Hallo Dames We zijn nu bijna 1 jaar bezig om zwanger te worden. heb half jaar terug een MA gehad gevolgd door een curretage in de 11e week van de zwangerschap. Tot nu toe niet zwanger. Ik zit er vanavond echt helemaal doorheen. ik ben normaal een erg positief persoon maar het kost me steeds meer moeite om mezelf weer te peppen voor een volgende ronde. cyclussen worden ook steeds onregelmatiger waardoor het erg lange cyclussen worden. Ik gebruik sinds de vorige cyclusovutesten maar had mijn ei daar niet mee gevonden. (had geen rekening gehouden met zo`n lange cyclus..) Ik voel me ook zo schuldig t.o. mijn man want die zou het ook zo leuk vinden, hij was zo teleurgesteld met de MA. Dat was misschien nog wel het ergste.. mijn man in tranen.. Ik vroeg me af hoe jullie de moed erin houden... xxx
Hey Wat een triest verhaal en zo jammer om te horen dat je al zolang bezig bent en het maar niet wil lukken Ik kan er niet over meepraten, ik was zelf wel snel in verwachting, maar 1 ding weet ik wel....je moet je niet schuldig voelen tegenover je man. Je moet niet vergeten dat jullie allebei het heel erg graag willen, en dat jullie allebei er veel verdriet van hebben als het niet lukt. Ik heb 3 mensen waarvan ik weet dat zij ook heel moeilijk zwanger werden, maar ze hebben nu wel allemaal kindjes. 2 daarvan zelf een tweeling. Zij hadden het alledrie eigenlijk al opgegeven, en toen ineens werden ze zwanger. Ik hoop van harte dat je ook heel snel zwanger mag zijn, en dat jullie het geluk samen kunnen delen. Ik vind het altijd heel erg om te lezen dat sommige mensen zo moeilijk zwanger worden...terwijl het zulke goede ouders zullen zijn. Ik gun het jullie van harte, en hoop dat jullie er samen voor elkaar zijn. Weet niet of je iets aan mn verhaal hebt, maar wens jullie alle goeds toe.
dank je wel, erg lief van je. soms heb ik van die momenten dat ik het even niet meer positief kan zien. Het is zo`n achtbaan van gevoelens elke maand weer. Hoop deze maand een korte cyclus te hebben, daar zou ik al zo blij mee zijn!! xxx
Hoi, Ik snap je angst heel goed hoor .. Wij zitten ook al dik een jaar in een erg moeilijke periode met het overlijden van ons zoontje, en hebben sindsdien ook 2 miskramen gehad en zitten nu weer in de ziekenhuismolen .. Het is bij sommigen alsof ze al zwanger zijn als ze naar een baby kijken, en het bij anderen wel jaren kan duren .. Helaas is er niets anders te doen dan wachten wachten wachten. En dan zeggen ze wel dat je er niet aan moet denken, maar we weten allemaal dat dat niet werkt bij mensen die al lang bezig zijn met zwanger worden! Een geheel misplaatste opmerking vind ik dan ook. Je moet je vooral niet schuldig voelen, dat is ook absoluut niet de insteek van je vriend lijkt me! Heb je er met hem over gepraat, over jullie miskraam? Dan zul je horen dat hij het misschien wel voor jou heel vervelend vind, en jij voor hem .. Terwijl beiden niet nodig is, want het is heel vervelend voor jullie beiden! Dus praat er samen over en plan leuke dingen samen. Wens je veel sterkte! En veel succes, het kan zomaar ineens raak zijn. Knuff,
ik ken het, maar geef de moed niet op hoor meis! Ik heb een vmk gehad, toen MA bij 10 weken, daarna MA bij 7 weken. En toen zwanger van Timo. Nu gaan we voor een 2e en de eerste MA is een feit helaas, ook weer bij 10 weken. Al een pos test gehad maar 2 dagen later toch ongi geworden. Maar we gaan gewoon door, het moet goed komen, ik heb er alle vertrouwen in. Misschien is temperaturen een idee voor je? wie weet kan je dan je ei makkelijker vinden. Heel veel sterkte, dikke knuffel, Miek