Indigo, ik val ook wel eens in een lichte slaap bij het voeden, maar ik leg mezelf in de stabiele zijligging, zodat ik niet op hem kan rollen en tegen zijn ruggetje leg ik het voedingskussen (en dat ligt weer klem achter mijn hoofdkussen met de andere punt), zodat hij ook niet van het bed af kan rollen. Erg relaxed voeden, hoor Ik word trouwens altijd wakker als hij loslaat, want bij het loslaten slaat hij altijd tegen mijn borst aan en rekt de tepel een flink stuk uit (auwie). Dekbed heb ik op dezelfde manier als Melanie, zodat hij er niet onder kan komen. Overigens val ik dus ook niet in een diepe slaap, omdat mijn bovenlijf niet helemaal onder het dekbed ligt en dus soms flink afkoelt. 9 van de 10 keer gaat het aanleggen hier zonder problemen, geheel pijnloos en in 1x aanhappen. Heerlijk gezicht is dat! Stasia, jij bent goed bezig geweest voor de Nederlandse economie Heerlijk zo'n nieuw apparaat! Ik heb sinds kort een nieuwe 2-dehands Apple, echt super Vandaag wezen kijken voor een nieuw bed, maar wat zijn die nog duur zeg Eerst nog maar even rondshoppen. Ga van de week even bij Ikea kijken. We zijn nu bij Beter Bed geweest. Iemand nog tips voor voordelige zaken waar ze wel goede (harde) bedden verkopen? Lenthe, ben je mooi klaar mee, zo'n verkoudheid die iedereen in het gezin met een bezoek komt vereren Hihihi, ik heb Vincent soms ook zo tussen de boobies liggen. Helaas had hij van de week een flinke mond teruggegevn toen hij zo lag.....Lekker warm, hoor **iiieeeuuuwww** Petra, kan me voorstellen dat je ertegenop ziet dat Jons straks weg is. JP gaat in feb een week naar Oostenrijk en daar zie ik al tegenop We gaan morgen samen "oefenen" met het wandelen met hond en wandelwagen (helaas trekt ons hondenmonster, dat is er bij JP ingeslopen, die is niet zo consequent......dat wordt de komende maand iedere dag weer trainen, zodat ik straks normaal kan gaan wandelen). Hier zitten we nu op 6 a 7 voedingen op een dag. En soms een regeldagje ertussendoor, waarbij hij vaker aangelegd wil worden, maar dan drinkt hij veel korter/minder per keer.
V.w.b. de meeting: wat mij betreft zou ergens tussen half 11 en 11 uur prima zijn. Ik zou het liefst niet veel later willen afspreken, want ik moet 's middags weer in Den Haag zijn (zonder Hester) en moet dus eerst naar huis en dan weer verder. Ik weet niet of er al veel warme dingen inmiddels worden meegenomen, maar ik zou bv. een paar kleine AH-quiches mee kunnen nemen, da's altijd wel lekker makkelijk opwarmen en die eten we zo van een servetje! Is dat een idee?
Hihi, ik zie dat iedereen langzaamaan de bump-and-beyond-ticker heeft met een fotootje? Leuke trend heb ik gezet, haha!
Vanmiddag ook nog even langs overgrootmoeder gewipt...die heeft Alzheimer en dat levert soms grappige gesprekken op Maar ze zat helemaal te genieten van haar achterkleinkind. Alhoewel ze zijn naam dus niet kan onthouden.... oma: hoe heet hij ook alweer? ik: Vincent oma: O ja, Peter. ik: Nee, Vincent oma: o ja, net als de schilder ik: ja precies, als hij zijn oor maar laat zitten oma: hoezo?
Ja, echt superleuk! Ik had wel de upload mogelijkheid zien staan, maar pas toen jij het spits afbeet, zag ik hoe leuk dat stond! Hippe trendsetter!
