Over speentje gesproken: wij hebben sinds begin deze week speentjes van Bibs! Vind ze er altijd zo gek uitzien, maar nu de newborn speentjes van Avent nergens meer te bestellen zijn (of ik zoek niet goed) was ik op zoek naar een alternatief, E pakt de 0-6mndn speentjes van Avent niet zo goed namelijk. Tot nu toe heel tevreden, ze pakt ze makkelijk, houdt ze goed in en stiekem staat ‘t toch best schattig, zo’n rond speentje in een zacht kleurtje
Ja die Bibs hebben wij ook, ideaal!!! Wat doet E het goed! Toppertje! Ik krijg vanmiddag kraamvisite, dus ga nu ff slapen. Vandaag heb ik een goede dag, weinig pijn, minder stuwing, alleen iets dikke voeten dus nu weer met de pootjes omhoog.
Dat heeft hij ook al gehad en is weer weg getrokken. Dit ziet er echt anders uit. Io met dokter kijken we het nog even aan en blijven we het gewoon vet houden met een neutrale crème. Hij lijkt er gelukkig geen last van te hebben.
Is wel duidelijk eczeem inderdaad, hoop dat hij er geen last van blijft houden. En het snel weg trekt.
Wouw, dan mag je opeens hier meeschrijven Wij hebben een heerlijk eerste dagje gehad! Hij drinkt goed uit de borst maar was met de laatste voeding wat afgeleid door mn dochter (hoe doen mensen dat met 3 kinderen) daardoor heb ik nu een bloedblaartje op de tepel. Komt wel weer goed, even opletten. Vannacht elke 3 uur het wekkertje! Maar wat zal ik lekker slapen..
Welkom hier @Banoe Wat fijn van de goede eerste dag! Is af en toe even goed puzzelen met 3 kindjes die aandacht willen/nodig hebben, he Ik vind het ook maar lastig soms, maar gelukkig in deze 3 weken nog maar 1x meegemaakt dat de middelste een hysterische peuterkrijsbui had, de oudste tegelijkertijd moest huilen omdat de middelste haar tekening doorgekrast had en de jongste ondertussen moest huilen omdat ze honger had @Puckebell Hoe gaat het met de eczeem? Merk je wat verbetering? @mum2be2 Hoe gaat het met de stuwing? Helemaal over inmiddels, hoop ik? Hier een prima dagje gehad (weer een fijne nacht van 21.30-02.45-07.30, wel tussendoor paar keer een speentje moeten geven, maar overall dus prima geslapen), maar even een goed inkakmoment vandaag. Ben opeens echt onwijs moe en niet vooruit te branden.... Vanmiddag maar even geslapen, sinds de kraamweek geen middagdutje meer gedaan, maar het was wel weer even fijn. Verder nog steeds onwijs last van m’n rug/bekken, wat zelfs weer erger lijkt te worden de laatste dagen Vrees dat de vermoedens van de bekkenfysio kloppen en dat de bekkeninstabiliteit wat permanentere schade heeft veroorzaakt. Heb eerder al met haar afgesproken dat wanneer ik 6 weken na de bevalling nog weinig tot geen verbetering zou merken, ik terug moest komen. Hoop dat het niet nodig gaat blijken te zijn, maar heb er een hard hoofd in... Nu lekker bankhangen met The Crown aan en wat lekkers. E. zal ergens tussen 21.00 en 21.30 wel een flesje willen, daarna ga ik zelf ook maar lekker naar bed. En dan duimen voor een fijne nachtrust
Stuwing bijna over, boobies zijn al een stuk zachter , hehe! Hier vannacht 1.30 fles en vanochtend 7.15 uur. F ligt nu lekker de luier vol te poepen, ze ligt echt te persen in de wagen...ga maar even verschonen. Ze poept altijd s' avonds de luier vol . Morgen nog kraamvisite en dan even rust in de tent. Even genieten met zijn vijfjes.
@Banoe welkom Hier! Slaap lekker vannacht @Sado, ik heb ook nog een uurtje slaap gepakt vanmiddag, toch wel fijn af en toe.
Hier is de kraamvisite van vandaag weer weg, ik had F om 11 uur in badje gedaan en daarna een flesje. De visite kwam, ze heeft de hele tijd geslapen en de visite was net weg en ik heb haar half 3 maar wakker gemaakt voor een flesje, die dronk ze leeg en nu ligt ze alweer te slapen . Dus de visite kwam uit de andere kant van het land om naar een heerlijk slapende baby te kijken .
