er zo-goed-als klaar uit. Helaas, geen forum meer voor mij, ik moet naar mijn werk
He Ilse, dat is mooi nieuws! De kleine hier krijgt in totaal dus 8 grootouders (4 oma's en 4 opa's), 3 overgootouders (2 omaatjes en 1 opaatje), 5 ooms (varierend van 3 tot 44 jaar), 2 tantes en dan nog een zooi neven en nichten. Dat lijkt me al ingewikkeld genoeg voor een kleine. Half- en stief- doen we dus niet aan
Ilse fijn dat je nu een fijne vk had, en dat ze je ook gerust kon stellen! Hopelijk valt er een beetje een last van je af en neemt de pijn ook snel af zodat je weer heerlijk en onbezorgt kan genieten. -> Over het mama gevoel, na vele berichtjes over mama's ben ik een beetje emo geworden, mis nu heel sterk mijn mama, het delen van wat ik mee maak, een knuffel samen shoppen enz enz, eigelijk wat je wilt doen als je nog een mama hebt. Heb mn schoonmoeder wel, maar daar kan ik niet die dingen mee delen die ik wil delen met mn moeder, pfff ff zwaar dagje denk ik
Over opa's en oma's dat is hier ook al zo saai, 1 oma (schoonmoeder) 2 opa's (vader van Piet en de vader van mij die geen opa wil zijn) Wel wat tante's en oom's maar ook niet veel, ach als onze uk maar de liefde ontvangt die, die nodig heeft
Heel herkenbaar, Dees. Ondanks dat mijn schoonma echt een lieverd is en erg meeleeft, heb ik soms ook erg behoefte aan mijn eigen mamma('s). Mijn biologische moeder mis ik, omdat ik graag van haar had gehoord hoe zij zwanger zijn van mij heeft ervaren enzo en mijn "andere" mamma mis ik omdat we niet op de normale manier kunnen praten, winkelen en noem al die "gewone" dingen maar op. Natuurlijk ben ik blij met wat er wel is en kan, maar soms krijg ik het ook even te kwaad. Kop op, meis!
Barbabintje: sinds ze weten dat ik zwanger ben behandelen ze me inderdaad als een klein prinsesje, ze zijn zo bezorgzaam. kreeg nu net weer een flesje spa blauw
Nou meiden, het positieve gevoel is helaas nu even helemaal weg en een zwarte wolk geworden. Wat nu weer! Ben net gebeld door de assistente van de huisarts, m'n urine is net onderzocht en het is niet goed. Ik moet vanmiddag nog naar t spreekuur komen en ik moet urine naar t ziekenhuis gaan brengen. Ze hebben sporen van bacterieën, eiwitten en ontstekingen gevonden! Jeminee heb ik dit. Ik zit gelijk weer te trillen als een gek, wat is er nu weer?!? Ik zei gisteren nog, ik heb t idee dat wat er nu speelt los staat van mn val, maar dat t daardoor aan t licht gekomen is. Ben nu zo bang dat er echt iets aan de hand is. Wat kan dit zijn, zwangerschapsvergiftiging ofzo? Verdomme, ik ben t even helemaal zat hoor, sorry maar ik zie t ff niet zitten. Wat een k*tweek! Liefs van een verdrietige Ilse
Jeetje Ilse je krijgt het inderdaad wel op je dak zeg. Hopelijk valt het allemaal mee, en kunnen ze snel handelen en ben je snel van jebuikpijn af meis. Hoelaat moet je er zijn?
om 3 uur. Ik probeer nu mn moeder te bellen om mee te gaan maar die is uiteraard weer s in gesprek. Ik zit me suf te janken nu...
Leuk is anders, Ilse, maar gelukkig hebben ze eraan gedacht om je urine te laten testen. Nu is het nader onderzoek even afwachten. Komt vast goed (al dan niet met medicijnen). Probeer je kalmte te bewaren, dat is in ieder geval beter voor de baby Hou je taai, meid!
Lieve Ilse, ik weet niet of het een zwangerschapsvergiftiging is ofzo, heb daar geen verstand van. maar meis probeer rustig aan te doen, ga je nu niet gek maken vanmiddag weet je meer, ik weet het is makelijk te zeggen maar probeer je rustig te houden hoor. ik zal aan je denken dikke knuffel ik zal voor je duimen
Ik weet het, rustig blijven en positief blijven is het beste en normaal gesproken red ik dat ook best, maar na een week als deze..bah. Ik laat iedereen elke keer weer schrikken en mezelf nog het meeste. Zit intussen wat te googlen op zwangerschapsvergiftiging enzo, maar dat klinkt toch ni bekend. Een van de symptomen is hoge bloeddruk, terwijl de vk vanmorgen gemeten heeft op 110/60. Lijkt me niet bepaald te hoog toch? Oke, nú zal ie wat hoger zijn, maar dat lijkt me logisch. Adem in, adem uit..... Liefs Ilse
Hm toch wel blij dat mn pa het internet ontdekt heeft. Ik heb hem een mailtje gestuurd dat mn moeder moet ophangen en zojuist belde ze. Ze komen zo hier naar toe om met me mee te gaan. Willem wil eigenlijk ook naar huis komen, maar heeft zo bespreking dus heb hem gezegd dat ie zich rustig moet houden en gewoon op die bespreking moet blijven.
