@Wenneke, wat een gedoen met je badkamer... is toch jullie keuze! Enne, wat je schreef van dat je er iets heel moois voor terug krijgt, dat is iets wat ik me de hele tijd voor ogen hou, ondanks alle klachten en vervelende kwaaltjes!
Dat is zo wenneke maar ik heb juist wel een zwak lijf en dat is al wennen Nu komen er dingen bij waar je je ook bij neer moet leggen en dat vergt tijd en medische begeleiding
Posttraumatische dystrofie (PD) is een complicatie die na een letsel of een operatie aan een ledemaat, arm of been, ontstaat. De ernst ervan staat los van de ernst van het letsel. PD is een van de belangrijkste oorzaken van functieverlies en invaliditeit na ongevallen of operaties aan een ledemaat. Alle weefsels en alle functies van een arm of been kunnen door PD worden aangetast. Er kan ernstige invaliditeit en moeilijk te behandelen pijn optreden. Eigenlijk heeft t te maken met een soort steriele ontsteking van zenuwen, als ik t heel makkelijk uitleg, waardoor ik 24 uur per dag veel pijn heb. Heb 5 jaar op krukken gelopen en in een rolstoel gezeten. Na een zware revalidatie in Hoogeveen, heb ik ondanks de pijn, toch weer leren lopen en zo mn leven weer een beetje terug gekregen!
@Miracles, tjemig..ben er even stil van. Dat is behoorlijk heftig! En wat goed en sterk dat je weer hebt leren lopen! Diep respect hier!!
wor niet goed van site soms pff meid hier de rest van berichtje veel sterkte en hopen dat je mooi kindje krijgt
Ohh jeetje miracles 24 uur per dag pijn dan heb je een sterk gestel meid Al zal het van tijd tot tijd minder te verduren zijn natuurlijk En dat je opnieuw hebt leren lopen... Je bent echt een doorzetter! Net als hier al gezegd is RESPECT!
hey meiden! ben trug van CB Esmay doet het erg goed ze heeft 2 prikjes gehad ze is nu 9870gram en 76 cm
Ik denk dat ik even een nieuwe echo moet plaatsen Ik hoor van meerdere dat de pipi ZOOOO groot is hihi Dus hier een nieuwe En fl3xie wel sneu dat esmay een prikje moest maar wel goed dat ze al lekker groeit!
Ik heb net gebeld met ziekenhuis en kan 30 juni naar de kaakchirurg...... Slik... Enfin, zowel de verloskundige als het ziekenhuis zegt dat het nu gewoon kan en dat het alleen de eerste drie maanden is beter van niet. Wel passen ze de verdoving en eventuele antibiotica aan... Ik kijk het wel even aan nog, mocht de pijn minder worden dan verzet ik de afspraak nog wel. Hoe later hoe beter in dit geval denk ik dan maar.. Vind het wel eng en hoop dat het geen kwaad kan voor de kleine beeb in mijn buikje.. Iemand ervaring?!?!?!?!
Hellooo... @Miracles. meid.. respect hoor.. ken heel wat mensen met dystrofie (schrijf ik het goed??) en weet van hen hoeveel pijn er constant is al zal ik het natuurlijk niet helemaal begrijpen omdat ik het zelf niet voel, maar neem direct van je aan dat het vreselijk moet zijn.. doorzettingsvermogen vind ik altijd bewonderenswaardig in dit soort situaties.. weet niet of ik wel zo sterk zou zijn..KNAP... En natuurlijk krijg je er iets moois voor terug, maar dat neemt natuurlijk niet weg dat wanneer je iets mankeert..(om het maar even plat te zeggen) dat een zwnagerschap heel zwaar kan zijn. Het legt een behoorlijk beslag op je lijf. Dat weet ik uit ervaring en ik ben verder een gezond mens.. Zelfs maanden na de zwangerschap kun je nog de gevolgen merken.. niet altijd natuurlijk, maar t geeft wel aan dat het veel met je ledematen/gewrichten etc doet.. Iedereen wil graag genieten van deze bijzondere tijd dus wanneer je dat niet kunt.. gezond of niet.. dan is dit flink balen.. en dat mag ook best.. Een mooi/gezond beebje straks is absoluut een bekroning op t leed dat je nu soms kunt ervaren, maar ook dan heb je veel energie nodig en kan een roze wolk soms flink ver weg zijn. Natuurlijk ben ik geen doemdenker, maar sinds de geboorte van de eerste wel realistisch.. die roze wolk heb ik toen niet gehad.. gelukkig heb ik met lisa en marijn wel ervaren hoe het ook prachtig kan zijn...en ook makkelijk... wat wil ik eigenlijk zeggen.. Dat er vaak gedacht wordt door de buitenwereld.. zeker wanneer zwanger zijn niet vanzelfsprekend is.. Dat je niet zo moet zeuren over pijntjes.. het hoort er allemaal bij, je hebt er zelf voor gekozen en t eindresultaat is prachtig.. kan allemaal wel waar zijn, maar dat neemt niet weg dat iedereen graag een mooie zwangerschap wil waar je met voldoening en plezier op terugkijkt.. en ik vind ook dat iedereen dit verdient.. dus KLAGEN mag BEST!!! en dus ook vooral DOEN!!! Snappen jullie mijn gewauwel nog een beetje..???