Wij krijgen morgen voor het eerst kraamvisite, op mijn ouders na dan. En volgend weekend komt mijn schoonvader en schoonzussen, samen afgesproken om het te combineren met de verjaardag van H. Binnen de familie en vrienden zijn ze wel behoorlijk geschrokken dat het een spoedkeizersnede is geworden. En de waarde van de navelstreng zijn binnen, L blijkt echt flink in nood geweest te zijn in mijn buik. De zuurwaarde was 3x zo hoog dan hij maximaal mocht zijn En in het verslag naar de huisarts bleek mijn stuitbeentje en de dips van L niet de enige reden van zorg te zijn geweest met het verder indalen, door de weeën, van L is of de placenta toch weer voor de uitgang gekomen of de navelstreng. Krijgen dus een uitgebreid na gesprek en de verwachting is dat zelfs al zou er nog een wens voor een 4e zijn, die er niet is, ze dit echt gaan afraden. Dat lieten ze al een beetje doorschemeren de middag na de bevalling maar stuurde de huisarts nu ook in een berichtje. Huisarts komt komende week ook op kraambezoek om met eigen ogen te zien hoe het gaat want ook die was geschrokken van wat er in de brief stond. Die verbaasde zich dat ik eigenlijk al zo ver en snel hersteld was. Mijn hb was enorm laag de dag na de operatie wat niet helemaal gelinkt kon worden met de hoeveelheid bloed wat ik verloren ben bij de keizersnede, maar ze blijken hetgeen wat ik ervoor al verloren was niet gemeten te hebben. Ergens baal ik nu dat ik nog zo lang moet wachten op het gesprek maar goed we hebben een vragenlijstje gemaakt en proberen het maar even naast ons weg te leggen.
@Maev, zo dat is een stuk heftiger dan gedacht. Goed om daar nog eens een goed gesprek over te hebben inderdaad. Leuk dat je morgen kraamvisite krijgt is toch heerlijk om de kleine te showen. Wat ik vooral fijn vind is dat ze de kleine niet vasthouden, de verloskundige zei dat ze ook gewoon geen overprikkelde baby’s hebben deze tijd, voordeel van Corona. Nadeel, al die visite met mondkapjes, blijf het sneu vinden dat onze kleintjes dus alleen maar mondkapjes zien (als ze dat al doorhebben). Tenminste dat is wat ze hier adviseren, kan overal anders zijn misschien. Hier mag ik ook niet meer zwanger worden, dat werd ons direct woensdag op de dag van de KS door de gynaecoloog gemeld. Het is een rommeltje bij mij binnenin de baarmoeder door verklevingen en de afwijking. Nou waren we dat ook niet meer van plan gelukkig.
@mum2be2 achteraf gezien hebben we de opmerkingen wel gehoord hoor, maar gewoon niet echt bewust bij stil gestaan op dat moment. Alleen dat voor de keizersnede er dus niet gemeten is hoeveel bloed ik was verloren, dat had mijn man althans opgeslagen dus die had dat toen ze voor mijn hb langskwamen aangegeven. Anders had ik niet naar huis gemogen een dag later. Kraamvisite morgen is de vriendin die kraamverzorgster is, alleen wel zonder kids want dat vind ik momenteel even te druk. Dan zouden er 5 rondlopen naast L. Maar neem aan dat ze zich echt wel aan de 'regels' houden. Komende week komt mijn moeder dagelijks even bijspringen in de ochtend, zonder corona zou ze dat afgelopen week ook hebben gedaan of in ieder geval dagelijks langs geweest, dat heb ik nu wel gemist. De rest van de kraamvisite verwachten we pas na mijn verjaardag overigens, de meeste geven aan dat we eerst maar even de tijd moeten nemen om te herstellen. (Die kennen mij ook langer dan vandaag ) heb wel met de vrouw van mijn neef afgesproken dat we van de week een blokje om gaan met de kinderwagens. Dat is dan ook wel letterlijk het blok bij hun langer kan ik sowieso niet zonder rolstoel.
