Wat een schattige foto´s heb ik weer voorbij zien komen! Ienie krijgt jouw meiske nou een kleurtje, of had ze die al? Mag ik even uithuilen/zeuren? Ik keek vanavond bij een vriend de foto´s die ze geplaatst hadden van hun pasgeboren zoontje. En ik moest zo ontzettend huilen om de foto´s waar de baby op haar buik ligt, hij de navelstreng doorknipt en de foto´s waarbij ze daarna met z´n drieën knuffelen. Echt, ik gun het ze vanuit het diepst van m´n hart, maar ik had dat zo graag ook gehad! Ik heb het soms nog steeds zo moelijk met m´n bevalling! Vooraf had ik me toch ook voorgesteld dat Michel de navelstreng door zou knippen, en dat we met z´n drietjes aan elkaar zouden kunnen wennen, lekker thuis enzo. Of misschien dan wel in het ziekenhuis, maar dan in elk geval met m´n baby samen! En in plaats daarvan werd Luca gelijk afgevoerd naar de reanimatietafel en moest hij de couveuse in, en Michel moest ook naar huis. Lag ik daar ´s nachts met 3 wildvreemde slapende vrouwen op een zaal terwijl ik pas een paar uur daarvoor bevallen was. Ik kan er soms nog zo verdrietig van worden, ook al ben ik dankbaar dat alles goedgekomen is. (einde klaagzang, sorry en bedankt voor ´t lezen )
@San: Meid, ik kan me heel goed voorstellen dat je het daar moeilijk mee hebt, en uithuilen is echt de beste remedie hoor, je hebt een super mooi zoontje
Hier heeft Bart ook een beetje een schuin/afgeplat hoofd. Maar hij ligt nu veel op zijn zij en langzaam aan wordt het wat beter. Wel heeft hij een voorkeur naar 1 kant. Gisteravond kwam Bart al om 21:30 en huilen en kreunen. Veel scheten laten en zijn neusje zat ook wat dicht. Gelijk ingespoten en voor het slapen gaan na het flesje nog even ingesmeerd met luuf. Hij heeft lekker geslapen daarna. Hopelijk heeft hij er niet teveel en niet telang last van. Zo zielig als zo'n kleintje verkouden is. Maar ja, dit was een beetje te verwachten met ons dieën die al verkouden zijn. Ik heb een paar mooie foto's gezien echt een schatjes om te zien!
@san: ik kan me heel goed voorstellen dat je je daar rot over voelt hoor meid. Dat zijn van die momenten dat het even weer allemaal terug komt. Denk erover na hoe je dat bij een eventuele volgende bevalling zou willen. Tuurlijk is er niets aan te doen als je ukkie direct medische hulp nodig heeft, maar wij zaten bijv wel in een ZH met kraamsuites, waardoor mijn man bij ons op de kamer heeft kunnen slapen. Mss dat er zoiets bij jullie in de buurt ook is? Voor nu een dikke knuffel. Hopelijk heeft je nachtje (goede?) slaap weer wat zonnestraaltjes in huis gebracht. @schildje: wat gebruik je dan om zijn neusje mee in te spuiten? Micky is ook wat snotterig aan het worden nu. Goed, nu eerst op sollicitatie gesprek en dus ukkie weer ff bij de buuf afgeven tot papa straks thuiskomt. Dag dag.
Wat een schatje inie! Nou hier weer ee lekkere nacht gehad, maar 1x eruit Ik moet zo met Tygo en papa naar de dokter... mijn man heeft alweer een ooronsteking (hij rommelt al van kleins afaan met zijn oren en heeft 2-4x per jaar dus onstekingen) mijn hyves: http://frummel88.hyves.nl
@San79, Ik snap het helemaal. Bij mijn jongste dochter ben ik thuis bevallen. Dit was een turbo bevalling, 1,5 uur. Dionne deed het niet goed. Hartje erg traag. Toen ze eruit was is meteen de ambulance gebeld en die is met toeters en bellen gekomen. Hebben haar meegenomen. Dan lig je daar als kersverse moeder alleen. Mijn ex en dochter naar het ziekenhuis. Wij hebben dan ook geen foto's van navelstreng doorknippen etc. Ik ben daarna ook naar het ziekenhuis gegaan maar moest eerst nog gehecht worden en douchen en daarna pas naar mijn dochter. Dit spookte tijdens de bevalling van Imre ook nog door mijn hoofd toen hij opeens raar ging doen met zijn hartje, maar is uiteindelijk goed gekomen.
even een vraagje? Knotteren jullie kindjes ook zoveel als ze slapen? Imre slaapt het eerste uur altijd rustig en daarna horen we iedere knotteren als we dan gaan kijken ligt hij gewoon te slapen. Hij draait dan ook veel met zijn hoofdje. Ik kan me dit van mijn meiden niet herinneren.
