Hoi meiden, Ik ben bijna 15 weken zwanger maar ben echt zo moe en op. ... Ik ben een huisvrouw dus die plus heb ik al. Heb wel een dochtertje van 1.5 jaar die veel energie vraagd maar ook dat is de laatste weken min of meer uit mijn handen gehaald. Nu de vakantie uit is sta ik er overdag weer alleen voor en ik weet niet hoe ik eraan moet beginnen. Ben nogthans dol op mijn kleine meid. Ik ben heel deze zwangerschap door wel moe geweest maar de laatste week is het gewoon erger. Vandaag bij de gyneacoloog mijn bloed laten nemen en over een kleine week weet ik meer. Maar ik heb gewoon schrik voor het resultaat. Ik heb nog nooit ijzer te kort gehad ook niet tijdens mijn vorige zwschap dus waarom zou het plots nu wel zo zijn? Ik zou willen dat het zo was dan had ik tenminste een "onschuldige" verklaring. Maar nu stop ik me weer de ergste zaken in mijn hoofd. Ik ben nogal een freak op medisch gebied en ik ben het echt niet gewoon mij zo zo zo moe te voelen... Kan het volgens jullie ook de zwangerschap zelf zijn? Of een combinatie met weet ik wat. Ik heb behoorlijk in de stress gezeten doordat mijn vorige zwschap is misgegaan... Ik ben nog behoorlijk angstig maar na de echo van vandaag toch wel veel geruster. Pff sorry voor mijn geklaag. Maar ik zou gewoon meer willen genieten van dit kleine wonder. Nu sleep ik me door de dagen heen en hoop dat ik snel kan gaan slapen. Vraag me dus vooral af of het ook gewoon de zwangerschap kan zijn? Of moet ik aan iets anders denken? Hoop natuurlijk géén telefoontje dat wil zeggen dat mijn bloed ok is. Iemand raad? Of een geruststellend woordje?
Ik ben sinds de 9e week doodmoe. Zo erg dat ik steeds even moet liggen. Ook ben ik al een paar weken niet gaan werken. Ik had gehoopt dat ik me met 12 weken beter zou voelen maar dat is totaal niet het geval. heb ondertussen alle mogelijke bloedonderzoeken gehad. Schildklier, ijzer, bezinking en alles was goed. Er is dus maar een verklaring de zwangerschap zelf. Het is dus heel goed mogelijk dat het bij jou ook gewoon de zwangerschap is. het is geen garantie dat je je het tweede trimester kiplekker voelt. Je kan je juist nog heel moe voelen. Ik zou me niet teveel zorgen maken om de testen hoor. Waarschijnlijk is er niks aan de hand en als je ijzer wat laag is zal je daar iets voor krijgen. succes! grtjs, Sabrin
Het kan echt geen kwaad hoor om moe te zijn. Ik ben ook al vanaf het begin ontzettend moe. Nog steeds mijn ijzer was een beetje te laag. Vooral veel spinazie eten en appelstroop en rust nemen wanneer je moe bent. Ik ga tussen de middag slapen als ik moe ben. Mijn verloskundige zei dat het verschild per persoon. En dat je er aan toe moet geven. Maak je geen zorgen
Bij mijn eerst zwangerschap was ik ook zo moe, tot 16 weken. Hopelijk gaat het dan bij jou ook beter. Als de placenta het overneemt zou het toch minder moeten worden. Sterkte, C.
Ik ben al sinds week 6 behoorlijk moe, hoewel ik moet zeggen dat het héél langzaam een beetje beter wordt nu. Maar nog steeds lig ik 's avonds heul vroeg in bed en val ik soms 's middags op de bank nog wel eens in slaap. Ik werk 's ochtends en heb een lichamelijk beroep (thuiszorg) dus dat hakt er natuurlijk ook wel in. Mijn bloed is nagekeken en aan ijzer geen gebrek, zelfs nog wat reservers zei de vk. Dus daar ligt het ook niet altijd aan. Maar ook tegen mij zei ze dat ik toe moest geven aan de moeheid als het kon, want je lichaam heeft het nodig om nieuwe energie op te doen. Wees niet te ongerust hoor, het is iets dat er helaas bijhoort, en de één heeft er meer last van dan de ander.
Misschien een kleine tip: vergeet je bloed niet te laten testen op een vitamine b12 tekort. Daar kan het ook door komen...
