Wij zijn vandaag op 20 weken echo geweest en het wordt dus een jongen. Wij hoopte allebei op een meisje. Ik ben natuurlijk wel blij dat alles gezond is , maar ik vraag me af of er meer mensen zijn die dat hebben gehad.. Als ik morgen wakker word is alles anders en kijk ik er ook anders tegenaan , maar nu zijn we toch een beetje teleurgesteld Ben ik nou een zeur of zal het door die hormonen komen? Ik jank al 3 dagen op rij.. Het moet even op me inwerken. Nou groetjes
Nou, er zijn vaker topics over dit onderwerp geweest en elke keer blijkt weer dat meerdere mensen dat hebben hoor. Ook is er altijd weer een groep die het belachelijk vindt...als het maar gezond is. Wat een ander ook vindt, jij voelt het zo. Wen lekker aan het idee, tegen de tijd dat hij geboren wordt zit je helemaal in de jongensstemming hoor :-D
Ik herken het niet, maar idd wat Elmo zegt, dit is wat jij voelt. Dat komt wel weer goed! En bekijk het zo, nu heb je van beide wat!
Je hebt je vast al helemaal voorgesteld hoe het is om nog een meisje te hebben, en nu is het ineens helemaal anders. Ik denk dat het snel over is hoor. Je moet nu je toekomstbeeld gewoon aanpassen en dat kost een beetje tijd.
Nou bedankt voor jullie reacties. ik dacht al langzaam dat ik een beetje gek werd.. Het begint ook al een beetje te wennen.. Groetjes Linda
Wij hebben te horen gekregen dat het een jongen ging zijn... en ik was daar de eerste dag ook niet blij mee. Ik keek zo uit naar een schattig klein meisje, met die leuke kleedjes... Maar om eerlijk te zijn... een week later dacht ik er al anders over, en was ik er al helemaal aan gewend dat het een jongetje ging worden. En om eerlijk te zijn, moesten ze nu zeggen dat ze "verkeerd gezien" hadden, ik denk dat ik toch weer teleurgesteld zou zijn... Hopelijk blijft het nu een jongen!
Ben nog steeds blij dat we helemaal niet wisten wat het ging zijn....misschien een ideetje voor de volgende keer
Ik was echt helemaal blij met mijn kleine meid.. en hoe mooi het ook is dat we nu een zoon krijgen, ik moest er heel erg aan wennen.. Nu nog.. Gewoon omdat een meid 'bekent' is. Ik denk dat een ieder wel een voorkeur heeft.. maar totdat je kindje er is ben je er helemaal blij mee!
Ik was niet zozeer teleurgesteld (tenminste, dat denk ik want ik kan mezelf héél goed voor de gek houden) dat we nog een jongetje krijgen, maar ik moest even omschakelen omdat ik heel sterk het gevoel had dat het een meisje zou zijn. Geeft helemaal niks hoor van roze muisjes omschakelen naar blauwe muisjes heeft echt even tijd nodig. Gun die jezelf ook. Flientje
Ik heb ook helemaal geen voorkeur, maar wel een voorgevoel. Zal hooguit heel verbaasd zijn als de baby een meisje blijkt te zijn, maar het maakt me echt niet uit. (Elmo, jouw voorgevoel klopte toch?)
Ik vind het ontzettend dapper van je om het te zeggen, ik denk dat er meer meiden zo denken en er niets over durven zeggen ivm de aankomende reakties.
Ik kan het me helemaal voorstellen. Ik had ook echt gehoopt dat het een meisje zou zijn... Ons jongetje is hartstikke welkom hoor, maar ik hoop nu toch echt dat ik nog ooit een dochtertje mag krijgen.
Tja en ik ben dan meer van het cliche, ik ben al blij dat we een kindje mogen krijgen. Ik hoop voor nu alleen maar dat alles nog goed blijft gaan en het liefst een gezond kindje.
Hoi Linda, Met de 20 weken echo kreeg ik ook te horen dat we een jongen krijgen. Ik twijfelde eerst of ik het wel wilde weten, bang voor een teleurstelling, en die was er ook. M'n hele leven stel ik bij een kindje al een meisje voor, ik ben gek op alles wat roze is en staartjes heeft. Een meidennaam had ik zo en werd steeds naar alle meisjesdingen toegetrokken. Een jongen was voor mij eerlijk gezegd echt een teleurstelling, ik weet het nu 3 weken maar ben nog steeds niet gewend. Ik weet ook wel dat het waarschijnlijk uiteindelijk, zeker bij de eerste, niet uitmaakt. En voel me schuldig dat ik teleurgesteld ben maar het gevoel is er nu eenmaal en kan het niet uitzetten. Gelukkig weet ik ook dat veel meer meiden dit hebben en dat ik gelukkig niet de enige ben. Echt uitspreken zal ik mijn gevoel nooit (behalve hier lekker anoniem) er heerst toch nog een groot taboe op. X Juf
Ik heb zelf geen voorkeur, als het dit keer maar 9 maanden mag blijven zitten. Maar als je wel een voorkeur hebt kan ik me voorstellen dat je even teleurgesteld bent. Gun jezelf de tijd om eraan te wennen en je beeld om te schakelen, en als je babyjongetje geboren wordt ben echt wel op slag verliefd.