Toch denk ik dat het (voor jezelf) niet echt bevordelijk is als je iedere dag zo bezig bent met het 'willen' bevallen, helemaal niet al bij 37/38 weken. Probeer afleiding te zoeken, dingetjes te doen want de kans is groot dat je kindje pas ná de 40 weken komt. Dan maak je het jezelf zo ontzettend moeilijk. Ik ga er gewoon vanuit dat ons kleintje met 42 weken komt, en ben nu met vanalles bezig maar niet met bevallen want dan zou ik echt gek worden en depressief.
@klein wonder: en het met je eens! mijn man zegt ook hij komt 18e november maar ik kijk gewoon naar de 28e uit en ga er vanuit dat ik niet eerder beval, of laat ik zeggen probeer daar gewoon niet aan te denken...
@spotlight: wat een goed nieuws, maar wat zul je zenuwachtig zijn idd meid! Maar vertrouw op jullie eigen instinct, dat gaat echt helemaal goed komen joh! En als er nu echt paniek uitbreekt, dan kun je in het ZH vast altijd terecht. Ik hoop dat jullie een goede nacht hebben en een hele mooie dag morgen! @kleinwonder: dat is precies wat ik bedoel ja... Niet mee bezig zijn en rekening houden met overtijd lopen. Je maakt jezelf anders helemaal gek! Zo, boerenkool tijd! Jammmmmieieieie!
Hallo dames, Ik heb Conny net telefonisch gesproken. Ze heeft mij gevraagd of ik jullie even op de hoogte wilde brengen. Lisa ligt sinds vanmiddag bij Conny op de kamer. Alles gaat goed met moeder en dochter. Lisa is wel iets afgevallen, maar dat is normaal, ze kan zich al goed op temperatuur houden. Wat ik begrepen heb van Conny prikken ze morgen nog bij Lisa voor de suiker. Als alles goed blijft gaan mogen moeder en dochter a.s. vrijdag naar huis. Als ik weer iets hoor van Conny laat ik het jullie weten. Groetjes Cynthia
Hmmm jammie, eetsmakelijk! Hier net Paella gegeten, was ook heerlijk. En inderdaad ik zou zelf echt helemaal gek worden als ik er rekening mee hield dat ik vóór de 40 weken zou kunnen bevallen. En voorweeen/slijmproppen zeggen ook helemaal niets, mijn VK vertelde dat veel vrouwen dit gewoon een paar weken lang hebben en toch met 41+ weken nog ingeleid moeten worden. Eigenlijk heel oneerlijk en moeilijk en daarom ga ik maar uit van het 'worst case scenario' dat het 42 weken duurt. Want ik zou anders echt verdrietig en depressief worden, iedere dag/nacht de hoop dat het gaat gebeuren en dan keer op keer weer teleurgesteld worden.. No thanks.
Ja toch goed dan van het schommelding, er stond nog een positieve reactie op het forum dus ik ben blij! Ik vond het eerst een beetje onzin, er is zooooooooooveel van dit soort dingen maar toch niet dan! Bij de vk was alles wel goed. Met de diaree waar ik al een paar dagen last van heb, zeiden ze dat ik kon proberen 24uur lang niks te eten en te drinken HUH? How's that possible? Mezelf opsluiten in de slaapkamer, een muilkorf? haha naja, morgen proberen, heb al een hoop dieeten geprobeerd en ik weet hoe waardeloos ik hierin ben. Wel een rare oplossing he? Hij zegt dat dat zo beter is omdat mn darmen geirriteerd zijn! Moest hij is weten hoe geirriteerd ik word van een dag niet eten! Kweet niet wat erger is!