Ik heb ook een niet gewone bevalling gehad, waarbij ik Laura pas diep in de nacht even in de couveuse bij me gereden kreeg op de IC. Pas de volgende dag mocht ik naar haar toe om haar aan te raken. Vreemd genoeg (als ik jullie ervaringen lees) heb ik dit helemaal niet als traumatisch ervaren. Ik ben super blij dat de verpleegkundigen/artsen de beslissing hebben genomen dat Laura niet stabiel genoeg was (en mama ook niet) om bij mama te kunnen zijn en haar daarom hebben meegenomen. Dat ze mij een foto van haar kwamen brengen vond ik helemaal super, ook werd er elk uur naar de IC gebeld om mij te vertellen hoe het met haar ging. Ik heb alles juist als heel positief ervaren. Denk ook dat hoe slechter het met je kindje gaat (en je zelf) hoe minder erg je het vind dat je bevalling en alles daarom heen niet normaal is geweest, dat je je dan realiseert dan je gelukkig mag zijn dat je kindje (en jezelf) leeft en dat dat is waar het om gaat.
lieverd ik kan het me helemaal voorstellen... Ik wil voorlopig ook geen foto's zien van 'blije' bevallingen. Sterker nog... Mijn man heeft alle foto's van het ziekenhuis tot aan haar thuiskomst in een map op de server gezet waar ik niet bij kan, zodat ik ze niet steeds perongeluk tegen kom (handig zo'n ictbedrijf aan huis )... Knuff
dat hadden wij gelukkig ook. (niet voor niks voor dat ziekenhuis gekozen) Ik had er niet aan moeten denken om na mijn bevalling alleen te moeten zijn...
ik werd na de ok naar de couveuse afdeling gereden, maar ik was nog zo ziek dat het helemaal niet tot me doordrong. Ik begonhaar pas te missen nadat ik een paar dagen op de kraamsuite had gelegen en ik om mij heen in de andere suites de kindjes hoorde huilen... Toen pas drong alles tot me door...
zo, bij Nieuws: Christine heeft vannacht van 23:00-09:00 geslapen Ik ben weer helemaal lekker uitgerust...
Ik mocht hem ´s avonds heel even vasthouden, maar toen ik op zaal kwam heb ik niets meer gehoord. Ook niet toen ik om een uur of 5 vroeg of ze konden vragen of het goed met hem was en ze beloofden dat ze even naar boven zouden bellen. Ik kon/mocht ook niet meer bellen of praten omdat de anderen sliepen, dus ook al probeerde mijn man me te bellen om weltrusten te zeggen ik kon niet even kletsen. Er was niemand om bij uit te huilen terwijl ik juist die eerste nacht eigenlijk alleen maar keer op keer had willen bespreken hoe alles was gegaan. Ik had pijn in m´n keel van het gillen en zag telkens voor me hoe ze een slap wit/blauw kindje wegvoerden, nou dat hakt er in. En ik weet echt wel dat je het anders bedoeld, maar het lijkt net alsof er staat dat ik er alleen maar mee kan zitten omdat het allemaal zo goed ging met ons. Maar Luca had een apgar van 4 toen hij geboren werd, en ik heb me de hele nacht zorgen gemaakt. En ik besef heel goed dat ik alle reden heb om dankbaar te zijn, ik had niet verwacht dat het nu al zo goed met hem zou gaan! Maar toch, ik had liever een gewone bevalling gehad waarbij ik een mijn kindje ongeschonden op de wereld had gezet.
ik snap precies wat je bedoeld hoor san... En corien denk ik ook. We hebben hier nou niet echt de maand van de 'blije' bevallingen (ik wist niet eens dat die van jou zo'n drama was. Is me waarschijnlijk in mijn eigen hectiek onschoten Sorry) Ik ben blij dat ze me de hele dag zo goed in de gaten gehouden hebben en uiteindelijk besloten hebben om mijn leven en dat van christine te redden met een speodkeizersnee. Het was totaal niet waar ik van gedroomd had en nog steeds heb ik het er soms moeilijk mee. Maar inderdaad, je kindje bijna levenloos weg gedragen zien worden lijkt me minstens even traumatisch... Ik had het geluk dat ik de hele nacht met thomas heb kunnen praten en praten en praten... Dat was goed. Wat denk ik op mij de meeste indruk heeft gemaakt is de verslechterende CTG overdag en in de nacht toen ze mijn infuus bleven vervangen omdat mijn urine productie niet op gang kwam en ze bang waren dat ze te laat geweest waren en mijn nieren het niet meer deden. Toen werd ik echt bang... Maar gelukkig is het met alle kindjes en mama's goed gekomen... Knufff (we wachten alleen nog op marbo, hoe is het daarmee?)
Nee november was geen goede maand, haha, daar heb je gelijk in. Als iemand met kinderwens al onze bevallingen op een rij zet durft ze er nooit aan te beginnen Gelukkig zijn de novemberbaby´s wel de allerleuksten van het forum, dat dan weer wel