Lieve patricia, heel veel sterkte, neem vooral de tijd om afscheid te nemen.... ik voel met je mee, ook net maandag curretage gehad... knuffies mama van Nino en * 10 juli 2006
Hallo meiden, Nou ik voel me wonder boven wonder gewoon goed, lichamelijk dan. Heb echt helemaal geen last gehad of nog gekregen. Alleen heb ik er geestelijk inderdaad nog last van had gisteravond ook weer een moeilijk momentje . Ben daarom gisteravond dan ook lekker buiten gaan zitten en heb een goed boek gepakt en een heerlijk roseetje gedronken. En dat deed me effe goed . Ik voel alleen dat ik steeds bozer word :x . Herkennen jullie dit?? Waarom moet mij dit nou overkomen. Ik doe toch niets verkeerd, of moet ik dit zien als waarschuwing. Ik word hier zo onzeker van. Ga er gewoon aan twijfelen of ik nog wel verder moet gaan. Maar ja dat zal er ook wel bij horen denk ik. Zal wel een deel zijn van het verwerkingsproces. (het voelt alleen niet zo prettig) En de meiden die ook deze week een curretage, en/of een miskraam hebben gehad wil ik ook even een hart onder de riem steken en heel veel sterkte toewensen. En wil je je verhaal kwijt gewoon doen. Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte met het verwerken. Heel veel liefs Patricia
Hoi Patricia, gevoelens van onmacht en boosheid zijn heel herkenbaar. Bij mij komt ook nog regelmatig angst naar boven. Angst voor wat de toekomst brengt, over of het wel een keer gaat lukken en of het niet weer mis gaat. Ik denk dat deze gevoelens normaal zijn. Ik ben blij dat je je lichamelijk goed voelt. De rest komt ook wel, maar heeft z`n tijd nodig. Veel sterkte, liefs hope
Heel herkenbaar... De eerste emoties waren alleen maar verdriet, maar nu komen boosheid, frustratie en angst voor de toekomst naar boven. Enerzijds de boosheid dat het bij ons mis is gegaan terwijl we er werkelijk alles voor deden om het goed te laten gaan. En de frustratie wanneer ik zwangere buiken zie of moeders met 2 kinderen. En ook de angst voor de toekomst is enorm. Mijn zus zei tegen me: ,,maar je weet in ieder geval dat je zwanger kan worden, je hebt al een kindje en je bent nog eens zwanger geraakt". Voor mij voelde het juist andersom. De ervaring dat ik zwanger kon worden had ik al, maar heb nu juist ervaren dat het ook bij mij MIS kan gaan. Dat maakt me zo bang. Zal ik nog zwanger worden, zal het dan allemaal goed gaan? Pfff, ik krijg al de kriebels als ik eraan denk.
Hallo allemaal, Hier weer een klein berichtje van mij. Voel me weer wat beter al heb ik nu 1 week later last van meer bloedverlies. Wel is mijn temp eindelijk omlaag gegaan. Lichamelijk en geestelijk lijk ik wel uitgeput. Ik ben kapot kan de hele dag wel slapen. Is dit herkenbaar voor iemand?? Ook merk ik dat ik nu echt heel boos begin te worden, onredelijk boos zou ik bijna willen zeggen. :x Kan weinig hebben en ben enorm kribbig. Bah. Ik zie nu natuurlijk ook alleen maar dikke buike en mensen met kleine babytjes om me heen of mensen die net zwanger zijn en hun echo's laten zien weet je wel. Ben hardstikke blij hoor voor hun allemaal, begrijp me niet verkeerd, maar het doet zo'n zeer........... Ik weet niet hoe het met jullie zit maar die buien kunnen me gestolen worden. Enig idee hoelang dat duurt?? Ben moe zo moe denk dat ik straks maar een uurtje op bed ga liggen. Ik voel me zo'n Zeikerd.. Gatsie... Nou meiden groetjes en tot later Liefs Patricia
Geen idee hoe lang ze duren, maar ik wil ook dat ze stoppen. Soms heb ik ineens heel weinig geduld met mijn dochter, of voel ik me heel erg onbegrepen door 'buitenstaanders' (vrienden en familie die dit niet hebben meegemaakt). Ik ben niet op mijn aardigst momenteel. En ook zoooo moe... Ik hoopte dat dit na mijn curettage morgen over zou zijn, maar als ik jou hoor Sterkte iig en die buien zullen vast nog wel over gaan... Ik hoop voor je dat je je snel prettiger zult voelen.
Hoi Patricia, Dat je zo moe bent is heel herkenbaar. Die buien ook. Ze worden wel minder, maar ik heb er ook nog last van. Ik kan zomaar opeens gaan huilen en dan is niks goed en die boosheid speelt ook een rol. Ik denk dat veel ook veroorzaakt wordt door je hormonen. En aangezien mijn hormonen ( zie mijn topic) nog steeds van slag zijn, zullen de buien ook nog niet over zijn. Sterkte ermee, liefs Hope
Dit is ZO herkenbaar! Ik wist al dat ik zwanger kon raken...heb er al 2! Enige troost, ik kan t ook met deze man (mn vriend...de 2 kinderen zijn van mn ex en mij) Maar ik weet nu ook dat t ook ineens mis kan zijn..al wist ik dat verstandelijk natuurlijk al. Patricia ik hoop dat die vervelende gevoelens snel weer weg zijn en dat je het dus een plaatsje hebt kunnen geven. Fijn dat je lichaam iig weer min of meer normaal is. Dat is in ieder geval n plus. Sterkte de komende tijd