Owja wat ik nog wou zeggen. Ik ben ook schoonheidsspecialiste en heb altijd een hoop snurkende mensen liggen hoor, die gaan soms vanzelf op hun zij liggen, net als in bed hihi! Lekker he even relaxen, als ik bij een collega lig ben ik ook altijd zo weg! Nou ik ga weer werken! Laatste weekje! ALLERLAATSTE loodjes thank god! Ben zo blij, heb zelfs een beetje zin om te werken, nee dat is niet waar haha! Net bij de hunkmoller (die hebben we hier ook) voedingsbh's gekocht, eentje die je opzij schuift en eentje met van die 'flapjes' en nog een gewone want het was 2+3de gratis. En ook nog wat boxershortjes aangezien kraamverband niet in een string gaat hihi! Voedingsbh's met 'flapjes' zijn wel er A-seksueel hoor, sorry maar kon dat er niet een beetje leuker uitzien? Ook al was het maar voor mezelf. Blijkbaar niet haha! De ander die je opzij schuift is wel weer leuk, met een soort van delfsblauw motiefje ofso, ziet er nog een beetje gezellig uit tenminste! Doeg! Tot morgen, truste!
Hihi, dan ben ik dus niet de enige. Het is me al wel vaker overkomen. Die meid die mij hielp, probeerde ook erg haar best te doen om mij zo comfortabel mogelijk te laten liggen, maar het ging echt niet meer op mijn rug. En blijkbaar lag het op mijn zij zo lekker, dat ik daardoor gewoon spontaan weg dommelde... Ach ja, weet zij ook dat ze haar werk goed doet. Ontspannende mensen zijn de beste klanten volgens mij. Werkse!
Hi, @Spotligt, dit is je laatste niet onderbroken nacht, geniet ervan haha. Super gaaf Noah naar huis, misschien dood eng, maar je bent zo gewend!. @Verschil Ween en alle voorweeen, niet zo moeilijk als je zoveel pijn voelt dat je een knip niet meer voelt heb je weeen @Inie & Minie, succes met niet eten en drinken (is dat goed voor een kind in die hitte bij jullie?!). Wat betreft rekenen op wanneer je bevalt denk zeker dat Kleinwonder gelijk heeft, ga uit van 42 weken. Probeer ook steeds de volgende dag wat te plannen. Maar ook mij lukt het niet. In tegenstelling tot de eerste zwangerschap. Ligt eraan hoe de zwangerscap verloopt denk ik, en depressieve klachten had ik toch al. Jooze
Klinkt makkelijk, "gewoon wat dingetjes doen". Maar als je niet eens naar de supermarkt aan de overkant kunt, of na de vaatwasser inruimen een half uur moet gaan liggen, dan hoop je echt dat het een beetje op tijd komt. Tot de 40 weken: prima, heb ik me op ingesteld en kan ik mee leven. Maar bij de gedachte dat het nog 4.5 week kan duren word ik toch echt wel verdrietig. Ik wil zo graag 's nachts wakker worden van een baby die honger heeft ipv van de pijn. Oh, en als er nog 1 iemand zegt "geniet er nou maar van" dan sta ik neit voor mezelf in. Zou iemand dat ook zeggen nadat ik even 2x een flinke mep op de onderrug heb uitgedeeld en diegene dan een zak aardappelen van 25 kilo dag en nacht mee laat dragen? (dit geldt dus voor de buitenstaanders, niet voor de dames hier)
Hi San, Heel herkenbaar, de afwasmachine opruimen en buiten lopen behoren ook hier niet tot de opties. Weet je wat mij helpt, "gewoon" steeds 1 tot 2 dagen verder plannen. Ik zorg nu dat ik elke volgende dag wat te doen heb. Gewoon een kleine dagplaning maken . Bij mij staat er ook niet meer op als een boek lezen, in bad gaan, die serie op tv kijken etc. Daarnaast maak ik elke dag een afspraak met iemand of spreek ik af dat ik iemand ga bellen. Zo denk ik niet elke dag vanavond komt het, ik ben namelijk met de volgende dag bezig. En ook niet dat je een volle agenda ziet, waarbij je al in janken uitbarst bij het denken dat de baby er dan nog niet zou kunnen zijn. Hoop dat je er wat mee kan. En daarnaast vooral over een aantal berichten heen lezen Goed bedoelde adviezen, maar ja als je een top zwangerschap hebt, is het misschien moeilijk te begrijpen. Succes Jooze enne op een snelle bevalling
