Ik zelf zou er persoonlijk ook niet aan moeten denken hoor, maar wie weet vindt de ander juist wel troost in die spullen...of krijgt er goede moed en hoop door.. stel dat ze in zo'n situatie terecht komen en het een jaar of zelfs jaren gaat duren..
wij hebben ook geen nieuwe babykamer en kinderwagen gekocht (waren voor alles bij elkaar nog geen 150 euro kwijt denk ik), en voorlopig laten we het hierbij maar ik denk wel dat ik moed, hoop en kracht krijg als ik die spulletjes weer zie....
Zoals ik al zeg: stel dat ik helemaal niet zwanger kan worden dan verkoop ik het zelf ook weer op marktplaats ofzo... De babykamer hebben wij dus via marktplaats gekocht en heeft ons 100 euro gekost, en ziet er nog uit als nieuw, dus dat zijn de kosten opzich ook niet en dan kan je het natuurlijk ook gewoon weer zelf verkopen mocht het nodig zijn... En verder dingen als wandelwagen etc daar wacht ik ook nog wel mee dat zijn dingen die net wat duurder zijn... en die koop je in mijn ogen ook pas als je zwanger bent (althans een nieuwe, ik zelf zou trouwens niet gauw een 2de handse wagen willen maar dat is gewoon mijn idee) Als wij die babykamer niet waren tegen gekomen dan hadden we waarschijnlijk niet eens alvast een babykamer gekocht maar we vonden hem zo leuk dat we toch besloten hadden het te kopen... En wat kleertjes is natuurlijk altijd leuk om te hebben
Het verbaast me ook wat sommigen al kopen. Bij ons is de pil ook al 2 jaar de deur uit. Begin dit jaar een zware periode gehad met mola + chemokuren, moet er niet aan denken dat ik in die periode tegen een volledig ingerichte babykamer moest kijken. Maar goed dit is ook een uitzondering. Ik denk dat ik niet zo snel spulletje zou durven te kopen. Maar inderdaad, ieder voor zich!
Hoi, hoi, Ik zie ook alleen maar superleuke babyspulletjes maar eerlijk gezegd durf ik ook niks te kopen. Ben toch een beetje bang dat dat "de goden verzoeken" is Daarbij komt ook nog eens dat mijn man me voor gek zou verklaren
bij mij heeft het ook een beetje te maken met het feit dat een vriendin van mij pas bevallen is en ik dus een aantal spulletjes heb gekocht voor haar kleine, en tijdens mijn zoektoch naar spulletjes voor haar ook wat dingetjes tegenkwam die ik niet kon laten liggen
precies! Helemaal mee eens, en je kan ook gaan sparen i.p.v. kopen, als je bang bent dat het een groot bedrag wordt om in een keer uit te geven!
Ik weet echt niet wat ik lees hier,ik ben 1 september gestopt met de pil maar er is nog geen moment in me opgekomen om iets voor "de baby"te kopen.(En ik ben pas sinds een paar weken gestopt met werken in een baby speciaalzaak!) Maargoed ieder zijn eigen ding natuurlijk en zoals eerder gezegt je moet doen waar je je goed bij voelt.
Toen wij vorig jaar begonnen hebben wij via marktplaats een kinderwagen gekocht. Vondt het jammer en stom dat we dat toen gedaan hadden. 1 maand later brak in mijn rug. Nu zijn we 9 maanden geleden weer begonnen om zwanger te worden en tot op heden is dit nog steeds niet gelukt. Ben niet bijgelovig maar nu toch wel geworden. nu denk ik wel eens zie je wel we hadden hem niet moeten kopen dan was is nu misschien wel zwanger geweest. Ik ken nog een stel die ook zo iets gedaan hadden. Ze hadden een complete kamer gekocht en ingericht. 3 JAAR hebben ze er over gedaan om zwanger te worden........ Wil niemand ontmoedigen hoor. Iedereen moet doen waar ze denken goed mee te doen. Succes allemaal!
als je je goed voelt bij spulletje kopen moet je het vooral doen! maar an wel in je achtehoofd mocht t niet lukken om welke reden dan ook dat t dan waarschijnlijk xtra hard aankomt omdat je tegen al die lieve spulletjes aan moet kijken.. Ik heb mezelf ook vrezelijk in moeten houden maar wij hebben toen een spaarpot gemaakt waar we iedere x wat geld in deden en daar kan we binnenkort zo'n electrische schommelstoel van kopen.. Maar ik moet wel bekennen dat ik nu alles al klaar heb t kamertje komt in februari (wel besteld dus al) en in de kerstvakantie gaan we t kamertje helemaal schilderen enzo maar verder is alles er al zelfs kolfapparaat en pampers
vorige week heb ik toevallig, liefste opa en oma speen gekocht voor als het 'ooit' raak is als cadeautje aan mn ouders, maar verder niks en dat ga ik mezelf niet aandoen.Snap de logica wel dat je dan niet ineens alles moet kopen, maar ik ken mezelf, nu wil ik die kinderwagen en over een jaar komt er weer een nieuwer model en dan wil ik die weer, nu vind ik geel mooi en volgend jaar groen , dus voor mij werkt het ook niet nee...