Bedankt lieve meiden! Ik zal gewoon moeten afwachten. Waarom moet ik mezelf ook altijd zo bang maken he. Ik denk teveel na vrees ik. Als er iets is moeten we het verhelpen zo simpel is het eigenlijk. Heb vooral schrik voor bloedarmoede zonder aanwijsbare reden bv door ijzer of andere vitamienen te korte en dat ik dan iets anders zou hebben. Maar goed zo kan je je altijd wel druk maken veronderstel ik. Bedankt voor de steun en de gerustellende woorden!!
Nog een tip.... Het kan ook een erg lage bloeddruk zijn! Hier krijg je hele vervelende klachten van o.a. extreme vermoeidheid dat je echt niet weet hoe je je dag door moet komen en alleen maar wil liggen of slapen. Ik heb dit ook te horen gekregen bij 17 wk zwangerschap en ik was blij dat er er verklaring voor was, want verder was bloed, ijzer enz goed dus ging me ook zorgen maken omdat iedereen zei dat die vermoeidheid nou wel over moest zijn. Ik moet nu veel eten (iedere 1 1/2 a 2 uur), zout eten, bouillon enz en heel veel drinken. Misschien kun je dit nog proberen? Bij mij gaat het zijn vruchten afwerpen en als ik me hier aan hou voel ik me steeds beter. Ik ben inmiddels ruim 20 wk en kan nu zeggen dat ik me echt steeds beter ga voelen. Al moet ik niet te lang wachten met eten want dan gaat het mis. veel sterkte meid, maar maak je niet te druk er gebeurd veel in je lijf, dus neem ook goed je rust! liefs megan
Bij mij komt de vermoeidheid (duizeligheid, hoofdpijn en trillerigheid) ook door mijn lage bloeddruk, heel vervelend omdat je er weinig aan kunt doen...inderdaad vaker wat kleinere porties eten en veel drinken. Ik dacht ook dat er iets vreselijks aan de hand was en haalde al weer rare dingen in mijn hoofd. Mijn verloskundige zegt dat het na de 20e week minder zal worden omdat de bloeddruk dan zowiezo iets omhoog gaat door de zwangerschap
Grappig, mijn gynae zei juist dat rond deze weken de bloeddruk iets zakt Maar goed, ik ben ook verschrikkelijk moe. Ik slaap s nachts matig tot slecht omdat ik constant moet plassen en ben ik te wakker om meteen weer in slaap te vallen etc.. dus ik slaap s middags anderhalf tot 2 en een half uur. Dan redt ik het wel. Mijn zoontje is nu een dag extra op de opvang omdat ik het anders niet trek (ook b.i.).
Mijn bloeddruk is niet echt het probleem denk ik. Want die is vrij normaal tot soms wat hoger (vooral als ik stress heb) zoals daarstraks. Nu weet ik natuurlijk niet hoe die gewoon thuis is. Want dat volg ik niet echt op. Dus het kan zijn dat die dan wel lager ligt omdat ik dan normaal rustig ben. Och jah we zien wel zeker? Ik hoop gewoon op géén telefoon. Bellen ze je op als je ijzer te laag is? Ik ben nog nooit opgebeld geweest dus lijkt me best eng alsof ze dat doen als het enkel erg is ofzo. Ik weet het ik zou mezelf beter op andere gedachten brengen. Zoals mijn vriend me dikwijls zegt als het zo is is het zo en daar kan ik door nu te dubben niks aan veranderen. Hopelijk is de vermoeidheid snel over. De joy van het zwanger zijn. Klinkt ook zo dubbel je hoopt zo hard op een tweede kindje dan krijg je 2 maar een miskraam dan ben je EINDELIJK goed zwanger maar wel ziek lig je daar weer over te zeuren. Ik hoop dat dit mijn laatste zwangerschap is. Ik wéét wat ik in handen heb maar ik ben gewoon lichamelijk niet graag zwanger. Maar alles om dat kleine mensje in mijn armen te mogen sluiten. Het moest me eens allemaal van het hart denk ik. Bedankt voor jullie luisterende oren.