Zo gek dat ik me ook hier mag melden. Ben nog helemaal niet zo thuis in de mama praat haha. Vooral aan het herstellen van de bevalling nog. Het is allemaal zo heftig geweest en het voelt nog niet definitief afgesloten. Onze lieve R.iley is een fantastische baby. Ze slaapt veel, is rustig en klaagt bijna niet. Dus we genieten ook erg van haar. Moet nog wel wennen om dingen uit handen te geven. Me hoofd wilt meer dan mijn lichaam. Wij krijgen verder al heeel veel bezoek. Iets teveel dus volgende week rustiger....
Bevallingsverhaal: En dan is het 11 november, de dag dat ons meisje geboren wordt. We mogen ons 7.30 melden bij de afdeling verloskunde in de Isala. De jongens gaan naar school, oma vangt ze weer op ’s middags. We krijgen kamer 43 voor onszelf voor de komende dagen. Om kwart voor 11 worden we verwacht op de OK. Half 10 worden de 1e voorbereidingen gedaan. Ze komen als 1e een infuus aanbrengen, helaas lukt de 1e x prikken niet, ze prikt ernaast, auwww….De beste ader zit bij mij op een akelige plek, de knobbel op mijn pols, dat gaat hem ook niet worden. Bovenop mijn hand dan maar, dat lukt, maar heel fijn is het niet, het infuus wil niet direct doorlopen, toch zit ie wel goed. Ze moeten ook bloed van me hebben, lukt niet…aarrrggghhhhh… Dus er moet iemand van het lab komen om me speciaal te prikken. Ze prikt me links in mijn arm, ja raadt het nooit, er komt geen bloed…. 2 buisjes voor niks geprobeerd. Ze prikt me rechts, ja eindelijk, bloed… Nou dit begint al lekker. Nog even een plasje doen voor ze de catheter inbrengen, die zit in 1x goed gelukkig, wat een naar gevoel is dat toch. Gelukkig hoeven we niet lang te wachten en gaan we snel naar de OK. Ik ben inmiddels heel erg zenuwachtig. Mijn man is gelukkig heel kalm, fijn! Op de holding begin ik ontzettend te shaken, zenuwen. Ik moest 2 infuuszakken hebben maar het loopt niet snel genoeg door, dus ze halen een pompje om de 2e zak er door heen te jassen, en dat voelde koud, brrr… Ondertussen komen er allerlei mensen om je heen. En voor elk specialisme hadden ze ook iemand in opleiding dus dat was erg gezellig allemaal. Gelukkig gingen we snel naar de OK. Ik werd op de OK tafel gezet en moest in kleermakerszit voor de ruggeprik. De anesthesist zette hem gelukkig prima, ik heb niets gevoeld en hij zat direct goed. En toen begonnen ze met de keizersnede. Helaas duurde het even voordat ze op de goede plek waren om de kleine eruit te kunnen halen. Ze waren aan het duwen en trekken op mijn buik, jeetje niet fijn zeg… En daar ging het scherm omhoog en kwam het doorzichtige scherm tevoorschijn, we gingen eindelijk onze dochter geboren zien worden. Ze lag in een onvolkomen stuit, dus eerst kwamen er billen, toen beentjes en als laatste het hoofdje, wat ontzettend apart en mooi om te zien. Daar was ze dan onze F. L., wat een klein poppetje weer, 2830 gram woog ze. Ze werd direct door de kinderarts meegenomen en gecheckt, mijn man bleef bij haar. Ze had ietwat last van vocht in haar longetjes, dat is normaal bij een kindje wat met een keizersnede wordt geboren. Ik daarentegen ontzwangerde direct op de OK. De kleine meid was eruit en ik werd heel ziek, duizelig en ontzettend misselijk. Mijn bloeddruk zakte en ik moest spugen. Ik had het ook warm en ze hadden ook nog een warmtedeken aangezet dus dat hielp al helemaal niet mee. Van mij hoefde die deken niet maar omdat ik al aardig lang open lag met mijn buik wouden ze hem perse aanzetten, ik kreeg het er ontzettend benauwd van. Na het spugen kreeg ik allerlei medicatie ingespoten tegen de misselijkheid, dat hielp gelukkig direct. Ik kon zelfs weer even kletsen met de anesthesist. F werd bij me gelegd en ze greep direct mijn neus vast, hahaha, ze duimde ook al op de