Ik puf uit, 25 km gefietst. Tuin gedaan, met de meisjes langs J* geweest en een ijsje gehaald ik de stad. Vanavond nog een uur zwemmen. En zo eten koken... stiekem een te drukke dag zo
Wij zijn bij een prachtige buitenspeeltuin waar ik maar een klein stukje opzet, zodat de spelende kids uit beeld blijven Bekijk bijlage 577969 Er zijn hier alleen wat meisjes aan het spelen die niet helemaal snappen hoe ze met een gehadicapt kind moeten omgaan... ze zijn ook nog jong. En de moeders zijn zo druk met elkaar bezig dat ze hun kinderen niet kunnen corrigeren. De meisjes roepen tegen mijn zoon dat hij op moet schieten en zelfs dat hij op moet rotten. Dus ik heb ze even op het hart gedrukt dat hij zo langzaam de glijbaan op mag klimmen als hij wil en dat ze gewoon moeten wachten, omdat mijn zoon gehandicapt is en niet sneller kan. Nu laten ze hem zijn gang gaan, maar schreeuwen steeds heel hard GEHANDICAPT als hij passeert. Mijn hart breekt. Waarom zeggen die ouders toch niks? Pfff ik ben zelf te moe voor de strijd met die moeders. Ik ga er maar van uit dat mijn zoon er geen last van heeft. Tenminste, hij speelt gewoon onverstoorbaar door.
Mijn hart breekt als ik dit lees Ik hoop dat je zoon (ondanks de laksigheid van sommige ouders qua het opvoeden van hun kids) toch een leuke middag heeft gehad! Ooh mosterd Ik lees dat je weg gegaan bent ..
hopelijk heeft hij er zelf geen last van. Snap wel dst het voor die kinderen raar kan zijn (weet niet wat hij heeft) maar zulk gedrag hoeft niet en heb je als ouders invloed op. Mijn gehandicapte zusje ging naar een woongroep ipv thuis wonen. Kinderen de eerste x uitgelegt dat er gehandicapten wonen. Zitten we terug in de auto.... "mama die mensen zijn niet gehandicapt, die zijn gewoon net als tante a!" Heel normale mensen dus Hoop voor je/jullie dat je meer zulke reacties krijgt dan wat er vanmiddag gebeurde *virtuele knuffel*
Jemig mina, waar gaat dat heen... als zelfs moeder niet in grijpen bij hun eigen kinderen. Hopelijk heeft je ventje niks door gehad
Wat verdrietig Stom dat die moeders niets deden, want kinderen zijn helaas vaak gewoon nogal bruut. Hier laatst ook gehad dat 2 kinderen mijn kind uitjouwden. Gelukkig was er wel een moeder (maar niet de moeder van die kinderen) die hen corrigeerde, maar vond dat zó naar!
@Manque : dikke knuffel voor jou en je zoontje. Wat een asociaal gedrag. Hier zit ik op mijn zoon's Happy meal te wachten. Bekijk bijlage 577971
Wat verdrietig @Manque Bizar ook dat de moeders er niks van zeiden of het misschien niet eens door hadden. Misschien is het voor de volgende keer een idee om 'gehandicapt' er niet bij te noemen? Een uitleg als niet iedereen klimt snel o.i.d. zou ook voldoende kunnen zijn. Kinderen kunnen echt rotgedrag vertonen, ze pakken altijd de meest zwakke kinderen. Ik zeg dit omdat ik het zo aanpak bij mijn dochter. Haar gebeurd het geregeld dat kinderen haar raar aankijken, weglopen, zeggen dat ze moet praten etc. Ik leg dan uit dat mijn dochter met haar handen praat omdat het met haar mond niet lukt. De ene keer gaat een kind dan met haar spelen, de andere keer draait een kind zich om en gaat wat anders doen.
Bedankt voor jullie lieve reacties! Zoon en ik zitten ondertussen weer gezellig op de bank milkshakes te drinken alsof er niks gebeurd is, hoor @Bailief Ik had in eerste instantie alleen maar gezegd dat ze hem rustig moesten laten klimmen en glijden omdat hij niet zo snel kon, maar daar moesten ze om lachen, dus daarom probeerde ik nog uit te leggen dat hij gehandicapt was. Maar het mocht niet baten. Ik denk dat ze het nog nooit gezien hadden en niet uitgelegd hadden gekregen van hun ouders. Ik moet ook leren om ouders erop aan te spreken. Ik wil daar sterker in worden. Nu ga ik steeds het conflict uit de weg, maar eigenlijk moet ik die ruimte voor mijn zoon gewoon veroveren. Hij kan het zelf niet, dus dat is mijn taak. Work in progress...
@Manque ach jeetje dat is wel heel erg naar. Ik snap dat je geprobeerd hebt het uit te leggen. Helaas zijn er nog steeds ouders die dit niet uitleggen of zelf ook gewoon geen fantastisch voorbeeld zijn als het om mensen met een handicap gaat. Zoiets is ook lastig hoor! Ik ga zulke dingen ook liever uit de weg. Fijn dat jullie nu van een milkshake genieten. De speeltuin zag er leuk uit, hopelijk heeft je zoon een leuke middag gehad ondanks dit nare voorval.
Ja, alles is goed gekomen En we gaan nog wel een keer terug. Meestal gaat het gewoon goed als ik kinderen probeer uit te leggen dat mijn zoon gehandicapt is, hoor. Als we onszelf er maar niet door laten tegenhouden om op pad te gaan, he?
O Manque ik wil gewoon met je mee. Laat ze mij maar uitlachen/ uitschelden in mijn rolstoel.. moet je kijken hoe snel ouders dan wel iets zeggen en dan vaak het verkeerde ( natuurlijk mag een kind aan mij vragen waarom ik in een stoel zit) . Ik ben ondertussen bikkelhard en niet meer onder de indruk van een confrontatie. Maar het is heel erge dat dat nodig is. Weet wel dat alleen al het feit dat je het probeert uit te leggen aan mensen en logischerwijze van die mensen aanpassing verwacht ipv van je zoon dat voor jouw zoon voelt dat jij sowieso achter hem staat. Diegene waar hij zich veilig bij voelt , reageerd op mensen waar hij zich misschien niet zo veilig bij voelt en alleen daarom word hij al gesterkt in zijn veiligheid en hou vast! Ik heb een versie rondlopen met gebruiksaanwijzing en Ook met een hele duidelijke communicatie, daarbij ben ik vanaf mijn 12 e rugpatient. Als je ouders achter je staan en je accepteren zoals je bent krijg je de meest stevige basis die er is.