Lastige gesprekken zijn dat, Esther! Maar wel heel bijzonder dat er nog een overgrootoma is, dat had ik zelf ook wel erg leuk gevonden! Heeft Vincent er nog meer?
Ja, 2 overgrootmoeders en 1 overgrootvader Ik fotografeer en film me helemaal suf als we bij elkaar zijn!
Wauw, leuk hoor! Kan me voorstellen dat je al deze momenten vast wilt leggen, want je weer maar nooit hoe lang dit kan duren. Mijn oma is helaas 2 jaar geleden overleden, met haar had ik een bijzondere band. Ik heb nooit echt afscheid kunnen nemen toen, omdat wij toen aan de andere kant van de wereld zaten (Australie) en we niet makkelijk terug konden. Mede hierom hebben wij Hester in haar tweede naam, Margaretha, naar mijn oma genoemd.
Ach jee, er blijft dan altijd een beetje "onaf" gevoel over he? Mooi dat jullie Hester naar haar hebben vernoemd! Met de oma van vandaag heb ik nooit een heel warme band gehad. Ging als kind al niet graag bij haar logeren oid. Maar ja, het is mijn omaatje en ik zoek haar niet vaak, maar wel regelmatig, op. Ze waardeert het in ieder geval. Andere opa en oma heb ik wel een bijzondere band mee. Als kind zat ik vlakbij hun huis op school en ging iedere dag spelen bij ze. Ook bijzonder is dat zij de ouders zijn van mijn biologische moeder, die is overleden toen ik 5 jaar oud was. Ondanks dat mijn vader toen al gescheiden was van mijn moeder, heeft hij (en mijn "andere" moeder) ervoor gezorgd dat ik in contact kon blijven met mijn grootouders. En later heb ik zelf het contact aangehouden, natuurlijk. Die "andere" moeder waar ik het nu over heb, is degene die de beroerte heeft gehad. Ik heb bij wijze van spreken 2 mama's (1-tje die me op de wereld heeft gezet en 1-tje die mij vanaf mijn 5de opgevoed heeft). Sorry voor het ingewikkelde en lange verhaal....
Tjee, da's wel bijzonder zeg, fijn dat je contact met ze bent blijven houden, want ze vertegenwoordigen wel een kant van je 'roots'! En ook wel heftig, dat je moeder zo jong is overleden, ook al waren je ouders toen al gescheiden. Kan me voorstellen dat het voor die opa en oma daardoor extra belangrijk was om jou wel te kunnen blijven zien, er zit toch nog veel herkenning in van hun dochter, lijkt me.
Ik weet trouwens niet waaran je moeder is overleden, maar ik moet erniet aan denken dat ik mijn Evaatje niet op zie groeien. En andersom ook. Net zoals toen met Guusje Nederhorst. Zo zielig :'(
Hahaha ik had nog 1 opa extra. Oma was al vroeg overleden en heb ik nooit gekend. Opa was wel een schat, kreeg iedere week een zakje M&M's van hem....totdat hij bedacht dat dat niet goed was voor mijn tanden en toen kreeg ik iedere week een sinaasappel....En bedankt opa
Wat een bruut! Opa's zijn er toch gewoon om je te verwennen? Enneh... sinaasappels zijn nog veel slechter voor je tanden, dat had je hem wel kunnen vertellen toen
Mijn moeder is overleden aan kanker. Het begon met huidkanker, maar tegen de tijd dat ze naar de arts ging, was het al uitgezaaid en er geen redden meer aan. We hebben haar thuis nog verpleegd. Heel heftig allemaal. Zelf zit ik 1x per jaar bij de dokter om mijn lijf na te laten kijken op rare plekjes. Tijdens mijn zwangerschap schoot het wel door mijn hoofd....ik ben nl nu bijna op de leeftijd waarop ze overleed.
Niet dat nu bekend is, maar de HA vindt het verstandiger om regelmatig te controleren. Het kankeronderzoek gaat zo hard, dat ze iedere keer weer nieuwe dingen ontdekken.