Ik schrok me rot, dacht dat ik met stoel en al achterover viel ofzo, snapte er niks van. Maar besefte me ineens dat m'n voeten en de onderkant van de stoel nog op de grond stonden. Toen ik opstond, snapte ik het ineens
Jemig, Ilse, dat ziet er levensgevaarlijk uit! (maar moest inderdaad ook wel even lachenbij de foto, sorry!) Ja, dan heb je spieren gebruikt die je normaal niet gebruikt, denk ik Melina, volgens mij verdien jij heel goed voor jouw leeftijd hoor, geen klagen, lijkt me!
Dat denk ik wel...ik denk ook niet dat je ergens anders meer kunt gaan verdienen, maar ja...niet geschoten is altijd mis
Oh dat zou ook echt iets voor mij zijn inderdaad...er niks van snappen en dan beseffen dat je voeten nog op de grond staan
Jeetje Ilse kan me voorstellen dat je nu weer last van je rug hebt. Gevaarlijk zeg zo'n stoel. Ik verdien 2400 bruto voor 36 uur.
Jeetje Ilse; dan schrik je je ook kapot! Balen zeg....en dan vooral van je rug natuurlijk! @Melina; als 20-jarige val je voor het bepalen van het minimumloon nog in de categorie minimumjeugdloon...En dat is voor een 20-jarige momenteel 782,65 o.b.v. full-time.... Dus je hebt wat dat betreft geen klagen....maar meer verdienen wil natuurlijk iedereen, dus je kan het altijd proberen... Maarruh, in het vastgoed. Wat voor functie ?
Maar ik moet zeggen dat ik het belangrijker vind dat ik plezier in mijn werk heb dan dat ik heel veel verdien. Heb al vaak genoeg gehad dat het werk niet leuk was en dan kan je nog zoveel verdienen, maar dat maakt het werk niet leuker...
En t stomste is...dit is al de 2e stoel die overleden is, een jaar geleden is t ook al gebeurd. We moeten nu dus echt nieuwe stoelen gaan kopen en nee, niet meer deze zelfde dus
toch even een lief Hester berichtje tussendoor, dat mag wel he? Ze was al de hele ochtend aan het miemelen in bed, zeuren, zuchten etc. Heb haar er toen maar uitgehaald, zodat de schoonmaakster meteen haar kamertje ook kon doen. Ze lag in haar Doomoo vervolgens superlief een uur (!) lekker om zich heen te kijken en te spelen met een lawaaidingetje en te lachen naar mama. Daarna lag ze na de fles bij me op schoot weer breeduit te lachen. Ik werd er emotioneel van en er liep een traan over mn wang en die biggelde op mn shirt, waar hij bleef liggen. Ze volgde deze traan helemaal vanuit mn oog naar mn trui en bleef er vol verwondering naar kijken, ZO verschrikkelijk schattig! Nu maar hopen dat ze morgen ook zo voorbeeldig is, als ze bezoek krijgt van Estrella en Ryan