Hey Meiden ik heb een vraagje, Als je nou zou mogen kiezen en je kan een "normale" bevalling tegemoet zien. Zou je dan kiezen voor een keizersnee of een natuurlijke bevalling. Zelf geef ik de voorkeur aan de natuurlijke manier omdat dat naar mijn mening (over het algemeen) het snelste hersteld. Per slot is een keizersnee toch een serieuze operatie en heb je een flinke buik wond naderhand. Om mij heen hoor ik echter zoveel mensen die zeggen ik hoop dat ik een keizersnee krijg of meiden die willen adopteren omdat ze bang zijn voor de bevalling. Mijn nichtje roept al jaren dat wanneer ze ooit zwanger is ze voor de bevalling naar België gaat omdat je daar (volgens haar zeggen) om een keizersnee kan vragen, wat mij erg stug lijkt maargoed. Ben benieuwd naar jullie mening. Liefs,
Ik vind het zoiets raars vragen om een keizersnede.. Dat is een handeling uit nood. Hoe kun je zoiets wensen? Tuurlijk doet bevallen pijn, maar om dan een ks te vragen?? Als het moet dan is het zo, maar nee geen haar op mijn hoofd om dat moedwillig te willen.. En dat zegt een moeder die een totaal rup graad 4 heeft opgelopen. Ik zou het zo weer doen!! Turlijk zijn er uitzonderingen op de regel. Mijn nicht is recent hun kindje verloren na een zwangerschap van 40wkn tijdens de bevalling doordat armpje over hoofdje zat geslagen en navelstreng om de nek wat ze dus niet zagen. Bij een 2de bevalling mag/moet ze een ks omdat ze anders wellicht niet mee durft te persen en het persen zelf voor haar nare associaties geeft.. Kijk dat kan ik dan wel begrijpen.. Maar puur voor de pijn niet..
Keizersnede. Mijn bevalling (natuurlijk) van mijn zoontje was zo traumatisch dat alles me beter/minder erg lijkt dan dat.
Van een keizersnede heb je wellicht wat minder fysieke pijn, maar de psychische pijn van een halve dag alleen op een uitslaapkamer zonder kind vond ik veel erger. Volgende baby hoop ik echt meteen te mogen vasthouden en daar heb ik best wat pijn voor over!
na een spoedkeizersnee bij de eerste, ga ik toch echt voor een gewone bevalling. mocht ik nu de komende weken ergens een paniek voelen opkomen, is er over te praten, maar ik wil niets liever dan gewoon bevallen, voor mij en het kindje. ik vind t dan ook heel apart dat een bekende tegen me zei: je DOET toch wel weer een ks he? als of je zoiets DOET.... het is en blijft een zware buikoperatie! en ik denk dat er te licht over gedacht wordt.
Zeker een gewone bevalling. Mijn bevalling was ook erg pijnlijk, ben ingeleid en het voelde voor mij alsof er aan twee kanten aan mijn buik getrokken werd. En dat continu zonder pauzes. Ontsluitingsweeen zeggen mij dan ook helemaal niks. Gelukkig bestaat er zoiets als een ruggenprik Maar toch is het zo bijzonder als het achter de rug is. Ook het feit dat het herstel gewoon stukken sneller gaat. Bij een keizersnede mag je bijv zes weken geen auto rijden. En het blijft een operatie. Nee ik zou er zeker niet voor kiezen.
Nou ervoor kiezen zou ik het niet perse maar moet zeggen dat ik een keizersnede na 2 gewone bevallingen (waarbij de eerste redelijk traumatisch was) echt wel enorm meevallen.
Ik zou kiezen voor een natuurlijke bevalling, mits dit geen risico heeft voor moeder en kind... Zelf mag ik niet meer vaginaal bevallen omdat ik door onoplettendheid van de vk gehandicapt ben geraakt. Over 9 weken krijg ik dus een ks, en ik moet eerlijk zeggen zie er best tegenop! Maar een andere optie heb ik niet....
Ik zou altijd kiezen voor de natuurlijke bevalling. Ben zo'n schijterd, ik zou het doodeng vinden om geopereerd te worden bij bewustzijn en onder narcose lijkt me ook al helemaal niks. En een bevalling is in principe een natuurlijk iets, waar je lichaam voor gemaakt is, dus dan durf ik er wel op te vertrouwen dat ik het wel aankan. En ik ben nu wel zwanger van de derde, na twee makkelijke bevallingen, maar dat was ook mijn gevoel al bij de eerste, voordat ik ooit bevallen was.