Ik heb het vorige zwangerschap ook gehad. Met vlagen echt zo moe dat ik niet recht uit mijn ogen kon kijken. Nu probeer ik gewoon ook te slapen als mijn dochter op bed ligt smiddags. Dan maar even het huishouden op een laag pitje hoor. Had trouwens vorige zwangerschap juist hoge bloeddruk/HELLP, waardoor ik tegen het einde het niet eens meer redde om een paar honderd meter te lopen. Maar deze zwangerschap ben ik weer behoorlijk moe, dus denk dat het er bij mij gewoon bij hoort. Het is ook niet niks wat je lichaam allemaal moet doen.
Maak je geen zorgen.. Ik ben ook nog steeds doodmoe!!! Heeft toch nog gewoon met de zwangerschap te maken.. Heb mijn bloed laten testen en alles was goed!!!!
misschien een tip, floradix... niet alleen voor je ijzer hoor, ik heb het ook een tijdje gebruikt en het werkte prima. google maar is
Weet je wat ik me ook juist bedenkt. Ik ben de laatste weken een beetje cold turkey gegaan wat suiker betreft. Vorige zwangerschap zat ik op het randje van zwschapdiabetes en deze zwangerschap moest ik dus extra opletten. De eerste weken dacht ik er niet echt bij na niet dat ik bakken suiker naar binnen kapte maar ik at gewoon nog zoals altijd. Nu ben ik daar een kleine twee weken volledig mee gestopt. Zou het daar iets mee te maken kunnen hebben? Ik krijg nu echt pakken minder suiker naar binnen. Geen snoep, koekjes, weinig suiker in gewoon eten... Eet nog wel gewoon boterhammetjes of pasta enzo. Maar de suiker zelf laat ik echt vrijwel helemaal... Had al gedacht om naar de gyn te bellen en het over mijn ongerustheid te hebben want om deze manier is het niet leuk. Daarnet opgestaan en toch weer zo'n "moe" gevoel. Ik zou zo terug kunnen gaan liggen. Soms is het gewoon beter als ik lig en wat televisie kijk. Of soms heb ik echt slaap nodig. Ik slaap ook héél onregelmatig. Om jullie een voorbeeldje te geven. Als mijn dochtertje 's avonds slaapt dan val ik een beetje na haar in slaap op de sofa. Soms maakt mijn vriend me al eens wakker om iets te vragen en dan strompel ik weer naar bed. Om ook redelijk vaak en vooral vroeg wakker te worden. Zou het ook kunnen dat ik gewoon niet goed slaap? Heb ook last van chronische sinusitus waardoor ademen al liggend soms moeilijk is door een verstropte neus. Mss slaap ik daardoor ook slechter? Het zou eigenlijk vanalles kunnen zijn??
ooww he bah vervelend hoor!!! ik was ook zo bizar moe bij de eerste zwangerschap maar na bloedprikken e.d was er niks aan de hand behalve zwanger zijn. nu bij deze wenste ik eingelijk dat ik wat meer van de zwangerschap voelde want ik voel me echt helemaal niet zwanger. niet moe niet misselijk helemaal niks. gelukkig wel een goede echo gehad anders had ik er geen vertrouwen meer in.
Ik had mijn gyn dan toch maar een mailtje gestuurd. Had niet direct antwoord verwacht want ze is net uit vakantie en heeft het ontzettend druk. Maar nee hoor. Netjes een mail terug met de boodschap dat ik géén bloedarmoede heb dus dat de vermoeidheid van mijn zwangerschap komt. Ik ben nog steeds moe maar ik ben wél heel erg opgelucht. Bedankt voor jullie steun allemaal... Nu even wachten op de rest maar vooral hiervoor had ik redelijk veel schrik.
Ik ben van begin tot eind van de zwangerschap ontzettend moe geweest (en heb er stom genoeg toen totaal niet aan toe willen geven; dat helpt ook niet, haha). Probeer rust te pakken wanneer het kan (als je dochter slaapt) en maak je verder niet druk. Dingen die niet lukken: jammer dan! Komt nog wel een keer. Leg jezelf verder geen druk op. Sommige zwangerschappen zorgen er nu eenmaal voor dat je energie tot (onder) het nulpunt zakt, helaas. En als je geluk hebt, gaat het bij jou vanaf 20 weken bijv. wel beter, maar soms is het gewoon niet anders. Sterkte! Oh, de floradix-tip is sowieso wel een hele goede, hoor! Je weerstand kan best een beetje hulp gebruiken nu