mmmmmm misschien moet ik psych worden ipv docent. vrijdag heb ik gewoon staan te huilen op mijn werk, 1 leerling was zo vervelend, ik heb hem mee moeten nemen naar de afdelingsleider en mijn klas alleen achter moeten laten. dat is me nog nooit gebeurt, ik kan heel goed orde houden vind ik zelf.
hahahhaha met dat salaris lijkt me wel wat, maar ik denk dat ik me dat soort werk teveel aan zou trekken + ik heb er geen diploma voor
Je kunt er een diploma voor halen. En ik zou het me ook teveel aantrekken, zou ook niets voor mij zijn... Trouwens, even goed nieuws (of ander nieuws): de weersvooruitzichten voor zaterdag zijn goed
Deb, ik herken het zowel van nu als van vroeger. Wat hebben ze gedaan qua onderzoeken, is er ook bloed geprikt? Je schildklier wel eens laten onderzoeken? Dat is bij mij de grote boosdoener namelijk, die is nu weer flink van slag en ik merk het meteen in m'n hele doen en laten. Sinds vorige week zijn m'n medicijnen wéér verhoogd Hopelijk slaat dat over een paar weekjes aan en gaat t weer beter. Ik heb zelf in t verleden ook meerdere depressies gehad en merk nu heel goed t verschil tussen een depressie en een 'dip' zeg maar. Hoe ik me nu zo nu en dan voel, komt bij lange na niet in de buurt van hoe ik me gevoeld heb en is dus voor mij geen depressie, snap je?
Ze heeft inderdaad ook mijn schildklier laten controleren (via bloed). En ik heb al eerder een depressie gehad en bij een maatschappelijk werker gelopen, maar toen wist ik zelf ook wat er aan de hand was zeg maar. Dat gevoel heb ik nu niet. Ik kan nu niets aantonen wat me dwars zit of zo zeg maar. Snappie? Daarom denk ik ook niet aan een depressie.
ilse ik hoorde dat je schildklier ook weer van slag kan raken na een zwangerschap, ik moet nu weer gaan prikken van de VK
Ja kan inderdaad Peet, tijdens en na een zwangerschap gebeurt er veel in je hormoonhuishouding en daar heeft je schildklierhormoon dus ook onder te lijden. Het komt zelfs wel eens voor, dat een te traag werkende sk in eens te snel gaat werken en andersom, best bizar. Bij mij is ie gewoon nóg weer trager geworden En ja Debby, ik snap wat je bedoelt hoor, hoewel ik ook depressies heb gehad waarbij ik echt niet snapte wat er aan de hand was en waarom ik me zo voelde, maar het ging van kwaad tot erger. Nu ben ik extra alert en weet ik wanneer ik aan de bel moet trekken. Wat voor mij het belangrijkste was...actief blijven, me niet terug trekken. Want op zo'n moment wilde ik het liefst in bed kruipen, gordijnen dichter, stekker uit de telefoon etc. Maar daar werd het alleen maar erger van, dus moest echt knokken om 'actief' te blijven zeg maar...
Banaan En eten kun je t niet noemen hoor, ze stopt het in dr mond zoals ze alles in dr mond stopt, maar het komt er ook net zo hard weer uit. We doen het meer als experimenteren, het échte eten krijgt ze gewoon lekker makkelijk uit een potje en daarnaast krijgt ze regelmatig een stukje groente of fruit in dr hand en laat ik 'r lekker knoeien Ze is nu 7.5kg bij 68cm, Debby
En dat actief blijven, dat lukt me nu dus niet. Geestelijk wil ik wel, maar lichamelijk heb ik het idee dat mijn lichaam niet oplaadt zeg maar....
Deze moet ik trouwens ff laten zien, dit komt wel erg dicht in de buurt van mijn canadese droom hoor: http://www.mls.ca/PropertyDetails.aspx? ... ID=7021592
Ilse: bij mij werkte de schildkier heel snel tijdens de zwangerschap, ik kon werkelijk alles eten, en dan bedoel ik echt bakken en bakken chips, snoep, ijs etc.