Ilse, ik geloof niet dat het iets ernstigs (mbt de baby) is. Hooguit iets vervelends (voor jezelf) en dat je een kuurtje moet volgen. Druk ik me zo goed uit? Esther, het is inderdaad maar net wat je voelt richtiing die persoon. Wat mijn "" stiefschoonvader"" betreft. (om het maar even zo te noemen). Zowel ik als Rob als mijn schoonbroer en zus hebben echt HELEMAAL niks met hem. Hij is toevallig de man van hun moeder en daar is alles mee gezegd. Voor mij wordt het keer op keer duidelijker dat Rob echt niet van zn moeder houdt. Ik vind het best verdrietig maar ja. Zijn moeder is net een soap hoor. Die heeft verhalen. En ook over de kinderen. Zo zouden Rob en zn broer zijn mishandeld door haar exman (hun vader dus) maar zowel Rob als zijn broer als zijn vader ontkennen dat. 3 tegen 1? En zo heeft ze heel veel verhalen waarbij ze hun vader in een kwaad daglicht probeert te stellen. Ik weet ook niet wat ik moet geloven. Ik wil haar wel geloven maar ik krijg van de andere partij (3 mensen) continue het tegenovergestelde te horen. Dus dat is best raar. Volgens mij heeft er ook veel moeite dat (in ieder geval) Rob altijd meer naar zn vader trok. Dusja, het is een vreemde situatie. Ik kan hier echt pagina's over vol schrijven.
Zo hier is de boel aan kant, ga zo de boeken in maar eerst ff bijlezen Gwen: fijn dat je ouders er zijn! En hopelijk lig je nu ff lekker te slapen dat heb je wel nodig! Esther: jeeeee complexe familie heb jij Kan iedereen het onderling wel goed vinden? René's familie...pffffff....nou ja hou het er maar op dat mijn schoonouders mij niet zo'n goede keuze vonden voor hun zoon...Ik was destijds amper 18 en René 30 dus ik kan me de reaktie in het begin nog wel voorstellen maar zelfs na de geboorte van Lars werd onze relatie nog niet serieus genomen... Uiteindelijk escaleerde het enorm, niet alleen door mij maar ook door dingen die er vroeger waren gebeurd in René's jeugd en toen kwam het hoge woord eruit, ze vonden mij niet aardig en ik zou liegen over dingen bla bla bla...alle dingen waar hun mee kwamen heb ik kunnen weerleggen, sommige zelfs zwart op wit (zoals een sollicitatie waar ik voor was afgewezen omdat ik te hoog opgeleid was...dat geloofden ze niet maar ik had de brief als bewijs) maar ze wilden hun excuus niet aanbieden... En de rest van de familie koos, zonder ooit onze kant van het verhaal gehoord te hebben, de kant van de ouders... Dat heeft heel lang pijn gedaan maar ik heb er nu wel vrede mee, het scheelt me een hele hoop ellende en we hebben nu een heleboel rust... Toen Niels geboren werd hebben we een geboortekaartje gestuurd met daarin een briefje, dat we ons wel konden voorstellen dat de geboorte van een kleinzoon misschien voor hun aanleiding zou kunnen zijn om toch nog eens te willen praten, maar of ze dan even wilden wachten met contact opnemen omdat mijn vader net een zware hartoperatie had gehad, René door reorganisatie zijn baan kwijt was én we hadden een huilbaby... Kregen we een briefje terug dat ze niet op kraamvisite kwamen en dat ook niet van plan waren....duidelijk dan... Als het aan mij ligt krijgen ze nu niet eens een geboortekaartje, maar René wil toch wel graag een sturen...nou vooruit dan maar ze hoeven niet langs te komen ik mik ze er meteen weer uit Lang verhaal sorry.....en dat is dan ook nog maar een klein gedeelte Linda: kan me je zenuwen goed voorstellen....wat hebben ze precies gedaan tijdens de controle, heb je ook een echo gehad? Ik heb het al vaker gezegd maar meis echt petje af voor hoe je probeert van de zwangerschap te genieten ondanks het trieste vooruitzicht en ik hoop echt dat je je meisje nog een heleboel weekjes lekker bij je mag hebben... Dees: kan me voorstellen dat je nu je mama heel erg mist...hoewel mijn moeder leeft is het niet echt een moeder voor me (heb ik al eens verteld geloof ik) dus ik herken je gevoel wel een beetje.... En dan kun je het wel delen op een forum, met vriendinnen of een schoonmoeder maar het is toch niet hetzelfde he.... Ilse: jee dat is zeker schrikken! Ik denk niet dat het zwangerschapvergifitiging is hoor meis! Waarschijnlijk heb je gewoon een dikke vette blaasontsteking ofzo te pakken! Rustig aan, de huisarts en de vk houden je goed in de gaten en het komt echt allemaal goed! Fijn dat je moeder zo meegaat en ik weet dat het heel moeilijk is maar blijf gewoon rustig anders schiet je bloeddruk straks echt door het plafond Oh ja een ontsteking word veroorzaakt door een bacterie en daardoor komt er ook eiwit (je nieren functioneren dan slechter) in je urine daardoor vinden ze alledrie terug in je urine maar het is van een en dezelfde onsteking snap je? Succes meis! xxx Roelie