Van wat ik weet is dat als je bv een ruggeprik krijgt dat je beeb het ook zal voelen en dus een beetje high word Met andere woorden een totale narcose zal de beeb ook voelen Aan de andere kant de stress van je tand pijn kan je baby ook voelen Dus het is echt de ene slechte met een andere slechte afwegen
meiden kwam ff snel spieken en eventjes miracels een hart onder de riem steken want ik weet hoe je je voelt meid ik ken het 24 uur pijn hebben maar ik heb het al zolang dat je op een gegeven moment de pijn niet meer voelt bij mij noemen ze het ook duchennespierdystrofie maar goed hoor dat je weer hebt leren lopen ben trots op je .... dikke kus
@Chasmi.. onder plaatselijke verdoving kan het geen kwaad..onder narcose mag niet.. ik heb er met 7 wk zw.schap 7 laten trekken onder plaatselijke verdoving..of waren t er nu 6..weet niet meer.. maar goed.. dat kan dus geen kwaad... @Puzz..whahah. zo is het duidelijk ja.. ik denk dat iedereen het beentje aanziet voor grote.... de knie lijkt nu net een eikel..om t maar even bot te zeggen.. wel een bijzondere echo die voor hubbie wel mooi een kans biedt om heerlijk op te scheppen..wahahaha..
Ichtus meid weer super gezegd! Vind het altijd leuk om je berichtjes te lezen Vol met informatie! Super!
hahaha grapjas! Ik hoorde het al vaker dat men het niet goed kon onderscheiden Die gyn heeft ook een vreemde foto gegeven hoor Ik heb er maar 1 nu Grrr Maar wel een hele goeie!
Thanks voor de reacties! Plaatselijke verdoving is dus geen probleem.. Pff, zie er mega tegenop. Ben normaal niet bang voor de tandarts ofzo maar het idee dat ze daar in mij gaan snijden....slik... Hoop dat de pijn eigenlijk weer wegtrekt en ik het zo lang mogelijk uit kan stellen.... snif...snotter...ik durf niet....
meid..(CHASMI).. ik snap je helemaal.. ik hoopte ook dat ik t kon uitzingen tot na de bevalling, maar helaas.. de pijn werd te erg en kon er niet meer onderuit...het is me uiteindelijk heel erg meegevallen.. vond t niet leuk, maar pijnlijk was het niet.. daarna wel, maar dat trok na een paar dagen zo weg en een paracetamolletje doet dan wonderen... Het niet durven kan ik toch niet wegnemen, maar je zult zien dat het achteraf echt meevalt..sterkte ermee..je kunt het maar beter achter de rug hebben, maar dat is makkelijk gezegd als je er vanaf bent.. daarvoor steld ik ook liever uit..
zoof even snel moet zo weg... @ miracles...... je weet al uit pbtjes hoe en wat mn moeder heeft t ook en we hebben t erover gehad Ik weet wat t kan doen ik weet hoe ver t kan gaan en hoeveel pijn al doet... bij wijze er alleen al naar kijken Weet hoe ellendig je ervan wordt en dat je jezelf aan je eigen lichaam gaat irriteren en kwaad gaat worden echt respect voor je dat je toch bent gegaan voor een ukkie! helemaal omdat je niets van de medicatie kan gebruiken en dat je al zover bent gekomen met revalideren! helemaal gezien welke methode is toegepast en dat dat absoluut geen pretje is dikke knufffs!
hallo meiden, zo ff gelezen.. weer herkenbaarheid.. Lieve miracles..kan me voorstellen dat t loodzwaar is (net als voor jessica en ws anderen onder ons) om al te worstelen met je gezondheid en dan ook zwanger zijn...mooi dat jullie toch voor dit wonder zijn gegaan en ik hoop echt miracles dat t allemaal draaglijker gaat worden voor je! Hier een aantal jaren geleden een flinke burnout gehad en hoewel dat niet te vergelijken is natuurlijk heb ik wel lang stil gestaan of mijn lichaam de zware belasting aan zou kunnen.. Wat de roze wolk betreft. Ik heb hem ook niet gehad bij mijn zoon. na zijn geboorte stond ik er alleen voor en het was/is een heel gevoelig kind dat heel veel huilde..was zelf nog herstellende van een keizersnede en ik vond het ook echt LOOD zwaar.....maaaaarr echt het wordt makkelijker als je wat maandjes verder bent en er zijn natuurlijk ook kinderen waar t makkelijker mee gaat...hoop dit keer de roze wolk te mogen ontmoeten. Als t niet zo is dan weet ik nu wel dat de makkelijkere tijden ook gaan komen en ja...ook de zware tijd is t waard. Zou mijn zoon echt voor geen goud willen missen!!