Serieus? WOW! Dit zou echt ver buiten al mijn grenzen gaan, en misschien zelfs een breuk veroorzaken. Ik vind dat mensen, schoonouders of niet, de ouders/het gezinnetje gewoon de rust en tijd moeten gunnen om hun eigen leven in te richten.
Heeft ze er ook bij gezegd waarom ze die week heeft vrij genomen? Misschien wil ze gewoon stand-by staan op het moment dat jullie haar bellen? Ik weet het niet hoor, doe ook maar een gok Wat ik wel zelf heb ervaren is dat een hoop ergernis ontstaat door gebrek aan communicatie. Mensen vinden van alles, willen van alles, doen van alles, maar bespreken jullie dit ook met de mensen om je heen? Ik ben heel erg duidelijk geweest over wat ik wilde en sommige mensen vonden dit niet altijd even leuk, maar hey, ik kan niet iedereen tevreden houden. En soms was 1 keer vertellen genoeg en soms moest het wat vaker, maar puntje bij paaltje wist iedereen wel waar hij/zij stond en dit gaf voor iedereen een stukje rust. Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk, want er zijn nou eenmaal mensen die werkelijk 20.000 platen voor hun kop hebben
Heel herkenbaar alleen van mijn ouders. Die hebben een hele baby kamer met gardarobe. Willen dit jaar niet op vakantie want ze willen iedere dag langs komen 😲. Eisen bij de bevalling te zijn . Ze zouden 1 dag per week oppassen en nu eisen ze dat we het de avond van te voren al gaan brengen enz enz. Zo Moe Wordt Ik Er van
Oh zo herkenbaar. Vandaar dat ik zo s denk dat ik die kleine binnenhoud. T is deze week ook nog eens voorjaarvakantie, dus veel mensen vrij. Ouders van mijn man zijn al uit DL bij zijn zus aan het logeren en mijn eigen (stief)moeder wilde al eigenlijk niet op vakantie gaan met m'n (half)zusje. Gezegd gewoon gaan hoor, t is niet alsof wij erop zitten te wachten dat jullie elke dag langs gaan komen. Ook écht nog even met mijn man over gehad, ja ik snap dat je je zoon wilt voorstellen aan iedereen, maar wel een beetje gedoseerd graag. Maar goed, nu zijn van mijn én zijn kant veel mensen op vakantie, dus dat is dan wel lekker! Kom maar baby!! *doet bevalopwekdansje*
Het stomme hier is dat ik altijd een GEWELDIGE band had met me schoonmoeder! Echt vriendinnen! We gingen samen shoppen vond het altijd bere gezellig daar te zijn! Waren vaker bij haar dan bij me eigen moeder... en andersom kreeg ik nou ook niet bepaald de indruk dat ze een hekel aan me had... Dus echt gewoon een hele fijne schoonmoeder waar van ik eerlijk kan zeggen dat ik echt van haar hield! Tot dat wij een positieve zwangerschapstest onder haar neus duwde! Toen sloeg ze om als een blad aan een boom... Ze werd gelijk enorm bezitterig wou alles weten! Tot hoe me bloeddruk was aan toe... en als ik dan zei ow die was goed... Werd er gezegd ja dat kan wel wezen maar hoe was tie precies?! Want dat wil ik weten Waarom in godsnaam.. me afspraken kaart van de vk hield ze bij nou wezenloos gewoon en als ik aangaf dat t me een beetje verstikte moest ik me niet aanstellen Naja en zo ging het van kwaad tot jammergenoeg erger... En tot de dag van vandaag vind ik het doodzonde Hoe het is gegaan maar zolang manlief geen verzoening wil zal ik me daaraan moeten schikken...en ze heeft t niet in de gaten gehad waarschijnlijk maar Door alles wat er is gebeurd heeft het echt een deuk geslagen in de relatie tussen manlief en mij en dat neem ik haar heel erg kwalijk... We hadden het al zo moeilijk na de geboorte van onze zoon en dan een schoonmoeder die hete olie op t vuur gooit is niet wat je wil....