Een natuurlijke bevalling. Ik hou absoluut niet van medisch gedoe. Ben ook zonder pijnstilling bevallen en in totaal duurde het maar 180minuten bij mijn dochter. Ik hoop deze keer weer dat geluk te hebben met onze tweede.
Keizersnee was mijn grote schrikbeeld (en daarna de vacuumpomp) dus ik dankte god op mijn blote knietjes dat m'n tweeling allebei in hoofdligging lag bij 35 weken en ik groen licht kreeg voor afwachten en normaal bevallen. En dat is gelukt, zij het uiteindelijk toch ingeleid bij 39+2 en het laatste stuk met een ruggenprik. Maar ik heb ze er zelf uitgeperst zonder ingrepen en zonder er ook maar 1 hechting aan over te houden. Het was een makkelijkere bevalling dan bij m'n eerste (en die was al niet 'zwaar'). Sprak vandeweek een moeder op de psz van m'n dochter die nu nog problemen had met het litteken en de genezing daarvan na de kz van haar oudste. Ben zo blij dat het normaal kon, ben een enorme schijterd wat ingrepen betreft
haha zet je nichtje maar met beide voeten op de grond in belgie doen ze niet zomaar keizersnede op vraag . alleen om mediche redenen zoals te smalle bekken of een complicatie. een keizersnede is niet iets waarop je moet roepen heb een gehad bij moussa (hij had hartfalen) nee geef mij maar een normale bevalling langst de normale weg
Zeker een natuurlijke bevalling! Hoewel ik bij de eerste zo zo zooo bang was dat ik weleens bij de gyn om een KS gevraagd heb. Deed hij toch niet en wat ben ik daar blij om geweest! Bevallen vind ik leuker dan zwanger zijn!
Absoluut een keizersnede! Mijn bevalling, was lang, traumatisch en ik heb zelfs kritisch gelegen na uren en uren weeen, weinig ontsluiting en HELLP kreeg ik alsnog een ks. Ook voor man geen leuke ervaring als je aan de kant gezet wordt en er staan vijf gynecologen om je vrouw heen. Tijdens een nagesprek heb ik al groen licht gekregen voor een geplande ks, als wij ooit voor een tweede zouden gaan. Ik ga het 'avontuur' bevallen, NOOIT meer aan.
Ik heb het allebei meegemaakt, en ik zou echt een gewone bevalling kiezen! Dat was echt zo iets moois, en na een weekje een trekkend gevoel door de hechtingen, had ik nergens last meer van! Keizersnede, ging bij mij ontsteken, was echt geen feestje, en ik vond het echt zeer doen! Nou moest ik me ook wel 3 keer per dag in de auto hijsen naar het ziekenhuis 6 weken lang, dat scheelt ook wel, ik heb niet normaal kunnen rusten.
Een natuurlijke bevalling!!!! Alleen al de gedachte dat ik een ruggenprik zou moeten bij een keizersnede.....brrrrr. Nee dankje mij niet gezien!
Ik heb beiden gehad. Na mn keizersnee kon ik pas na 3 dagen mn bed uit, had veel pijn, kon na 2 weken nog niet lang genoeg staan om mn dochter te badderen. En ik voelde me gefaald als vrouw: wie kan nou zn eigen kind niet eens baren? De 2e was een vaginale baring. Ik vond 't eng, maar in 5 uur tijd had ik mn zoon op mn buik liggen! Het deed niet eens pijn, behalve het weeen wegpuffen toen ik 9cm had met persdrang, maar het persen deed geen pijn! Het was de grootste kick die ik in mn leven ervaren heb, zo overweldigend en gaaf! Ik was zoooo trots!! Ik had een week last van mn knip en aambei en toen kon ik bijna alles weer!
Nou bij mijn tweede geplande ks kreeg ik meteen de kleine bij me na de controle en hij is niet meer weggegaan.. En dat doen ze in het zh waar ik nu ben bevallen ook bij een spoed ks tenzij je omder narcose gaat... Bij de eerste een spoed ks gehad bij de tweede een geplande en ik moet zeggen dat beviel prima! Als ik de eerste over mocht doen dan zou ik als ik nog van niks wist ook voorkeur aan natuurlijk geven maar soms ben ik wel "blij" dat het een ks is geworden na alle verhalen over knippen etc... Maar de ks vond ik meevallen herstel gimg beide keren vlot