Als de een zich er lekker bij voelt om het al wel aan te schaffen lekker doen. Inderdaad scheelt het je al wel als je de boel zo verdeeld ja dan dat je alles in een keer moet aanschaffen. Ik vind het best wel slim eigenlijk. Hoeveel moeders bewaren de babykamer en alle spullen en kleren toch ook vaak voor als ze nog een tweede willen? Lijkt mij een beetje hetzelfde.? Gewoon lekker positief denken. En al koopt iemand al een complete babykamer voor 2000 euro moet je toch lekker zelf weten. Gewoon doen waar je je goed bij voelt.
Wij hebben ook al spulletjes gehaald, ofja mijn vriend. Die wist dat ik zo gek was van Winnie the pooh. Dus flesjes, speen, muziekmolen alles van pooh beer. Zou vandaag moeten testen maar is nog negatief, maar geen ongi (nog niet, maar ook geen gevoel naar) Maar best leuk al spulletjes kopen. Bij mijn ex mocht ik geen winnie the pooh. Toen ik mijn eerste zoontje kreeg. Maar bij mijn nieuwe vriend wel, die kijkt er iedere keer naar. En veel spulletjes heb ik al, van me eerste zoontje die nu 2 is.
ik heb nog niks gekocht.. Wel een paar sokjes bij de babydump-catalogus ontvangen.. Verder wacht ik wel even af tot ik de 12 weken voorbij ben.. Gelukkig heb ik een man die me met beide benen even op de grond weet te houden.. De kamer inrichten gaat nog niet.. die komt in het nieuwe huis en dat moet nog opgeleverd worden.. Geduld is een schone zaak..
Aan de ene kant zou ik t wel leuk vinden om al dingen te kopen en aan de andere kant wil ik het echt niet. Straks duurt het nog heel lang of lukt het helemaal niet en dan zit je met spullen die je dan misschien alleen maar pijn doen. Het enige wat ik heb besteld is een rompertje met een tekstje voor mn vriend erop. die heb ik laten maken voor als ik erachter kom dat ik zwanger ben. Dan wil ik die aan m geven. En ik denk ook dat ik het juist leuk vind om te shoppen als ik echt zwanger ben. Dan voelt t toch anders denk ik...
precies dat is ook mijn idee. Tuurlijk ik zie ook van alles, maar ga zeker nog niets aanschaffen. Moet ook zeggen dat ook ik wel schrik van zulke berichtjes. Het is de jeugdige arrogantie. Het idee van tuurlijk word ik zwanger..van een super gezond kind etc. Begrijp me niet verkeerd hoor. Als je mooie spulletjes wilt aanschaffen, lekker doen! En zo'n positieve instelling is ook niet verkeerd.... .....maar probeer ook met beide benen op de grond te blijven staan!
Ik heb nog niets gekocht , ook omdat ik sins kort pas echt bezig ben met zwanger worden.. Ik heb wel de drang om het te doen , voral als je ergens loopt en je ziet wat schattigs.. Maar nee , ik wacht er nog even mee.. Pas als ik 2 duidelijke testen in me handen heb die echt posi zijn ga ik inslaan !
Ja tuurlijk moet je ook met beide benen op de grond blijven staan en niet denken van ow ik wordt meteen zwanger en het verloopt allemaal goed dat besef ik in ieder geval goed! maar ik heb wel zoiets van nou mocht het niet lukken dan verkoop ik de spulletjes weer.... Zoals ik ze zelf ook gekocht heb via marktplaats..
De goden verzoeken daar geloof ik niet in hoor, ik ben absoluut niet bijgelovig. Voordat ik zwanger was hadden we ook al vanalles. Een kinderkamer, overgenomen van een collega van mijn man voor een zacht prijsje, een ouderwetse kinderwagen via marktplaats, en wat kleertjes. Ik vind het eigenkijk alleen maar fijn dat ik dat nu niet allemaal meer uit hoef te zoeken, ik vind het nu in mijn zwangerschap niet echt leuk meer om te winkelen raar genoeg. Ik had vond het juist super leuk dat al die spullen er al waren, gewoon uitkijken naar de dag dat het raak zou zijn en we ze zouden kunnen gaan gebruiken, wanneer dat ook zou zijn. Ik wist gewoon zeker dat er ergens een kindje wachtte om naar ons toe te komen, dus in vol vertrouwen hadden we al spullen. En het is ook in 1x raak geweest ook, dus mijn vertrouwen was gelukkig niet voorniets. Ik weet natuurlijk niet hoe het was geweest als we jaren hadden moeten wachten.. Maar het lijkt me dat het pas pijnlijk word om naar de spullen te kijken als je het even niet meer ziet zitten. Als je positiefe ingesteld blijft dan lijkt het me makkelijker om het als een "uitkijken naar" te beschouwen.