We zijn geloof ik, behoorlijk op elkaar afgestemd. Maar is het nou verbeelding? Ik lijk hem/haar al best goed te kennen. Als ik bijv. 's morgens werk slaapt ie. Als ik 's middags thuis kom en even rust en ga zitten begint ie te bewegen, alsof hij/zij even aandacht wil. Schrik ik ergens van, dan is ie gelijk aan het trappelen. Als ik me een beetje zorgen maak dat ik hem/haar een halve dag niet gevoeld heb, dan geeft ie even een trapje als ik met mijn hand op mijn buik zoek. Als papa er is, is ie erg rustig. Als ik s' nachts slaap, slaapt ie ook, tenzij ik zelf niet kan slapen en er vaker uitga dan wordt ie ook wakker. Enz. Bij mijn eerste zwangerschap had ik dit veel minder en was het veel meer een mysterie en leidde mijn zoontje veel meer zijn eigen verborgen leventje. Al is onze band nu wel heel sterk. "We lijken nu echt twee handen op 1 buik". Hebben meer meiden zo'n sterke band met hun nog ongeboren kindje?
Niet zo erg als jij, maar wel een bepaalde band, Ik hou echt al zielsvele van mn kleintje en ik praat ook tegen de kleine. Als ie druk is of juist niet, als ik met mn hand over mn buik wrijf doet ie altijd even zn billetjes omhoog of gaat met zn voetjes een trapje geven etc. Als ik ga slapen op mn rechterzij voel ik de kleine ook echt goed gaan liggen in mn buik en echt nestelen, dat is zo zalig!
Ik merk een onwijs verschil in hun karaktertjes, de een typisch mijn vriend en de ander typisch zoals ik. Het voelt alsof ik ze ook al heel goed ken, daarom ben ik zo nieuwsgierig naar hoe ze eruit zien!
Heerlijk. ik heb het ook niet extreem als jij... Maar praat ook veel tegen de kleine....en ik merk dat de kleine steeds meer reageerd op mijn handen e.d. Ik weet wel precies wanneer ze wakker word enzo...en ook hoe ik d'r wakker krijg. Als ik met mijn handen onder mijn borsten zit komt ze met d'r kontje omhoog enzo...geweldig vind ik dat. Ik geniet daar zo van!
Hier ook. Ik weet alles. Welke beweging met welke arm of welk been, wanneer ie iets leuk vindt, wanneer ie gaat protesteren, wanneer iets niet bevalt, wanneer hij slaapt, wanneer hij wakker is, wanneer hij een beetje suffig is, wanneer hij de hik heeft. Alles. Ben ook benieuwd hoe ie eruit ziet. Da´s het enige wat ik nog niet weet haha
P.s ik zeg voor de zekerheid hij/zij maar mijn gevoel zegt steeds meer een jongetje. Al heb ik nog geen bewijs.
ik heb het ook niet zo erg als jij maar ik kan Uk's dag en nachtritme al aardig goed! als ik werk slaapt Uk, als ik te veel voorover zit laat Uk weten meer ruimte willen door een por, als ik rust op de bank savonds wordt Uk wakker, als ik naar bed ga is het speelkwartier in mijn buik, als ik slaap slaapt Uk ook snachts en smorgens wordt Uk meestal later wakker dan ik want dan blijf ik nog ff liggen en dan een poosje later voel ik Uk pas bewegen. Ik kan nog niet echt 'contact'met Uk maken... das nog wel jammer
Ik wou eigenlijk alleen maar even vertellen dat ik het zo'n lief verhaaltje vind van Dot, hier kan ik echt ontroerd van raken! (zeker weer die hormonen?) Lijkt me geweldige ervaringen! Eventjes geduld nog...
Ik ken het ritme van mijn beebje inmiddels ook. Ik vind het zo grappig om te merken dat hij elke dag hetzelfde doet: 's nachts en 's ochtends tot een uur of 11.00 is alles in diepe rust daarbinnen. Maar 's middags en 's avonds is hij heel actief aan het gymnastieken. Ik voel hem dan rommelen, draaien en schuiven, en ik krijg kleine schopjes en porretjes. Soms hele harde, zoals laatst toen papa zijn hand op mijn buik legde. Hij vond het helemaal geweldig dat hij het eindelijk ook kan voelen! Mijn vriend is nogal gevoelig, en als hij zijn hand op mijn buik legt, op de plek waar de baby zit, gaat zijn hand helemaal tintelen, heel apart Als ik dan ga slapen wordt beebje ook weer rustig en valt hij ook in slaap. Ook merk ik dat hij schrikt van harde geluiden, en dat hij onrustig is als ik gestrest ben. En naar voren geleund zitten wordt hier ook niet gewaardeerd, want dan krijg ik meteen een paar porren Ik kan nog niet echt lichamelijk contact met hem maken. Ik leg wel steeds mijn handen in een kommetje op mijn buik, in de hoop dat hij daar tegenaan gaat liggen, maar ik denk dat het daar nog te vroeg voor is. Ik zing ook steeds een bepaald liedje voor hem, als hij onrustig is. Ik voelde me eerst wel een beetje belachelijk om zo in mijn uppie een kinderliedje te zingen, maar ik vind het zo'n leuk idee dat hij mij kan horen
Nouja, kennen.. maar ik weet hoe haar grote zus is en ik heb het idee dat het net zo'n eigenwijsje is en precies zo'n druktemaker.
@Mikki, ik zing al sinds week 17 elke avond hetzelfde kinderliedje en de baby reageert hier op. Helemaal niet raar hoor. Lekker blijven zingen!