Ienie ik heb er één met flapjes van de Prenatal, die is grotendeels van kant en ik moet zeggen dat ik hem errug sexy vind. Niet dat de baby daar wat aan heeft, maar ik vind het wel fijn om weer eens wat moois te zien als ik naar beneden kijk, haha. Jooze klopt hoor. Bij mij op de zwangerschapsclub waren er een paar die nog wekelijks op de fiets kwamen. Ik werd elke keer gehaald en gebracht door mijn man omdat ik niet meer kan autorijden. Dat snapten ze ook niet helemaal. En de dagen gaan op zich wel snel voorbij, ik kan mezelf heel goed alleen vermaken dus dat scheelt. (ben niet zo'n vriendinnen-mens, heb ergens een sociaal knopje uitstaan denk ik, haha, en hier in de stad ken ik eigenlijk nog niemand)
Ehhh...ik heb ook niet bepaald een topzwangerschap gehad tot nu toe hoor... Ik prijs me erg gelukkig dat ik me nu wat beter voel, maar dat is om te beginnen ook alleen maar overdag en ik denk daarnaast dat er ook met bepaalde klachten een manier te vinden is om je dagen door te komen en wel nog ff te kunnen genieten (ja, ik gebruik hem toch ff) van dat getrappel in je buik. Ik had met die pokke bekkenklachten ook wel mijn mindere dagen, maar je vind altijd wel een manier om ermee om te gaan. Je geeft zelf ook al het goede voorbeeld Jooze, door je dagen op deze manier in te vullen. Je klinkt gelukkig alweer een stuk positiever dan vorige week! Daar ben ik met recht blij om, want ik vind het gewoon ook echt rot voor iedereen die zich zo voelt. En ik hoop met heel mijn hart dat jullie dus ook degene zijn waarbij de bevalling zich zsm aandient, want dit gun je niemand en voor jullie in de plaats wil ik echt nog wel een paar weekjes slecht slapen hoor. Het enige advies wat wij willen geven is dat men zich gaat instellen op minimaal een 40+ weken zwangerschap, ipv checken hoeveel meiden er in de 37e week bevielen. En Jooze, ik snap dan eerlijk gezegd niet dat je de opmerking plaatst dat er over bepaalde berichten maar heen gelezen moet worden. Dat komt op mij wat vreemd over iig.
Kersje, ik zal even voor mezelf reageren, voel me nl ook wel aangesproken door jouw berichtje Ik merk dat zo'n berichtje als die laatste van Kleinwonder me soms verdrietig kunnen maken. Omdat ik probeer tegen iedereen blij en happy en "rozewolkerig te doen" maar soms lukt dat niet. Denk dat Jooze dat ook bedoeld, van lees daar dan overheen. (Kleinwonder: niets persoonlijks! Ik mag je graag en ik bedoel het niet verkeerd, 't was gewoon zo'n mooi voorbeeld ) Ik probeer positief te blijven en tuurlijk: iedere trap of duw die de baby me geeft vind ik een heerlijk gevoel. En zelfs als mijn man de zwangerschap met alle klachten over kon nemen, ik zou voor geen goud willen ruilen alleen al om dat gevoel niet te hoeven missen. Dat is inderdaad puur genieten! Maar het gaat op sommige dagen ook ronduit k*t. En dan is het soms heel moeilijk om positief en optimistisch uit te gaan van 42 weken. Want dat houdt dus in dat ik nog meer dan 4.5 week te gaan heb, waarbij ik steeds minder zelfstandig word. Waar eindigt het dan, als ik nu af en toe al bijna niet eens m'n eigen onderbroek/broek en schoenen aan en uit kan trekken? Als je je zo voelt is het soms gewoon fijner om even van het positieve uit te gaan: en voor mij is dat op tijd bevallen. Begrijp me niet verkeerd: ik ben dankbaar voor iedere dag die mijn baby veilig in mij groeit. En ik ben blij dat ik bijv. de enorme zorgen van Spotlight niet ken, want haar verhaal maakt o.a. dat ik mezelf af en toe een flinke schop onder m'n kont geef en dat ik me schaam voor m'n gezeur. Alleen soms ben ik het gewoon vreselijk zat, puur omdat m'n lijf het niet meer doet. En daar is hier toch ook ruimte voor?