OK, zo schattig. Ons meisje deed het prima. Ondertussen waren ze me aan het dichtmaken, dat duurde ook even omdat ik met mijn baarmoederafwijking een complex geval ben en ze dat even goed wouden bekijken. Ik hoorde ze zelfs zeggen, we halen gewoon even de baarmoeder eruit om even goed te kijken, nou dat wil je eigenlijk niet horen hoor. Ondertussen kwam de gynaecoloog naar me toe om te vragen om ze wat bloed van me mochten testen op ziektes zoals HIV en hepatitis, ze had zich namelijk gesneden aan het operatiemes. Nou dit mocht natuurlijk. Ik was weer dicht en toen brak er weer een beetje paniek uit (dit hoorde ik achteraf van mijn man, dit heb ik gelukkig niet meegekregen). Ze waren namelijk een gaasje kwijt…. Alles werd afgezocht en mijn man zei: zelfs de prullenbakken werden helemaal doorzocht om hem te vinden. Gelukkig kwam er een: “We got him!” moment en hadden ze hem gevonden. (Stel je toch eens voor….dan had ik gewoon weer open gemoeten….) Ik werd overgeheveld op mijn bed en we reden naar de recovery, daar werd F lekker bij me neergelegd en mocht ik zelf haar 1e flesje geven, die dronk ze direct leeg. Ik kreeg lekker een ijsje, wat een genot op dat moment. De kinderarts kwam nog even een keer F checken ivm het beetje vocht in haar longetjes maar dat was helemaal prima nu. We mochten snel naar de afdeling toe. Snel de grote broers informeren en een foto sturen. De gynaecoloog kwam nog even op mijn kamer om de operatie te bespreken, die was goed gegaan maar ze zagen wel dat er flink veel verklevingen waren en het wel een beetje een rommeltje is in mijn baarmoeder, ze konden er daarom slecht bij om F eruit te halen. Het advies is dan ook om niet meer zwanger te worden. Nou dat waren we ook niet van plan. Die middag ging het aardig goed, ik was nog lekker onder invloed van de ruggeprik. Af en toe bewoog ik met mijn voeten, die zag ik dan bewegen maar ik voelde ze nog niet, heel vreemd. Het was wel een uur of 5 ’s middags voordat ik echt weer wat kon bewegen. En wat zweette ik zeg pfff…Ze kwamen me checken en toen bleek dat de keizersnede aardig gebloed had, dit had ik niet eens gemerkt. Ik kreeg er een zandzakje op om tegendruk te geven en moest weer helemaal plat liggen. ’S avonds kwamen de jongens op visite, wat fijn! Supertrots op hun kleine zusje. De nacht was echt vreselijk, de pijn kwam en de medicatie kwam te laat… Dus ik liep overal achteraan qua pijn. De volgende ochtend dacht ik echt, nou dit komt voorlopig niet goed, ik kon mijn voet nog niet bewegen, zoveel pijn. Ik heb er voor gekozen om ook iets rustiger aan te doen en niet direct de catheter eruit te laten halen bijvoorbeeld, eerst de pijn onder controle. Dat gebeurde ’s middags gelukkig en ik durfde uit bed te komen en even rond te lopen, wow wat een verschil zeg. De catheter ging eruit en ik heb direct even gedoucht, heerlijk. F deed het prima en drinkt lekker haar flesje en slaapt lekker in haar bakje. Af en toe wat misselijk nog en spuugde ze iets. De 2e nacht ging wat minder, de avond verpleegkundige zei al, dit wordt een horror nacht hoor, dat hebben keizersnede kindjes heel vaak de 2e nacht. Nou Fenna maakt het waar… Ze bleef uren huilen tussen de flesjes… arm meisje. We sliepen in de vroege morgen nog wat uurtjes bij. De ochtend verpleegkundige vond dat we het prima deden en na de 1e fles lekker naar huis mochten, yeah!!! Mijn man gebeld en die kwam ons half 10 ophalen, half 11 waren we lekker thuis. Het grote genieten kon beginnen! Al met al was het dus een hele heftige keizersnede. Het herstel gaat daarentegen heel goed, ik pak wel meer mijn rust en slaap wat meer. F doet het zo goed, ze komt maar 1 x per nacht en slaapt gewoon heel goed en is heel tevreden. Een baby uit het boekje!