Oh ja, absoluut is hier daar ruimte voor! Die ruimte had ik ook nodig toen ik net met die bekkenklachten te kampen kreeg. Wat voelde ik me rot, maar uiteindelijk wel ontzettend gesteund, oa door Jooze die me een aantal goede tips kon geven! En ik snap maar al te goed dat de moed je af en toe in de schoenen zakt, maar ik wil gewoon iedereen behoeden voor een complete 'inzinking' na de 40 weken. Tuurlijk moet je dat als eerste uitgangspunt nemen, maar hou er gewoonweg in je achterhoofd rekening mee dat je daar ook weleens heel makkelijk overheen zou kunnen gaan. Het lijkt me dat je het anders zo moeilijk voor jezelf maakt. En nee, ik kan ook mijn schoenen/sokken bijna niet meer zelf aan en uitdoen. En even een tip voor die broek/onderbroek: zittend op een stoel of je bed (als ie niet te hoog staat) is nog het beste te doen als je zoveel pijn hebt! En steeds minder zelfstandig worden S*CKS inderdaad! Ik barst soms ook in tranen uit, ook bijvoorbeeld om het gewoonweg niet mezelf zijn. Dat ben ik ook zo zat soms! Jullie ook? Maar 5 minuten later denk ik: tja...nog een paar weekjes en dan is het voorbij. Het is eigenlijk net als dat je naar een vakantie toeleeft: in die laatste week denk je echt dat het niet langer had moeten duren, dan had je het niet getrokken. En dat is dus waar ik dan zo bang voor ben als je je op die 40w gaat pinnen. Want dan kom je dus echt in zak en as terecht als je naar de 42w gaat lopen... Maar we begrijpen elkaar wel goed denk ik hoor D'r zijn ook no hard feelings, hopelijk hebben we er allemaal hier wat aan om elkaar te kunnen steunen op deze manier!
Hi, @Kersje, wat ik bedoel is dat sommige mensen nog zo blij zijn. Daar ben k gewoon jaloers op, kan ik in janken uitbarsten. Kan soms beter even over die berichten heen lezen anders wordt ik gek. en dat is absoluut niet omdat niet omdat ik ze niet gun! of het niet snap, maar ik kan het nu niet opbrengen om te lezen. En inderdaad het gaat beter dan vorige week. Jooze
Ik herken ook wel dingen uit jullie verhalen hoor meiden. Ik heb ook veel last. Ik krijg me schoenen bijna niet meer zelf aan en uit door dat ik ook niet meer kan bukken. Mijn buik ligt in de weg als ik wil slapen Verder ben ik smiddags moe en het rare is als ik ga liggen en dan na een tijdje weer op sta ben ik hondsbroerd kent iemand dit? Verder veel buikpijn en een soort van misselijk... Maar ik doe het met liefde en de gedachten dat ik tot 42 weken moet doorlopen vind ik nog goed te doen. Maar ook dat verandert misschien wel.
Ja ik denk ook dat we elkaar wel begrijpen, hihi. Maar sommigen hebben echt droomzwangerschappen en die begrijpen dan oprecht niet dat het ook wel eens minder leuk kan zijn. Enne.. ik kan al een half jaar niet meer op 1 been staan, dus dat zittend aankleden is standaard hier in Huize Avondrood. Alleen lukt dat soms ook niet meer. Weet je dat ik vorige week werd ingehaald door een oud vrouwtje met een rollator? Serieus... ik kan er nu om lachen maar ik voelde me toen wel voor schut staan hoor, haha. Ach, en 't komt ook allemaal goed, en zelfs als het 42 weken duurt: uitzingen moeten we het allemaal, 't is niet dat er veel andere opties zijn (nog heeeeeel even zeuren: maar ik wil ook zo graag een frisse fruitige zwangere zijn die met haar dikke buik naar de jonge gezinnenbeurs kan, en ik wil ook zo graag lopen en fietsen en zelf m'n was weg kunnen strijken en en en en... Maar ja, ik heb vroeger geleerd "meisjes die vragen worden overgeslagen, dus ik zal mezelf weer een schop onder de kont verkopen )